Οι άνθρωποι χάνουν 30% της μυϊκής τους δύναμης, από την ηλικία των 50 έως την ηλικία των 70 ετών.

Ωστόσο, η διατήρηση της μυϊκής δύναμης σε προχωρημένη ηλικία έχει τεράστια σημασία για την κινητικότητα, την αυτονομία και την ικανότητα για ανεξάρτητη ζωή των ηλικιωμένων.

Για τους λόγους αυτούς είναι πολύ σημαντικό να λαμβάνονται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, μέτρα για την πρόληψη και αντιμετώπιση της μυϊκής ατροφίας που συνοδεύει τη γήρανση του ανθρώπινου σώματος.

Η προοδευτική προπόνηση δύναμης ή αντίστασης, καταπολεμά και εξουδετερώνει σε μεγάλο βαθμό, τη μυϊκή ατροφία που συμβαίνει με την αύξηση της ηλικίας και είναι χαρακτηριστική της γήρανσης. Το συμπέρασμα αυτό, προέκυψε από έρευνα, που έγινε από Γερμανούς γιατρούς του πανεπιστημίου του Πότσνταμ.

Οι ερευνητές εξέτασαν το βαθμό των θετικών αποτελεσμάτων που μπορούν να επιτευχθούν από την προπόνηση δύναμης σε ηλικιωμένους άνω των 60 ετών. Η ένταση των ασκήσεων που χρησιμοποιήθηκαν ήταν σύμφωνα με τις σωματικές δυνατότητες των συμμετεχόντων και τη χρησιμότητα, για την εν λόγω ηλικιακή ομάδα.

Η προπόνηση δύναμης βασίζεται στη χρήση αντιστάσεων, όπως τα βάρη. Υπάρχουν διάφορες μορφές ασκήσεων ή σπορ που προσφέρουν προπόνηση δύναμης: Οι κάμψεις, η κωπηλασία, η άρση βαρών, το σπριντ, το ποδόσφαιρο, το σκουός, το σκι και η ποδηλασία.

Τα αποτελέσματα έδειξαν:

1. Η τακτική προπόνηση δύναμης με αντιστάσεις, αύξανε τη μυϊκή δύναμη και μείωνε τη μυϊκή ατροφία στους ηλικιωμένους
    
2. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι τένοντες και τα οστά, προσαρμόζονταν στη νέα κατάσταση των μυών
    
3. Τα θετικά αυτά αποτελέσματα στους μυς και στο σκελετό των ηλικιωμένων, είχαν στη συνέχεια ευεργετικές προληπτικές προεκτάσεις: Ο αριθμός των πτώσεων και των τραυματισμών παρουσίασε μείωση
    
4. Η μεγαλύτερη ένταση της προπόνησης, απέδιδε περισσότερα απ' ότι η μέτρια έως χαμηλή ένταση προπόνησης. Το ιδανικό ήταν η προπόνηση που γινόταν 3 έως 4 φορές την εβδομάδα, με σταδιακή αύξηση της έντασης των επαναλήψεων των ασκήσεων.

Στις επερχόμενες δεκαετίες, θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη η σημασία της διατήρησης της ικανότητας για εργασία και της δυνατότητας ενός ατόμου να κερδίζει εισόδημα, για να μπορεί να ζει σωστά. Το ίδιο ισχύει και για την ανάγκη για αυτονομία, ανεξαρτησία και τις δραστηριότητες ψυχαγωγίας των ανθρώπων, ιδιαίτερα των ηλικιωμένων.

Σε πολλές χώρες θα αυξηθεί η ηλικία στην οποία κάποιος θα συνταξιοδοτείται. Η ηλικία σύνταξης θα είναι 67 ετών. Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, το ποσοστό των ατόμων άνω των 50 ετών, που θα εργάζονται θα είναι μεγάλο.

Με την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης που παρατηρείται, οι ηλικιωμένοι θα αποτελούν πλέον, ένα ποσοστό του πληθυσμού, της τάξης του 50%. Παρά τη διαπίστωση ότι οι ηλικιωμένοι αυξάνονται, δεν λαμβάνονται τα δέοντα μέτρα, για την καλύτερη δυνατή σωματική τους κατάσταση.

Η προπόνηση δύναμης φαίνεται ότι είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο όπλο στην καταπολέμηση των αρνητικών συνεπειών της γήρανσης. Όμως, σε ανεπτυγμένες χώρες όπως η Γερμανία, μόνο 10% έως 15% των ηλικιωμένων, κάνουν προπόνηση δύναμης.

Η προπόνηση δύναμης αυξάνει τη μυϊκή δύναμη και μάζα. Επιπλέον ισχυροποιεί το σκελετό, δηλαδή τα οστά και τις αρθρώσεις.

Είναι σίγουρο ότι χρειάζεται να γίνουν πολλά για τη διαφώτιση όλων, των γιατρών, των ασχολούμενων με τον αθλητισμό, του γενικού κοινού και των ηλικιωμένων, σχετικά με τις ωφέλιμες επιδράσεις στην υγεία της προπόνησης δύναμης.

Οποιοσδήποτε ηλικιωμένος ή όχι, επιθυμεί να μάθει ή να κάνει περισσότερα στον τομέα της προπόνησης δύναμης, καλό είναι να συμβουλευτεί το γιατρό του και μετά ένα ειδικό, στον τομέα του εν λόγω αθλητισμού.

Μετά από κατάλληλη ιατρική συμβουλή και παρακολούθηση, ένας εξειδικευμένος γυμναστής στην προπόνηση δύναμης, που θα έχει και γνώσεις σχετικά με τους ηλικιωμένους, θα μπορεί να προτείνει ένα ήπιο, σταδιακά αυξανόμενης έντασης πρόγραμμα, για να επιτευχθούν τα ωφέλιμα αποτελέσματα.