Οι ερευνητές αυτοί διεξήγαγαν έρευνες για να ανακαλύψουν ένα αντισυλληπτικό εμβόλιο για επιβλαβή ζώα, ιδιαίτερα για ποντικούς. Σκέφτηκαν να δημιουργήσουν αντισώματα εναντίον πρωτεϊνών των ωαρίων στον οργανισμό των ποντικών με στόχο να μειώσουν την γονιμότητα και αναπαραγωγή τους.

Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποίησαν τον ιό της ανεμοβλογιάς των ποντικών για να μεταφέρουν σε αυτούς γονίδια των ωαρίων με την ελπίδα να προκαλέσουν την δημιουργία αντισωμάτων.

Στη προσπάθεια τους να τροποποιήσουν το γονιδίωμα του ιού για να μεταφέρει τα γονίδια που ήθελαν εισήγαγαν και το γονίδιο για την ιντερλευκίνη 2 (IL4), που στόχο είχε να βοηθήσει στην παραγωγή περισσότερων αντισωμάτων.

Προς μεγάλη τους έκπληξη αντιλήφθηκαν, όταν συμπλήρωσαν όλα όσα επιδίωξαν, ότι οι ποντικοί στους οποίους χορηγούταν ο τροποποιημένος ιός, πέθαιναν μέσα σε 9 μέρες λόγω έντονης καταστολής του αμυντικού τους συστήματος.

Οι Αυστραλιανοί ερευνητές διεξήγαγαν τις έρευνές τους στο Κέντρο Έρευνας για τον Βιολογικό Έλεγχο των επιβλαβών  ζώων της Canberra, της Αυστραλίας.

Η τρομακτική προέκταση του γεγονότος αυτού που ανησύχησε έντονα τους ερευνητές είναι ότι και στον άνθρωπο που γίνονται ανάλογα τέτοια πειράματα μέσα στα πλαίσια γονιδιακών θεραπειών υπάρχει ο πραγματικός κίνδυνος να δημιουργηθούν τροποποιημένοι ιοί που να είναι καταστροφικοί και θανατηφόροι για μεγάλες μάζες πληθυσμών.

Η μελέτη αυτή δημοσιεύεται στο Journal of Virology του Φεβρουαρίου 2001.

Αναμφίβολα σε μια εποχή που η επέμβαση και η τροποποίηση του γενετικού υλικού γίνεται όλο και πιο εύκολη και πιο συχνή και τώρα που οι προβλεπόμενες θεραπείες με γονίδια θα επιτρέψουν την διεξαγωγή πολλών μορφών πειραμάτων, οι κίνδυνοι φοβερών ανεπιθύμητων ή αθέλητων επιπλοκών είναι μεγαλύτεροι όσο ποτέ άλλοτε.

Είναι απαραίτητο, ιδιαίτερα μετά από το Αυστραλιανό παράδειγμα που αναφέρουμε, να υπάρξουν αυστηροί κανόνες ελέγχου και αναφοράς τέτοιων πειραμάτων για ν' αποφευχθούν πιθανές ολέθριες συνέπειες για την ανθρωπότητα.