Η στηθάγχη είναι ένας έντονος πόνος του θώρακα που εντοπίζεται στην προκάρδια περιοχή. Οφείλεται στη μείωση της παροχής αίματος στον καρδιακό ιστό που προκύπτει λόγω της στένωσης των στεφανιαίων αρτηριών.
Η μερική απόφραξη του αυλού των αγγείων που τροφοδοτούν την καρδία με αίμα μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της προσφοράς οξυγόνου προς το μυοκάρδιο, με αποτέλεσμα να προκαλείται παροδική ισχαιμία.
Η σταθερή στηθάγχη είναι ο πόνος που προκαλείται, όταν ο ασθενής καταβάλλει μια σωματική προσπάθεια. Η αυξημένη ανάγκη για οξυγόνο που προκύπτει δεν καλύπτεται και έτσι δημιουργείται ο πόνος.
Η ασταθής στηθάγχη προκύπτει ανεξάρτητα από εξωτερικούς παράγοντες όπως η σωματική προσπάθεια, το κρύο, η συγκίνηση ή άλλους. Πρόκειται για μια πιο σοβαρή κατάσταση που οφείλεται σε ρήξη της αθηρωματικής πλάκας που στενεύει τον αυλό κάποιου από τα στεφανιαία αγγεία. Η απόφραξη του αγγείου που προκύπτει δημιουργεί την ισχαιμία που φέρνει τον πόνο.
Η αντιμετώπιση της στηθάγχης και ιδιαίτερα των περιπτώσεων με ασταθή στηθάγχη δεν έχει ακόμη τελεσίδικα κωδικοποιηθεί.
Υπάρχουν βασικά δύο τρόποι προσέγγισης:
- Ο πρώτος τρόπος είναι η συντηρητική προσέγγιση, όπου γίνεται αγγειογραφία και χειρουργική επέμβαση ανάλογα με την εξέλιξη του ασθενούς
- Η δεύτερη προσέγγιση είναι η επεμβατική προσέγγιση, όπου γίνεται πολύ πιο νωρίς η αγγειογραφία και επέμβαση με αγγειοπλαστική (μπαλονάκι).
Το ερώτημα για το ποια από τις δύο μεθόδους είναι η καλύτερη τέθηκε σε μια μεγάλη έρευνα που έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο σε 1.810 ασθενείς.
Οι ασθενείς έτυχαν είτε άμεσης αντιμετώπισης με επεμβατική προσέγγιση με τα πρώτα συμπτώματα είτε έτυχαν συντηρητικής αντιμετώπισης, δηλαδή παρακολούθηση και επεμβατική μέθοδος μόνο όταν υπήρχε επιδείνωση.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ασθενείς που ελάμβαναν ευθύς εξ' αρχής την επεμβατική θεραπεία, είχαν πολύ καλύτερα αποτελέσματα παρά από αυτούς που τύγχαναν της συντηρητικής προσέγγισης.
Οι ασθενείς που ελάμβαναν έγκαιρα την επεμβατική θεραπεία είχαν 50% λιγότερα επεισόδια σοβαρής στηθάγχης, καρδιακών προσβολών και θανάτων σε σύγκριση με την ομάδα ασθενών που ελάμβαναν τη συντηρητική αντιμετώπιση.
Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι, στους ασθενείς με ασταθή στηθάγχη θα πρέπει να γίνεται νωρίς και έγκαιρα αγγειογραφία με επεμβατική αγγειοπλαστική μέθοδο ή άλλη επέμβαση.
Η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να μειώσει τον πόνο και τις επιπλοκές στους ασθενείς και παράλληλα θα μπορούσε να μειώσει τον αριθμό των καρδιακών προσβολών και θανάτων.
