Τα παροδικά ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια προσβάλλουν ξαφνικά τους ασθενείς και τα σημεία και συμπτώματα μοιάζουν πολύ με την κλινική εικόνα που παρουσιάζουν τα συνηθισμένα εγκεφαλικά επεισόδια.

Η βασική διαφορά είναι ότι τα παροδικά επεισόδια υποχωρούν πλήρως χωρίς να αφήνουν οποιαδήποτε υπολειπόμενη αναπηρία ή άλλο πρόβλημα.

Ορισμένες κλινικές καταστάσεις όπως η ψηλή αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης, οι ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού, οι ανωμαλίες ή παθήσεις των βαλβίδων της καρδίας, οι στενώσεις των καρωτίδων, τα αυξημένα λιπίδια στο αίμα μπορούν να υποβοηθήσουν και να προκαλέσουν τα παροδικά, εγκεφαλικά ισχαιμικά επεισόδια.

Είναι σημαντικό όταν εκδηλωθεί μια τέτοια κλινική εικόνα, να γίνουν εξετάσεις που θα έχουν σαν στόχο να βρουν στον ασθενή ποια είναι εκείνη η ανωμαλία που προκάλεσε το πρόβλημα. Για παράδειγμα η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, η μέτρηση της γλυκόζης αίματος, της χοληστερόλης, η γενική ανάλυση του αίματος και του αιματοκρίτη μπορεί να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες για την αιτία της πάθησης.

Επιπρόσθετα η κλινική εξέταση του ασθενούς, η στηθοσκόπηση της καρδίας, η μέτρηση του σφυγμού και το ηλεκτροκαρδιογράφημα μπορούν να δώσουν πληροφορίες για προβλήματα του ρυθμού της καρδίας.

Η εξέταση με υπέρηχους της καρδίας μπορεί να δώσει πληροφορίες για την κατάσταση των καρδιακών βαλβίδων ή ακόμη να δείξει άλλες ανωμαλίες της καρδίας.

Η αξονική τομογραφία του εγκεφάλου, η μαγνητική τομογραφία ή ακόμη μια ειδική εξέταση των καρωτίδων με αγγειογράφημα ή με εξέταση doppler, μπορεί να δώσει πολύτιμες πληροφορίες για το κυκλοφοριακό σύστημα του εγκεφάλου.

Ο στόχος της διεξοδικής διαγνωστικής διερεύνησης είναι να βρει την αιτία που προκάλεσε το παροδικό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Η θεραπεία θα έχει σαν στόχο να αντιμετωπίσει την αιτία αυτή. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα που μειώνουν την πηκτικότητα του αίματος όπως η ασπιρίνη, το dipyridamole, το clopidogrel και το ticlopidine.

Επίσης στις περιπτώσεις εκείνες που βρεθεί ότι υπάρχει στένωση, μεγαλύτερη από 70%, της καρωτίδας που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο με αίμα, μπορεί να γίνει χειρουργική επέμβαση με αφαίρεση της στένωσης.

Παρά το γεγονός ότι η χειρουργική αυτή επέμβαση έχει ένα μικρό κίνδυνο, της τάξης του 1 έως 3%, για να προκαλέσει μόνιμο εγκεφαλικό επεισόδιο, εντούτοις ο κίνδυνος επαναλαμβανόμενων ισχαιμικών επεισοδίων με πρόκληση μόνιμης βλάβης είναι μεγαλύτερος, σε περίπτωση που δεν γίνει η χειρουργική θεραπευτική αντιμετώπιση.