Η αρθρίτιδα στον ώμο ταλαιπωρεί με πόνο, προβλήματα εργασίας, μειονεξίες ή αναπηρίες μεγάλο αριθμό συνανθρώπων μας.

Στον ώμο υπάρχουν δύο αρθρώσεις:

1. Η άρθρωση της κλείδας με το ακρώμιο: Ακρωμιοκλειδική άρθρωση
 
2. Η άρθρωση του βραχίονα με την ωμοπλάτη: Γληνοβραχιόνιος άρθρωση

Αιτίες της αρθρίτιδας του ώμου

1. Οστεοαρθρίτιδα: Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική διαταραχή λόγω προοδευτικής καταστροφής της εξωτερικής επικάλυψης των οστών που σχηματίζουν μια άρθρωση, δηλαδή του χόνδρου. Είναι μια πάθηση που εκδηλώνεται κυρίως σε άτομα άνω των 50 ετών, λόγω της φθοράς που προκαλείται από τη λειτουργία της άρθρωσης, με την πάροδο του χρόνου. Η οστεοαρθρίτιδα προσβάλλει συχνότερα την ακρωμιοκλειδική άρθρωση από ότι τη γληνοβραχιόνιο άρθρωση
      
2. Ρευματοειδής αρθρίτιδα: Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μία γενικευμένη φλεγμονώδης διαταραχή, δηλαδή επηρεάζει όχι μόνο αρθρώσεις του ώμου, αλλά και άλλα συστήματα του οργανισμού. Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα προσβάλλονται οι μεμβράνες των αρθρώσεων. Η πάθηση εκδηλώνεται σε ανθρώπους οποιασδήποτε ηλικίας και συνήθως προσβάλλει πολλές αρθρώσεις και στις δύο μεριές του σώματος
 
3. Αρθρίτιδα μετά από τραυματισμό: Η μετατραυματική αρθρίτιδα είναι μια μορφή οστεοαρθρίτιδας που αναπτύσσεται μετά από ένα τραυματισμό, όπως κάταγμα, εξάρθρωση ή ρήξη μυός.

Συμπτώματα και σημεία

Τα κυριότερα συμπτώματα και σημεία της αρθρίτιδας του ώμου είναι:

1. Πόνος
2. Περιορισμός των κινήσεων του ώμου
3. Τρίξιμο που ακούγεται κατά τις κινήσεις του ώμου
4. Φλεγμονή στην περιοχή της άρθρωσης (κοκκίνισμα, πρήξιμο, αύξηση τοπικά της θερμότητας, πόνος)

Το συχνότερο σύμπτωμα της αρθρίτιδας του ώμου είναι ο πόνος. Επιδεινώνεται από τη δραστηριότητα και αυξάνεται προοδευτικά.

Στην αρθρίτιδα της γληνοβραχιόνιου άρθρωσης, ο πόνος επικεντρώνεται στο πίσω μέρος του ώμου και δυνατόν να επιδεινώνεται με τις αλλαγές του καιρού. Ο πόνος της αρθρίτιδας στην ακρωμιοκλειδική άρθρωση, επικεντρώνεται μπροστά από τον ώμο.

Στους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, ο πόνος μπορεί να εντοπίζεται σε όλες τις πιο πάνω περιοχές, εάν και οι δύο ώμοι έχουν προσβληθεί.

Ο περιορισμός των κινήσεων του ώμου είναι ακόμη ένα σημαντικό σύμπτωμα της αρθρίτιδας του ώμου. Μπορεί να γίνεται πλέον δύσκολο για τον ασθενή να σηκώνει το χέρι του, για να χτενίσει τα μαλλιά του ή να φτάσει πιο ψηλά σ' ένα ράφι.

Κάποτε μπορεί να ακούγεται ένας μικρός χαρακτηριστικός ήχος, όπως το τρίξιμο, όταν ο ασθενής κινεί τον ώμο του.

Με την πάροδο του χρόνου και με την επιδείνωση της νόσου, οποιαδήποτε κίνηση του ώμου προκαλεί πόνο. Ο πόνος τη νύκτα εκδηλώνεται συχνά και ο ύπνος μπορεί, για το λόγο αυτό να μην είναι καλός.

Διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, στην κλινική εξέταση και στις συμπληρωματικέ εξετάσεις.

