Ο πόνος στην κοιλιά λόγω μείωσης της ροής αίματος στις αρτηρίες του μεσεντερίου (ισχαιμία εντέρου), είναι μια συχνή πάθηση.

Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις η διάγνωση δεν γίνεται, διότι η ασθένεια μιμείται άλλες παθήσεις του γαστρεντερολογικού συστήματος που είναι καλύτερα γνωστές στους ασθενείς και στους γιατρούς.

Πράγματι για την ισχαιμία του εντέρου και τα προβλήματα που προκαλούνται, απαιτείται βελτίωση της πληροφόρησης των γιατρών και διαφώτιση των ασθενών για καλύτερη διάγνωση και αντιμετώπιση.

Οι τεχνικές, που έχουν εφαρμοστεί και τελειοποιηθεί στην αντιμετώπιση της ισχαιμίας του μυοκαρδίου για τις στενώσεις των στεφανιαίων αγγείων, φαίνεται ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία και για τη θεραπεία της δύσκολης πάθησης της χρόνιας μεσεντέριας ισχαιμίας.

Σύμφωνα με ερευνητικά στοιχεία η αγγειοπλαστική προσέγγιση με τοποθέτηση στέντ σε στενωμένες αρτηρίες στην κοιλιά που τροφοδοτούν με αίμα το έντερο, μπορεί να αποκαταστήσει τη ροή του αίματος προς το έντερο. Σε περισσότερο από 90% των περιπτώσεων, η θεραπεία αυτή στέφεται με επιτυχία, χωρίς να καταγράφονται σοβαρές επιπλοκές.

Σύμφωνα με τους γιατρούς ερευνητές, η χρόνια μεσεντέρια ισχαιμία είναι ιδανική περίπτωση για θεραπεία χωρίς χειρουργική επέμβαση. Η αγγειοπλαστική με τοποθέτηση στέντ, είναι πλέον μέθοδος που έχει καταστεί σχετικά απλή, ασφαλής και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να γίνει σε εξωτερικούς ασθενείς.

Η διάγνωση της χρόνιας μεσεντέριας ισχαιμίας, μπορεί να είναι δύσκολη. Οι ασθενείς παρουσιάζουν πόνο, ναυτίες και εμετούς μετά από το φαγητό. Τα συμπτώματα αυτά, συχνά εκλαμβάνονται κατά λάθος ως οφειλόμενα σε γαστρεντερίτιδα ή πάθηση της χοληδόχου κύστης.

Σταδιακά οι ασθενείς, επειδή συσχετίζουν το φαγητό με πόνο, φοβούνται να τρώνε και κάποτε χάνουν σημαντικό βάρος σώματος. Ο υποσιτισμός και η απώλεια βάρους, εξασθενούν τους ασθενείς. Για αυτό, σε περίπτωση χειρουργικής επέμβασης για θεραπεία του προβλήματος, οι κίνδυνοι επιπλοκών αυξάνονται πολύ.

Η χειρουργική αντιμετώπιση της χρόνιας μεσεντέριας ισχαιμίας, συνοδεύεται από σημαντικό ποσοστό επιπλοκών και καταγράφονται θάνατοι της τάξης του 15%. Ένας από τους λόγους των μεγάλων κινδύνων της χειρουργικής επέμβασης για διόρθωση μεσεντέριων αρτηριών με στένωση ή απόφραξη, είναι ότι πρόκειται για πολύπλοκες επεμβάσεις για τις οποίες χρειάζονται 4 έως 8 ώρες για να γίνουν.

Επίσης οι ασθενείς μέχρι που να γίνει η διάγνωση και να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση λόγω της νόσου, εξασθενούν τόσο πολύ που η ανθεκτικότητα τους, μειώνεται δραματικά.

Σε περίπου 33% των ασθενών, μια από τις κύριες αρτηρίες του μεσεντερίου, μπορεί να παρουσιάσει οξεία απόφραξη. Τότε δημιουργείται νέκρωση του εντέρου με γάγγραινα και μόλυνση που δυνατόν να μεταδοθεί σ' όλο τον οργανισμό. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, περισσότεροι από 50% των ασθενών πεθαίνουν, ακόμη και όταν υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.

Για να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα της αγγειοπλαστικής με τοποθέτηση στέντ για αποκατάσταση της αιματικής ροής σε στενωμένες αρτηρίες που ευθύνονται για χρόνια μεσεντέριο ισχαιμία, οι γιατροί από το Καρδιαγγειακό Ινστιτούτο του Νότου στο Λαφαγιέτ της Λουϊζιάνας, δοκίμασαν τη μέθοδο σε 50 ασθενείς με συνολικά 74 περιοχές στένωσης διαφόρων βαθμών στην άνω μεσεντέριο ή κοιλιακή αρτηρία.

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο καθετηριασμός έγινε από τη μηριαία αρτηρία, με είσοδο στην κοιλιακή αορτή και μετά προς τις αρτηρίες που τροφοδοτούν με αίμα τα έντερα. Σε μερικές περιπτώσεις, χρησιμοποιήθηκε η βραχιόνιος αρτηρία με κατεύθυνση προς τη θωρακική αορτή και μετά προς τα κάτω προς την κοιλιακή αορτή. Στη συνέχεια στην περιοχή της στένωσης με μπαλονάκι, τοποθετείτο ένα στέντ για να παραμένει ανοικτός ο αυλός της στενωμένης αρτηρίας.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η αγγειοπλαστική με στέντ, ήταν επιτυχής στο 96% των περιπτώσεων χωρίς να παρουσιαστούν μεγάλες επιπλοκές. Περισσότεροι από 90% των ασθενών, ανέφεραν ότι ανακουφίστηκαν από τον πόνο και ένα ανάλογο ποσοστό, παρουσίασε ικανοποιητική πρόσληψη σωματικού βάρους.

Περίπου 15 ασθενείς (19%), παρουσίασαν αργότερα επαναστένωση της αρτηρίας στην οποία τοποθετήθηκε στέντ. Από αυτούς, οι 3 έλαβαν μόνο θεραπεία με φάρμακα και 12 υποβλήθηκαν σε επανειλημμένες διαδικασίες για να ανοίξει ξανά ο αυλός της στενωμένης αρτηρίας, συμπεριλαμβανομένης και θεραπείας με λέιζερ σε 8 από αυτούς.

Στον πρώτο χρόνο μετά, 91% των ασθενών βρίσκονταν στη ζωή χωρίς να έχουν συμπτώματα εντερικής ισχαιμίας. Στο δεύτερο χρόνο, το ποσοστό αυτό ήταν 88% ενώ στον τρίτο, ήταν 82%.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η καλύτερη πληροφόρηση των ασθενών και των γιατρών για την ισχαιμία του εντέρου, λόγω στένωσης ή απόφραξης αρτηριών της κοιλιάς, έχει μεγάλη σημασία για τη νοσηρότητα και θνητότητα που προκαλεί η νόσος.

Η πάθηση είναι συχνή και πρέπει να αποφεύγεται η σύγχυση της, με άλλες παθήσεις του πεπτικού συστήματος. Υπάρχουν σήμερα για τη χρόνιο μεσεντέριο ισχαιμία, αποτελεσματικές μέθοδοι θεραπείας χωρίς μεγάλες και επικίνδυνες χειρουργικές επεμβάσεις.

Η ενημέρωση όλων μπορεί να σώζει ζωές και να μειώνει τα προβλήματα και  κινδύνους στους πάσχοντες από χρόνια μεσεντέριο ισχαιμία.