Η χρόνια έλλειψη, χαλάρωσης, ξεκούρασης και αναζωογόνησης κατά τις ελεύθερες μέρες όπως το Σαββατοκύριακο, δημιουργεί μεγαλύτερο κίνδυνο για θάνατο από καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό επεισόδιο.
Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας τα σύνορα μεταξύ δουλειάς, σπιτιού και εργασίας έχουν καταπατηθεί όσο ποτέ άλλοτε.
Το άγχος, το στρες και ο εκνευρισμός, μεταφέρονται κατά τις ελεύθερες ώρες στο σπίτι με αποτέλεσμα η απαραίτητη αναζωογόνηση μετά την ξεκούραση και χαλάρωση, να αποτελούν ένα στόχο που δύσκολα πλέον επιτυγχάνεται.
Η κατάσταση αυτή έχει κόστος για όλες τις βαθμίδες των εργαζομένων ανθρώπων. Όταν μάλιστα η ανεπιθύμητη και βλαβερή αυτή κατάσταση συνεχίζεται μακροχρόνια, το τίμημα που πληρώνουν οι εργαζόμενοι, μπορεί να είναι η ίδια η ζωή τους.
Φινλανδοί ερευνητές εξέτασαν ακριβώς αυτό ζήτημα σε σχεδόν 800 εργαζομένους. Η δύναμη της μελέτης τους έγκειται στο γεγονός ότι παρακολούθησαν τους εργαζομένους αυτούς για 28 χρόνια.
Οι άνδρες και γυναίκες, που δήλωναν ότι σπάνια μπορούσαν να ανακάμψουν από την κούραση και το στρες που τους προκαλούσε η εργασία τους, παρουσίαζαν 3 φορές περισσότερο κίνδυνο να πεθάνουν από καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο σε σύγκριση με τους εργαζόμενους που δήλωναν ότι σχεδόν πάντοτε, ανέκαμπταν κατά τις ελεύθερες τους μέρες από την κούραση και το στρες της εργασία τους.
Η ανάκαμψη και αναζωογόνηση κατά τον ελεύθερο χρόνο βρέθηκε να είναι ένας παράγοντας ανεξάρτητος από την ψηλή πίεση, την ψηλή χοληστερόλη, την καθιστική ζωή, το κάπνισμα, το εργασιακό στρες και την κατάθλιψη όσον αφορά στον κίνδυνο πρόκλησης καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού.
Οι αυξημένοι θάνατοι λόγω καρδιαγγειακών επεισοδίων, καταγράφηκαν μετά από μερικά χρόνια παρακολούθησης των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι η ανεπάρκεια ξεκούρασης, ανάκαμψης και αναζωογόνησης μπορεί μεταξύ άλλων να προκαλούν αρτηριοσκλήρυνση με πλάκες αθηρωμάτωσης στις αρτηρίες που οδηγούν τελικά σε απόφραξη με καρδιαγγειακά επεισόδια (καρδιακή προσβολή και αποπληξία).
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι εκτός από την αρτηριοσκλήρυνση, το συνεχές μακροχρόνιο και ανεξέλεγκτο στρες, πιθανόν να προκαλεί ορμονικές και ανοσολογικές μεταβολές που να συμβάλλουν στο έμφραγμα και στα εγκεφαλικά επεισόδια.
Τι μπορούμε εμείς να συγκρατήσουμε από τα ενδιαφέροντα αυτά δεδομένα;
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχει βρεθεί σχέση μεταξύ χρόνιου ανεξέλεγκτου στρες, απουσίας ξεκούρασης και χαλάρωσης από τη μια και αυξημένου κινδύνου για καρδιαγγειακά επεισόδια που απειλούν άμεσα τη ζωή από την άλλη.
Η προστασία του ελεύθερου μας χρόνου, πρέπει να είναι μια προτεραιότητα. Όπως έχουμε ανάγκη από φαγητό και νερό, ανάλογα ο οργανισμός μας έχει ανάγκη από ξεκούραση, χαλάρωση, ανάκαμψη και αναζωογόνηση.
Εάν δεν αντιληφθούμε έγκαιρα τις βασικές αυτές απαιτήσεις του οργανισμού μας και να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα ικανοποίησης τους, τότε το κόστος που θα πληρώσουμε μπορεί να είναι ιδιαίτερα μεγάλο.