Οι άνδρες που είναι σωματικά πιο δραστήριοι, κερδίζουν σημαντικά στον τομέα της πρόληψης του καρκίνου του προστάτη.

Οι άνδρες που λόγω του επαγγέλματος τους υποχρεώνονται σε καθιστική ζωή, για να αντισταθμίζουν τον κίνδυνο, μπορούν να διαθέτουν χρόνο να κάνουν κάτι άλλο που δραστηριοποιεί, συστηματικά και όχι περιστασιακά, με άσκηση το σώμα τους.

Η σωματική άσκηση εκτός από τα ωφελήματα που προσφέρει για την καρδία, την κυκλοφορία του αίματος, την ψυχική κατάσταση και την ευεξία των ανδρών, είναι σε θέση να μειώνει τον κίνδυνο προσβολής από καρκίνο του προστάτη.

Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα προέκυψαν από έρευνα σε 2.100 άνδρες που εργάζονταν σε συνθήκες που αυξάνουν τον κίνδυνο προσβολής τους από καρκίνο. Συγκριμένα εκτίθεντο σε ακτινοβολία και χημικές ουσίες που μπορεί να αύξαναν τον κίνδυνο προσβολής τους από ορισμένους καρκίνους. Εργάζονταν σε εργοστάσια δοκιμής μηχανών πυρηνικού τύπου και για πυραύλους της αεροδιαστημικής βιομηχανίας για την περίοδο 1950 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Διαγνώστηκαν 362 άνδρες με καρκίνο του προστάτη. Συγκρίθηκαν με 1.805 άνδρες με ανάλογα χαρακτηριστικά ηλικίας και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης οι οποίοι δεν είχαν προσβληθεί από καρκίνο προστάτη.

Με βάση λεπτομερή δεδομένα εργασίας από τους εργοδότες, η απασχόληση των ανδρών χωρίστηκε σε χαμηλού, μέτριου και ψηλού επιπέδου σωματικής προσπάθειας. Οι άνδρες με χαμηλή επαγγελματική σωματική δραστηριοποίηση ήσαν οι διευθυντές, οι επιστάτες, οι αναλυτές, οι διοικητικοί και οι ανώτεροι μηχανικοί.

Οι άνδρες με μέτρια επαγγελματική σωματική δραστηριοποίηση ήσαν οι ανώτεροι μηχανολόγοι, οι τεχνικοί, οι επιθεωρητές και άλλοι μηχανικοί. Οι άνδρες με ψηλού επιπέδου επαγγελματική σωματική δραστηριότητα ήσαν οι κτίστες, άλλοι τεχνίτες οικοδομής, οι μεταλλουργοί, οι συγκολλητές, οι συσκευαστές, οι ελαιοχρωματιστές, οι κατασκευαστές διαφόρων εργαλείων, οι οδηγοί φορτηγών, οι χειριστές ανυψωτήρων και οι συντηρητές.

Τα ευρήματα έδειξαν: Οι άνδρες που είχαν τις εργασίες με το χαμηλότερο επίπεδο επαγγελματικής σωματικής δραστηριοποίησης παρουσίαζαν τις περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο του προστάτη.   Επίσης αυτοί που προσβλήθηκαν από τη νόσο, είχαν περισσότερες πιθανότητες να είχαν ψηλή έκθεση στις χημικές ουσίες που αξιολογήθηκαν και οι οποίες είναι καρκινογόνες ή θεωρούνται ύποπτες για πρόκληση καρκίνου όπως η υδραζίνη, το βενζένιο, τα ορυκτά έλαια, οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες και το τριχλωροαιθυλένιο.

Τα ευρήματα της εν λόγω έρευνας που διενεργήθηκε από το αντικαρκινικό κέντρο Johnson Cancer Center του πανεπιστήμιου UCLA της Καλιφόρνιας, συμφωνούν με συμπεράσματα άλλων ερευνών που εισηγούνται ότι η συνεχής σωματική άσκηση και όχι η περιοδική, είναι σε θέση να μειώνει το  κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη.

Ωστόσο οι βιολογικοί μηχανισμοί δια μέσου των οποίων η σωματική άσκηση προλαμβάνει τον καρκίνο προστάτη δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί. Μερικοί επιστήμονες υπολογίζουν ότι η τακτική σωματική δραστηριοποίηση επηρεάζει σε ορισμένους άνδρες τα επίπεδα ορμονών και έτσι παρεμβαίνει στη γένεση του εν λόγω καρκίνου.

Ένα από τα ισχυρά σημεία της έρευνας που σας παρουσιάζουμε έγκειται στο ότι τα δεδομένα για τους άνδρες δεν ήταν αποτέλεσμα του τι ο κάθε άνδρας θυμόταν αλλά σε καταγεγραμμένα για όλους τους εργαζόμενους λεπτομερή στοιχεία από τους εργοδοτικούς τους οργανισμούς.

Επίσης τα δεδομένα για τη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη δεν συλλέχθηκαν από αρχεία θανάτων αλλά από αρχεία καταγραφής καρκίνου. Αυτό είναι σημαντικό διότι ο καρκίνος προστάτη είναι μη θανατηφόρος στις περισσότερες περιπτώσεις και έτσι η συλλογή στοιχείων από αρχεία θανάτων δεν θα έδιδε την ορθή εικόνα για ανάλυση.

Οι αδυναμίες της έρευνας εστιάζονται στο ότι οι ερευνητές δεν εξέτασαν άλλους παράγοντες που μπορούν να επηρεάζουν τον κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη όπως η διατροφή και η σωματική δραστηριότητα για σκοπούς ψυχαγωγίας.

Εκείνο που οι ερευνητές δηλώνουν είναι ότι διαπίστωσαν ότι σε εργαζόμενους στην υψηλού κινδύνου αεροδιαστημική βιομηχανία, αυτοί με απασχόληση που συστηματικά τους υποχρέωνε να είναι σωματικά δραστήριοι, είχαν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο για καρκίνο προστάτη.