Το ροχαλητό, ιδιαίτερα όταν είναι δυνατό, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά επεισόδια και αυξημένη χρήση των υπηρεσιών υγείας.
Τα άτομα, που έχουν συστηματικά έντονο ροχαλητό με σύντομες διακοπές της αναπνοής τους, πρέπει να ελέγχονται από το γιατρό τους.
Ο στόχος είναι να βρεθούν οι αιτίες που το προκαλούν. Εάν οι ασθενείς έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιακή πάθηση ή εγκεφαλικό επεισόδιο, τότε πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα θεραπευτικά μέτρα.
Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από μεγάλη έρευνα γιατρών από την Ουγγαρία σε 12.643 άτομα άνω των 18 ετών. Ενισχύουν τις θεωρίες που ήδη υπάρχουν για τη σχέση μεταξύ ροχαλητού και κινδύνων για το καρδιαγγειακό σύστημα.
Τα ευρήματα προσθέτουν στις γνώσεις μας:
1. 37% των ανδρών και 21% των γυναικών παρουσίαζαν έντονο, θορυβώδες ροχαλητό που συνοδευόταν από διακοπές της αναπνοής
2. Από τους συμμετέχοντες, 26% παρουσίαζαν ψηλή πίεση, 3% είχαν υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου και 4% είχαν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο
3. Η συγκριτική ανάλυση έδειξε ότι αυτοί που ροχάλιζαν δυνατά είχαν 40% περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από ψηλή πίεση, 34% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν καρδιακή προσβολή και 67% πιο πολλές πιθανότητες να πάθουν εγκεφαλικό επεισόδιο
4. Το ήπιο ροχαλητό συσχετιζόταν μόνο με αυξημένο κίνδυνο στις γυναίκες για ψηλή πίεση
5. Το θορυβώδες ροχαλητό συσχετιζόταν επίσης με αυξημένη χρήση των υπηρεσιών υγείας και συγκεκριμένα με περισσότερες επισκέψεις στα τμήματα επειγόντων περιστατικών και εισαγωγές σε νοσοκομείο
Το συμπέρασμα των Ούγγρων γιατρών είναι ότι το ροχαλητό είναι συχνό στον πληθυσμό της χώρας τους.
Το θορυβώδες ροχαλητό, που συνοδεύεται από διακοπές της αναπνοής, προκαλεί αύξηση του κινδύνου για καρδιαγγειακά επεισόδια σχεδόν στον ίδιο βαθμό όπως η αποφρακτική άπνοια του ύπνου.
Για τους λόγους αυτούς, είναι απαραίτητο οι γιατροί να ρωτούν τους ασθενείς για προβλήματα του ύπνου τους, όπως το ροχαλητό. Έτσι είναι δυνατόν να ανιχνεύονται οι ασθενείς που διατρέχουν ψηλό κίνδυνο για καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Σε περιπτώσεις ασθενών με ροχαλητό μπορούν να γίνονται μελέτες του ύπνου τους και να λαμβάνονται ανάλογα με τα ευρήματα, τα θεραπευτικά μέτρα που χρειάζονται.
Το ροχαλητό είναι ο θόρυβος που δημιουργείται όταν περνά ο αέρας κατά την εισπνοή, από το άνω αναπνευστικό σύστημα όταν κοιμόμαστε. Είναι σημείο που δείχνει ότι η δίοδος του αέρα είναι μερικώς κλειστή.
Περίπου 50% των ανθρώπων που ροχαλίζουν, πάσχουν από αποφρακτική άπνοια του ύπνου. Στο σύνδρομο αυτό, το πίσω μέρος στο βάθος του λαιμού, καταπίπτει και αποφράσσει τη δίοδο του αέρα στο αναπνευστικό σύστημα.
Όταν ο ασθενής κοιμάται, οι μυς του πίσω μέρους του λαιμού, χαλαρώνουν υπερβολικά, η γλώσσα πέφτει προς τα πίσω και εμποδίζει το πέρασμα του αέρα προς τους πνεύμονες. Ο ασθενής ξυπνά απότομα, δεν το αντιλαμβάνεται και η αναπνοή του συνεχίζεται μετά από μια θορυβώδη εισπνοή. Το φαινόμενο αυτό, μπορεί να συμβεί μερικές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας ή μερικές εκατοντάδες φορές.
Το ήπιο ροχαλητό, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν επηρεάζει την ποιότητα του ύπνου. Όμως οι ασθενείς με σοβαρής μορφής θορυβώδες ροχαλητό ή με το σύνδρομο της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου, δεν κοιμούνται καλά, είναι κουρασμένοι και νυστάζουν κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Το γεγονός αυτό δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους, μειώνει την απόδοση τους και δημιουργεί συνθήκες για κάθε μορφής εργατικά ατυχήματα ή οδικά δυστυχήματα.
Ο κάθε άνθρωπος, σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, μπορεί να παρουσιάζει ροχαλητό κατά καιρούς. Με την αύξηση της ηλικίας, αυξάνονται και οι πιθανότητες ενός ατόμου για να ροχαλίζει.
Η παχυσαρκία, το υπερβολικό βάρος σώματος, οι παθήσεις που συνοδεύονται με αποφρακτικά φαινόμενα στη μύτη, η εγκυμοσύνη, η κατανάλωση αλκοόλ, τα μυοχαλαρωτικά φάρμακα, το κάπνισμα και η χρήση ναρκωτικών είναι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για ροχαλητό.
