Για τον καρκίνο του προστάτη που δεν έχει κάνει μεταστάσεις, η βραχυθεραπεία φαίνεται ότι πετυχαίνει τουλάχιστο εξίσου καλά ή καλύτερα αποτελέσματα από τις κλασσικές μεθόδους αντιμετώπισης που είναι η ριζική προστατεκτομή και η ακτινοθεραπεία από εξωτερική πηγή.

Η βραχυθεραπεία είναι μια μορφή ακτινοθεραπείας που χορηγείται από βραχεία απόσταση διότι η πηγή της ακτινοβολίας τοποθετείται εντός του κακοήθους όγκου. Με χειρουργικό τρόπο εμφυτεύονται εντός του όγκου του προστάτη, στερεά ραδιενεργά ισότοπα.

Σήμερα στη βραχυθεραπεία χρησιμοποιούνται κυρίως ραδιενεργές παλλάδιο, ιρίδιο, ιώδιο 125, φωσφόρο και άλλα. Τα στερεά ραδιενεργά ισότοπα μπορούν να τοποθετηθούν εντός του ιστού του καρκίνου (ενδοϊστική εφαρμογή) όπως στον καρκίνο του προστάτη ή μέσα σε κοιλότητες οργάνων που παρουσιάζουν καρκίνο όπως η μήτρα (ενδοκοιλοτική εφαρμογή).

Με τη βραχυθεραπεία ο θεραπευτής καταφέρνει να χορηγήσει ψηλή δόση ακτινοβολίας σε ολόκληρη την καρκινική μάζα χωρίς να επηρεάζει τους γειτονικούς ιστούς.

Σε κλινική έρευνα που διήρκεσε 12 χρόνια, γιατροί από το πανεπιστήμιο της Νοτίου Φλώριδας, συμπεριέλαβαν 1.700 άντρες με αδενοκαρκίνωμα του προστάτη χωρίς μεταστάσεις (στάδιο Τ1 και Τ2). Με βάση τα επίπεδα του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) και των δεδομένων της βιοψίας (Gleason score), οι ασθενείς χωρίσθηκαν σε ομάδες χαμηλού, ενδιάμεσου και ψηλού κινδύνου.

Από τους ασθενείς αυτούς, οι 1.380 υποβλήθηκαν σε βραχυθεραπεία με το ραδιενεργό ισότοπο ¹⁰³Pd ενώ οι υπόλοιποι 320 υποβλήθηκαν σε προστατεκτομή. Η αύξηση του PSA μετά τη θεραπεία θωρήθηκε ως δείκτης υποτροπής της νόσου.

Τα αποτελέσματα έδειξαν: Οι ασθενείς με καρκίνο προστάτη ψηλού κινδύνου που έλαβαν βραχυθεραπεία, είχαν ποσοστό ίασης της τάξης του 88%. Το ποσοστό ίασης των ασθενών με τα ίδια χαρακτηριστικά που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση ήταν 45%   Στους ασθενείς ενδιάμεσου κινδύνου που έλαβαν βραχυθεραπεία, επιτεύχθηκε ίαση στο 89%. Οι ασθενείς με καρκίνο προστάτη ενδιάμεσου κινδύνου που υποβλήθηκαν σε χειρουργική θεραπεία, είχαν ποσοστό ίασης 58%   Στους ασθενείς χαμηλού κινδύνου, η βραχυθεραπεία προσέφερε ίαση στο 99% ενώ η χειρουργική επέμβαση στο 97%

Στα συμπεράσματα τους οι γιατροί από τη Φλώριδα, τονίζουν ότι οι ουρολόγοι, ως οι θεράποντες γιατροί των ασθενών με καρκίνο του προστάτη, πρέπει να τους διαφωτίζουν και ενημερώνουν για όλες τις θεραπευτικές επιλογές που προσφέρονται για το στάδιο της νόσου τους.

Δεν πρέπει να υπάρχει προκατάληψη για ένα είδος θεραπείας είτε αυτό είναι η προστατεκτομή, η κλασσική ακτινοθεραπεία από εξωτερική πηγή ή η βραχυθεραπεία. Η απόφαση πρέπει να βασίζεται στο στάδιο της νόσου, εάν υπάρχουν μεταστάσεις ή όχι και στο βαθμό επικινδυνότητας της κακοήθειας όπως κρίνεται από το PSA και τη βιοψία (Gleason score).

Είναι απαραίτητο για τη φροντίδα των ανδρών με καρκίνο προστάτη να υπάρχει ομάδα ειδικών στην οποία να συμμετέχουν ουρολόγοι, ακτινοθεραπευτές έμπειροι στην εξωτερική ακτινοθεραπεία αλλά και στη βραχυθεραπεία, χειρούργοι, ακτινοφυσικοί και ακτινολόγοι έμπειροι στις απεικονιστικές μεθόδους του προστάτη.

Η ανασκόπηση των βιβλιογραφικών δεδομένων κατά τα τελευταία 10 χρόνια, δείχνει ότι η βραχυθεραπεία είναι μια καλή εναλλακτική λύση για τη θεραπεία του μη μεταστατικού καρκίνου του προστάτη. Μπορεί να αντικαταστήσει τη ριζική προστατεκτομή και την ακτινοθεραπεία από εξωτερική πηγή που συνοδεύονται από σημαντικές παρενέργειες.

Η βραχυθεραπεία είναι λιγότερο επεμβατική. Οι επιπλοκές που προκαλεί στο έντερο και στην ουροδόχο κύστη είναι λιγότερες από τις άλλες θεραπείες που προτείνονται.

Οι τεχνικές και τα αποτελέσματα της βραχυθεραπείας παρουσιάζουν βελτίωση και αναμένεται ότι η θεραπεία αυτή θα συνεχίζει να δίνει καλύτερα αποτελέσματα.

Θέλουμε να τονίσουμε ότι η βραχυθεραπεία πρέπει να γίνεται από ομάδες γιατρών και ακτινοφυσικών με εμπειρία στη μέθοδο.

Η εμπειρία των θεραπευτών, η ορθή επιλογή των ασθενών με βάση την ύπαρξη ή όχι μεταστάσεων, το προθεραπευτικό επίπεδο του PSA και το σκορ Gleason της βιοψίας, μπορούν να προσφέρουν τουλάχιστο εξίσου καλά ή πιθανόν ακόμη καλύτερα σε σύγκριση με τις άλλες μεθόδους, με λιγότερες επιπλοκές και εξαίρετη ποιότητα ζωής για τον ασθενή.