Η κλινική εξέταση μπορεί να δείξει:

1. Ατροφία των μυών τοπικά
2. Τρίξιμο που ακούγεται όταν κινείται ο ώμος
3. Πόνο κατά την ψηλάφηση της άρθρωσης
4. Μείωση των ενεργητικών και παθητικών κινήσεων της άρθρωσης του ώμου
5. Σημεία που δυνατόν να έχουν σχέση με βλάβες ή τραύματα σε μυς, τένοντες, συνδέσμους που σχετίζονται με την άρθρωση
6. Εντοπισμό αρθρίτιδας σε άλλο σημείο του σώματος, που μπορεί να έχει σχέση με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα

Οι ακτινογραφίες της άρθρωσης του ώμου είναι οι εξετάσεις που γίνονται συνήθως, όταν υπάρχει υποψία αρθρίτιδας του ώμου. Όταν υπάρχει αρθρίτιδα στον ώμο, τα ακτινογραφικά ευρήματα δείχνουν στένωση του διαστήματος της άρθρωσης, αλλοιώσεις των οστών και οστεόφυτα.

Θεραπεία

Αρχικά η θεραπεία βασίζεται σε φάρμακα και άλλα ανακουφιστικά μέτρα όπως:

1. Ξεκούραση
2. Αλλαγή ορισμένων κινήσεων του ασθενούς, για αποφυγή πρόκλησης πόνου, με πιθανή ανάγκη διαφοροποίησης του τρόπου της κίνησης του βραχίονα, για να κάνει πράγματα που θέλει ο ασθενής
3. Φυσιοθεραπεία
4. Εφαρμογή τοπικά θερμότητας με υγρασία
5. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη, δικλοφενάκη, για μείωση της φλεγμονής
6. Τοποθέτηση τοπικά πάγου, για 20 έως 30 λεπτά, 2 με 3 φορές την ημέρα, για μείωση του πόνου
7. Στην περίπτωση που υπάρχει ρευματοειδής αρθρίτιδα, ανάλογα με την εξέλιξη, πιθανόν να χρειαστούν ισχυρότερα φάρμακα. Στα φάρμακα αυτά, που απαιτούν αυστηρή ιατρική παρακολούθηση, περιλαμβάνονται η μεθοτρεξάτη, τα κορτικοστεροειδή και άλλα
8. Σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να χρειαστούν τοπικές ενέσεις με κορτικοστεροειδή
9. Η γλυκοσαμίνη και η θειική χονδροϊτίνη είναι συμπληρώματα που αναφέρονται ως χρήσιμα στην αντιμετώπιση της αρθρίτιδας του ώμου. Ωστόσο, τα συμπληρώματα αυτά δεν ελέγχονται και γι' αυτό χρειάζεται προσοχή και συμβουλή έμπειρου γιατρού.

Η χειρουργική θεραπεία

Εάν η μη χειρουργική θεραπεία αποτύχει στην αρθρίτιδα του ώμου, υπάρχει η δυνατότητα της χειρουργικής θεραπείας. Υπάρχουν βέβαια κίνδυνοι μιας τέτοιας θεραπείας όπως εξάλλου σε όλες τις χειρουργικές θεραπείες.

Ωστόσο ένας έμπειρος ορθοπαιδικός, θα ενημερώσει ενδελεχώς τον ασθενή του για το τι μπορεί να περιμένει από μια τέτοια επέμβαση, τα οφέλη και τους κινδύνους.

Για την γληνοβραχιόνιο αρθρίτιδα μπορεί να χρειαστεί να γίνει ολική αντικατάσταση της άρθρωσης του ώμου. Είναι δυνατόν να προταθεί ολική αρθροπλαστική του ώμου ή αντικατάσταση του άνω μέρους του βραχιονίου (ημιαρθροπλαστική).

Για την ακρωμιοκλειδική αρθρίτιδα, η συχνότερη επέμβαση που γίνεται είναι η αρθροπλαστική αποκοπής. Σ' αυτή την επέμβαση αφαιρείται ένα μικρό κομμάτι από την άκρη της κλείδας, που αφήνει έτσι ένα κενό, το οποίο γεμίζει αργότερα με επουλωτικό ιστό.

Η χειρουργική θεραπεία της αρθρίτιδας του ώμου, είναι γενικώς πολύ αποτελεσματική για τη μείωση του πόνου και για την αποκατάσταση της λειτουργίας του ώμου.