Ο διαβήτης προκαλεί βλάβες στα αγγεία (μικροαγγειοπάθειες) και στα νεύρα (νευροπάθειες), οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε προβλήματα της στύσης στους άνδρες.

Το πρόβλημα αυτό είναι συχνό στους διαβητικούς άνδρες. Είναι συχνότερο όταν ο έλεγχος της γλυκόζης αίματος δεν γίνεται σωστά. Η υπεργλυκαιμία (ψηλή γλυκόζη στο αίμα) που προκύπτει, είναι η αιτία των διαταραχών που οδηγούν στην ανδρική ανικανότητα.

Η χρονική διάρκεια κατά την οποία ένας άνδρας υποφέρει από διαβήτη, φαίνεται ότι παίζει καθοριστικό ρόλο στην εκδήλωση των προβλημάτων της στύσης.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μεγάλης έρευνας που συμπεριέλαβε 31.027 άνδρες, ηλικίας από 53 έως 90 ετών, αυτοί που είχαν διαβήτη για 20 χρόνια, είχαν 70% μεγαλύτερο κίνδυνο για προβλήματα στύσης σε σύγκριση με συνομήλικους τους οι οποίοι δεν είχαν διαβήτη.

Η συχνότητα της ανδρικής ανικανότητας ανερχόταν μέχρι το 46% των ανδρών με διαβήτη. Στους άνδρες χωρίς διαβήτη ανερχόταν στο 24%.

Τα προβλήματα στύσης αυξάνονταν σημαντικά στους άνδρες που έπασχαν από διαβήτη και ψηλή πίεση, ή διαβήτη και καρδιακά προβλήματα. Από τους άνδρες με τις παθήσεις αυτές το 50% παρουσίαζε ανικανότητα.

Στους άνδρες χωρίς διαβήτη ή καρδιακά προβλήματα, μόνο το 17% είχαν προβλήματα στύσης.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι, οι γιατροί από τη Βοστόνη που διεξήγαγαν τη μεγάλη αυτή έρευνα, βρήκαν ότι κατά τα 10 πρώτα χρόνια μετά από τη διάγνωση του διαβήτη, οι άνδρες δεν παρουσίαζαν αυξημένη συχνότητα προβλημάτων στύσης σε σύγκριση με τους υπόλοιπους.

Τα δεδομένα αυτά τονίζουν το γεγονός ότι, πρέπει να γίνονται όλες οι δυνατές προσπάθειες για την πρόληψη του διαβήτη όπως επίσης και για την ορθή αντιμετώπιση του.

Είναι σημαντικό οι γιατροί και αυτοί που φροντίζουν τους διαβητικούς, να διαφωτίζουν τους ασθενείς τους από πολύ νωρίς στην εξέλιξη της νόσου, για το πρόβλημα της σεξουαλικής λειτουργίας που είναι δυνατόν να προκύψει.

Για την πρόληψη της εγκατάστασης των προβλημάτων στύσης, θα πρέπει αμέσως μετά την διάγνωση του διαβήτη, να λαμβάνονται όλα τα μέτρα για την σωστή ρύθμισή του για να αποφευχθεί  η εγκατάσταση των διαταραχών που θα οδηγήσουν στην ανικανότητα.