Νέα στοιχεία δείχνουν ότι οι ψηλές δόσεις βιταμίνης C πιθανόν να έχουν σημαντικές δράσεις καταστολής και καταστροφής των καρκινικών κυττάρων ενώ ταυτόχρονα αφήνουν ανεπηρέαστα τα κανονικά κύτταρα.

Πρόκειται για ελπιδοφόρα μηνύματα από τον τομέα των εργαστηριακών ερευνών τα οποία όμως πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμασθούν σε κλινικές έρευνες σε καρκινοπαθείς ασθενείς οι οποίες τώρα προγραμματίζονται να γίνουν. Μόνο έτσι θα διαφανεί εάν πράγματι οι ψηλές δόσεις της βιταμίνης C έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες και εάν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά ως όπλο στη θεραπεία διαφόρων μορφών καρκίνου.  

Η βιταμίνη C έχει καθοριστικό ρόλο στην υγεία μας. Η παρατεταμένη έλλειψη σε βιταμίνη C οδηγεί στο σκορβούτο και ενδεχομένως στο θάνατο.

Ορισμένες πρωτεΐνες του οργανισμού μας που λειτουργούν ως ένζυμα ζωτικής σημασίας, χρειάζονται τη βιταμίνη C για να λειτουργήσουν κανονικά. Η βιταμίνη έχει επίσης αντιοξειδωτικές ιδιότητες που προστατεύουν από τις τοξικές δράσεις των ελευθέρων ριζών οξυγόνου.

Πριν περίπου 30 χρόνια είχε κορυφωθεί το ενδιαφέρον για τις πιθανές αντικαρκινικές δράσεις της βιταμίνης C. Υπήρξαν τότε στοιχεία που συνηγορούσαν στο ότι ίσως η βιταμίνη θα μπορούσε να καταστέλλει τον καρκίνο.

Ωστόσο το 1979 και το 1985, άλλες καλά σχεδιασμένες έρευνες (διπλά τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο), έδειξαν ότι ασθενείς με καρκίνο που λάμβαναν ψηλές δόσεις βιταμίνης C δεν είχαν όφελος.

Ορισμένες νέες παρατηρήσεις τα τελευταία χρόνια οδήγησαν ερευνητές από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών να επανεξετάσουν το ρόλο του ασκορβικού οξέος (βιταμίνη C) ως αντικαρκινική θεραπεία. Βασικά έγινε αντιληπτό ότι μόνο η βιταμίνη C που χορηγείται ενδοφλεβίως μπορεί να δοθεί σε τόσο ψηλές δόσεις για να είναι δυνατή η επίτευξη συγκεντρώσεων της με αποτελεσματική αντικαρκινική δράση.

Με βάση αυτή τη διαπίστωση, οι Αμερικανοί ερευνητές σε δοκιμές σε πειραματόζωα (ποντικούς) προσπάθησαν να κατανοήσουν τις επιδράσεις σε καρκίνους των πολύ ψηλών δόσεων βιταμίνης C. Σε πολύ ψηλές δόσεις, η αντιοξειδωτική δράση της βιταμίνης αντικαθίσταται από μια προοξειδωτική δράση.

Με τον τρόπο αυτό, οι ψηλές δόσεις βιταμίνης C, προάγουν τη γένεση εντός των καρκινικών κυττάρων υπεροξειδίου του υδρογόνου το οποίο σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών θα μπορούσε να τα σκοτώνει καταστέλλοντας έτσι τον καρκίνο.

Για να επιτυγχάνονται ψηλές συγκεντρώσεις ασκορβικού οξέος στο αίμα πρέπει να χορηγούνται ενδοφλεβίως μεγάλες δόσεις βιταμίνης C. Ο λόγος είναι διότι υπάρχει ένας φυσιολογικός μηχανισμός που ελέγχει την ποσότητα βιταμίνης C που μπορεί να εισέλθει στον οργανισμό όταν η βιταμίνη λαμβάνεται από το στόμα είτε από τη διατροφή είτε ως φαρμακευτικό σκεύασμα.

Εάν για παράδειγμα κάποιος καταναλώσει φαγητά πλούσια σε βιταμίνη C όπως το πορτοκάλι και το μπρόκολο και προσλάβει περισσότερο από 200 mg της βιταμίνης ημερησίως, τότε ο οργανισμός αποβάλλει την επιπλέον ποσότητα και δεν επιτρέπει τη συγκέντρωση στο αίμα να ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο όριο.

Στην έρευνα τους οι Αμερικανοί επιστήμονες, για να ξεπεράσουν το εμπόδιο του εν λόγω μηχανισμού, χορήγησαν ψηλές δόσεις ασκορβικού οξέος διαμέσου των φλεβών ή στην κοιλιακή κοιλότητα των πειραματόζωων με πολύ επιθετικούς καρκίνους εγκεφάλου, ωοθηκών και παγκρέατος. Οι δόσεις που χορηγήθηκαν ήσαν πολύ ψηλές της τάξης των 4 γραμμαρίων ανά κιλό βάρους σώματος. Στις δόσεις αυτές, οι ερευνητές πίστευαν ότι θα πετύχαιναν στο αίμα των πειραματόζωων συγκεντρώσεις της βιταμίνης που θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές αντικαρκινικές δράσεις.   

Στα εργαστηριακά τους πειράματα σε 43 κατηγορίες καρκινικών κυττάρων και σε 5 κατηγορίες κανονικών κυττάρων, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι στο 75% των καρκινικών κυττάρων που ελέχθησαν οι ψηλές δόσεις της βιταμίνης C, υπήρχαν αντικαρκινικές δράσεις. Αντίθετα οι ψηλές συγκεντρώσεις του ασκορβικού οξέος δεν επηρέαζαν τα κανονικά κύτταρα. Παράλληλα οι ερευνητές έδειξαν ότι στους ανθρώπους είναι δυνατόν να επιτευχθούν τέτοιες ψηλές συγκεντρώσεις ασκορβικού οξέος. Συγκριμένα βρέθηκε ότι οι οι ενέσεις ψηλών δόσεων βιταμίνης C σε πειραματόζωα ήταν σε θέση να μειώνουν κατά 50% το βάρος του όγκου και την ταχύτητα ανάπτυξης καρκίνων του εγκεφάλου, των ωοθηκών και του πάγκρεας. Η πιο πιθανή εξήγηση για την αντικαρκινική δράση των ψηλών δόσεων της βιταμίνης C είναι σύμφωνα με τους ερευνητές η δημιουργία υπεροξειδίου του υδρογόνου στο υγρό που βρίσκεται εκτός των κυττάρων και περιβάλλει τους καρκίνους.

Συνοπτικά βλέπουμε ότι αναζωογονείται το ενδιαφέρον για τις αντικαρκινικές ιδιότητες της βιταμίνης C. Είναι γεγονός ότι η χορήγηση ψηλών δόσεων στο εργαστήριο παρουσιάζει ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Το ότι δεν επηρεάζονται τα κανονικά κύτταρα προσδίδει στις νέες έρευνες ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Ωστόσο χρειάζονται θεραπευτικές δοκιμές σε ασθενείς με καρκίνο για να διαφανεί εάν πράγματι η νέα προσέγγιση χορήγησης της βιταμίνης C μπορεί να προσφέρει αύξηση των ποσοστών επιβίωσης και ίασης.