Ο διαβήτης απειλεί τα παιδιά και τους έφηβους. Η αύξηση των περιστατικών του διαβήτη αρχίζει να προσλαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις. Ιδιαίτερα σοβαρό είναι το πρόβλημα της αύξησης των περιστατικών διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά.
Μέχρι πρόσφατα τα περισσότερα παιδιά που έπασχαν από διαβήτη είχαν διαβήτη τύπου 1. Ο τύπος αυτός είναι σπάνιος στους ενήλικες, οφείλεται σε αυτοάνοσους μηχανισμούς και ο οργανισμός σταματά να παράγει ινσουλίνη. Η θεραπεία στις περιπτώσεις αυτές βασίζεται στη χορήγηση ινσουλίνης στα παιδιά.
Δυστυχώς έχει παρατηρηθεί, ότι τα περιστατικά διαβήτη τύπου 2 που συνήθως εμφανίζεται στους ενήλικες γίνονται όλο και πιο συχνότερα στα παιδιά. Στις περιπτώσεις αυτές ο οργανισμός παράγει ινσουλίνη όμως δεν μπορεί να έχει κανονική δράση διότι υπάρχει αντίσταση προς αυτήν από τα διάφορα όργανα ή κύτταρα πάνω στα οποία δρα.
Οι λόγοι της αυξητικής αυτής τάσης είναι η μείωση της σωματικής εξάσκησης και το γεγονός ότι ολοένα και περισσότερα παιδιά γίνονται υπέρβαρα.
Γενικά ο διαβήτης είναι μια χρόνια ασθένεια η οποία χρειάζεται μακροχρόνια προσεκτική φροντίδα για ν' αποφευχθούν ανεπιθύμητες σοβαρές επιπλοκές σε διάφορα όργανα του σώματος ( νεφρική ανεπάρκεια, τύφλωση, καρδιακά επεισόδια, εγκεφαλικά επεισόδια, αγγειακά προβλήματα μα ακρωτηριασμούς, λοιμώξεις).
Η εμπειρία και οι γνώσεις στην αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά είναι ακόμη περιορισμένη. Επειδή η ασθένεια αυτή συνέβαινε κυρίως σε ενήλικες όλες οι θεραπείες και τα φάρμακα έχουν μελετηθεί και διασκευαστεί για τους μεγάλους.
Υπάρχουν κενά στην επιστημονική μας γνώση για το μέγεθος και την ταξινόμηση της νόσου, για τις αιτίες της, για την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των θεραπειών, για την ποιότητα φροντίδας και για τους περιβαλλοντικούς ή άλλους παράγοντες που συσχετίζονται με την πάθηση αυτή.
Η διάγνωση του διαβήτη τύπου 2 γίνεται στα παιδιά συνήθως μεταξύ 12 και 14 ετών και συμπίπτει με την εφηβεία. Συμβαίνει πιο συχνά στα κορίτσια παρά στα αγόρια και συσχετίζεται με την παχυσαρκία, την έλλειψη σωματικής άσκησης, οικογενειακό ιστορικό διαβήτη τύπου 2, ιστορικό μητρικού διαβήτη κατά την εγκυμοσύνη και την παρουσία κυτταρικών μηχανισμών αντίστασης στην ινσουλίνη.
Υπολογίζεται ότι το ποσοστό των περιστατικών διαβήτη τύπου 2 κυμαίνεται μεταξύ 8 έως 45% του συνόλου των περιστατικών του παιδικού διαβήτη. Στις ΗΠΑ υπάρχουν περίπου 4 παιδιά με διαβήτη για κάθε 1000 ηλικίας από 12 έως 19 ετών ενώ μεταξύ των Ινδιάνων της Αριζόνα υπάρχουν 51 περιστατικά περίπου για κάθε 1000 παιδιά ηλικίας από 15 έως19 ετών. Στην Ιαπωνία ο αριθμός των περιστατικών αυτών έχει υπερδιπλασιασθεί κατά την τελευταία δεκαετία.
Η αύξηση των περιστατικών της χρόνιας αυτής ασθένειας είναι ανησυχητική, ο κίνδυνος σοβαρών μακροχρόνιων επιπλοκών σε ζωτικά όργανα που αρχίζουν από την παιδική ηλικία είναι μεγάλος και επιβάλλει τη λήψη μέτρων πρόληψης και ανάπτυξη καλύτερων μεθόδων αντιμετώπισης της ασθένειας.