Μάθετε ότι το υπερβολικό βάρος σώματος και η παχυσαρκία μπορεί να είναι αιτία πρόκλησης βλαβών στο συκώτι σας. Προκαλούν την πάθηση λιπώδες ήπαρ, από την οποία προσβάλλονται όλο και περισσότεροι άνθρωποι, ιδιαίτερα νέοι και παιδιά.
Η ηπατίτιδα, που προκαλεί το περιττό πάχος (στεατοηπατίτιδα από λιπώδες ήπαρ), άρχισε να είναι συχνότερη και σε μερικές χώρες έχει ξεπεράσει τη συχνότητα της ηπατίτιδας C.
Πρόκειται πράγματι για αυστηρή προειδοποίηση εάν λάβουμε υπόψη τον μεγάλο αριθμό των συνανθρώπων μας που παρουσιάζουν περιττό πάχος είτε διότι είναι υπέρβαροι είτε διότι είναι παχύσαρκοι.
Ξέρετε ότι σε ορισμένες χώρες το ποσοστό των ανθρώπων με περιττά κιλά, ξεπερνά το 65%; Επιπρόσθετα η συνεχής αύξηση του προβλήματος και το γεγονός ότι όλο και περισσότερα παιδιά παρουσιάζουν παχυσαρκία, δεν μπορούν παρά να μας προβληματίζουν ανησυχητικά για το μέλλον.
Τι προκαλεί λοιπόν στο συκώτι, το περιττό λίπος που είναι συνέπεια φυσικά των περιττών κιλών που μεταφέρουν δυστυχώς μαζί τους οι υπέρβαροι και οι παχύσαρκοι;
Η υπερβολική συγκέντρωση λιπαρών οξέων στο συκώτι μας, προκαλεί μια αντίδραση πρωτεϊνική η οποία στην ουσία σκοτώνει τα ηπατικά κύτταρα. Μακροχρόνια δημιουργείται σημαντικό πρόβλημα με ίνωση του ήπατος που οδηγεί σε ηπατίτιδα και κίρρωση.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, θεωρείται ότι η κυριότερη αιτία χρόνιας ηπατίτιδας είναι η παχυσαρκία. Υπολογίζεται ότι πάσχουν από μη αλκοολική λιπώδη ηπατική πάθηση το 33% των ενηλίκων.
Φυσικά δεν είναι όλοι όσοι έχουν υπερβολικό βάρος σώματος που έχουν ηπατίτιδα. Όμως λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο αριθμό των παχύσαρκων και υπέρβαρων, γίνεται εύκολα αντιληπτή η έκταση που μπορεί να πάρει το πρόβλημα.
Ο λόγος για τον οποίο προκαλεί ηπατίτιδα το υπερβολικό διατροφικό λίπος στο αίμα, δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητός. Σε έρευνες σε ανθρώπους και πειραματόζωα, βρέθηκε ότι τα υπερβολικά λιπαρά οξέα δεν μπορούν να αποθηκευτούν στα λιποκύτταρα όπου συνήθως αποθηκεύονται.
Τα λιπαρά οξέα παραμένουν εκτός των κυττάρων και η ύπαρξη τους προκαλεί την έναρξη μιας σειράς αντιδράσεων, που οδηγεί σε βλάβες των ηπατοκυττάρων και σε αυτό που τώρα αποκαλείται μη αλκοολική λιπώδης ηπατική πάθηση.
Στη μη αλκοολική λιπώδη ηπατική πάθηση περιλαμβάνονται το λιπώδες ήπαρ (στεάτωση) και η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα. Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα αλλά η πάθηση παρατηρείται σε όλες τις ηλικιακές ομάδες ακόμη και στα παιδιά.
Συνήθως η διάγνωση γίνεται σε μεσήλικα άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα τα οποία μπορεί επίσης να έχουν διαβήτη ή ψηλή χοληστερόλη και τριγλυκερίδια (υπερλιπιδαιμία).
Στην στεατοηπατίτιδα υπάρχει φλεγμονή στον ηπατικό ιστό, κάποτε με ίνωση και συσσώρευση λίπους στο συκώτι. Οι διαβητικοί έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν στεατοηπατίτιδα.
Οι έρευνες έδειξαν ότι μέχρι 40% των ασθενών με στεατοηπατίτιδα μπορεί να αναπτύξουν ηπατική ίνωση και από 5% έως 10% ηπατική κίρρωση. Ο χρόνος που χρειάζεται για τη δυσάρεστη αυτή εξέλιξη ποικίλει αλλά κάποτε μπορεί να είναι λιγότερος από 20 χρόνια.
Μερικές έρευνες έδειξαν ότι από 20% έως 40% των υπέρβαρων ή παχύσαρκων ασθενών θα παρουσιάσουν μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα. Δεν είναι γνωστό γιατί μερικοί ασθενείς με μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα θα επιδεινωθούν παρουσιάζοντας ηπατική ίνωση ή κίρρωση.
Στα αρχικά στάδια, η μη αλκοολική λιπώδης ηπατική πάθηση μόνο σπάνια προκαλεί συμπτώματα. Συνήθως ανιχνεύεται λόγω ανωμαλιών στα ηπατικά ένζυμα που μετριούνται στο αίμα με την ευκαιρία εξετάσεων που γίνονται για διάφορους άλλους λόγους.
Η αντιμετώπιση της πάθησης περιλαμβάνει την αποβολή των περιττών, νοσηρών κιλών και διατήρηση κανονικού βάρους σώματος, σωματική άσκηση, ορθό έλεγχο του σακχαρώδη διαβήτη εάν υπάρχει και φάρμακα για μείωση της χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων αίματος.
Θα συγκρατήσουμε λοιπόν ότι το υπερβολικό πάχος στον οργανισμό δηλητηριάζει το συκώτι μας.
Η διατροφή μας, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά αλλά και ο τρόπος ζωής μας, συμβάλλουν δυστυχώς σημαντικά σε αυτό το σοβαρό πρόβλημα που απειλεί το συκώτι μας.