Οι μολύνσεις των ποδιών από μύκητες είναι μια πολύ συχνή πάθηση. Τα δερματόφυτα εντάσσονται στους μύκητες και είναι οι κυριότεροι ένοχοι των μολύνσεων αυτών.

Τα δερματόφυτα βρίσκονται σε πολλούς διαφορετικούς εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Ιδιαίτερα ευδοκιμούν στο θερμό και υγρό περιβάλλον των πισίνων, ντους, αποδυτηρίων και άλλων χώρων που χρησιμοποιούν οι αθλητές.

Οι ασθενείς στους εν λόγω χώρους περπατούν συνήθως με γυμνά πόδια. Όταν οι μύκητες αυτοί μολύνουν το δέρμα των ποδιών, αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται στο ζεστό και υγρό περιβάλλον που δημιουργείται στα πόδια από τις κάλτσες και τα παπούτσια.

Τα σημεία και συμπτώματα των μολύνσεων από μύκητες στα πόδια, περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

1. Έντονο αίσθημα φαγούρας στα πόδια
    
2. Το δέρμα των ποδιών και ιδιαίτερα αυτό που βρίσκεται μεταξύ των δακτύλων, παρουσιάζει ξεφύλλισμα, σπασίματα και φουσκάλες
    
3. Ερυθρότητα και ξεφλούδισμα των πελμάτων των ποδιών
    
4. Οι αλλοιώσεις του δέρματος εμφανίζονται στις πλείστες περιπτώσεις στις πτυχές του δέρματος μεταξύ των δακτύλων
    
5. Σε πολλούς ασθενείς η μόλυνση μπορεί να προχωρήσει και να μολύνει τα νύχια. Τα νύχια που μολύνονται παχαίνουν και παίρνουν ένα κίτρινο χρώμα
    
6. Σε σοβαρές περιπτώσεις το δέρμα και τα νύχια που έχουν προσβληθεί από μύκητες, μπορούν να επιμολυνθούν και με βακτηρίδια δημιουργώντας πύο, περισσότερη φλεγμονή και λειτουργικά ή ακόμη αισθητικά προβλήματα.

Το ιστορικό  μπορεί να δείξει ότι ο ασθενής κάνει σπορ, χρησιμοποιεί κοινόχρηστους χώρους σε πισίνες, γυμναστήρια, αποδυτήρια. Οι συνήθειες αυτές αυξάνουν τις πιθανότητες προσβολής και μόλυνσης του ασθενούς από μύκητες.

Όταν εξεταστούν στο μικροσκόπιο ξεφλουδίσματα από το μολυσμένο δέρμα, τα δερματόφυτα φαίνονται επιβεβαιώνοντας έτσι τη διάγνωση.

Εάν υπάρχει υποψία για μόλυνση από μύκητες στα πόδια, είναι προτιμότερο ο ασθενής να μην κάνει θεραπεία από μόνος του βάζοντας κρέμες κατά των μυκήτων.

Η θεραπεία περιλαμβάνει αρχικά, φάρμακα εναντίον των μυκήτων που χορηγούνται τοπικά. Συνήθως η θεραπεία επιβάλλεται για μερικές εβδομάδες.

Υπάρχει ο κίνδυνος η ασθένεια να επανέλθει μετά από την αρχική υποχώρησή της. Ο γιατρός στις περιπτώσεις αυτές όπως επίσης και σε άλλες σοβαρές μολύνσεις, μπορεί να αποφασίσει να χορηγήσει αντιμυκητιακά φάρμακα από το στόμα.

Η αντιμετώπιση των μολύνσεων των ποδιών από μύκητες είναι επιτυχής μετά από μερικές εβδομάδες θεραπείας. Εάν όμως δεν ληφθούν ορθά μέτρα πρόληψης ο κίνδυνος νέας μόλυνσης είναι μεγάλος.

Επίσης πρέπει να τονίσουμε ότι οι ασθενείς με διαβήτη, κινδυνεύουν περισσότερο από τις παθήσεις των ποδιών. Μολύνονται πιο εύκολα και για αυτό εάν παρατηρούν ανωμαλίες στα πόδια τους, θα πρέπει άμεσα να ζητούν συμβουλή από το γιατρό τους.

Εκτός από τους διαβητικούς, οι ασθενείς που πάσχουν με διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος, με ασθένειες που μειώνουν την άμυνα του οργανισμού ή που παίρνουν θεραπεία που προκαλεί ανοσοκαταστολή (μείωση της άμυνας του οργανισμού), κινδυνεύουν περισσότερο να προσβληθούν από μύκητες στα πόδια.

Η μείωση της άμυνας του οργανισμού  επιτρέπει στους μύκητες να αναπτυχθούν και να μολύνουν τα πόδια και στη συνέχεια τα νύχια. Οι ασθενείς με γενικές ασθένειες όπως διαβήτη, κυκλοφορικές διαταραχές και με παθήσεις ή θεραπεία που μειώνουν την άμυνα του οργανισμού τους, είναι αναγκαίο να ζητούν άμεσα τη συμβουλή του γιατρού τους όταν παρατηρούν ανωμαλίες στα πόδια τους.

Τελειώνοντας θέλουμε να τονίσουμε ότι η  πρόληψη είναι εξ ίσου σημαντική με τα φάρμακα για την αντιμετώπιση της ασθένειας. Η καλή υγιεινή και φροντίδα των ποδιών τα προστατεύει από μολύνσεις με μύκητες.