Οι άνδρες πρέπει να είναι ενήμεροι ότι νέα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν συσχετισμό μεταξύ πατρικού καπνίσματος και αυξημένου κινδύνου λευχαιμίας στα παιδιά.

Φαίνεται μάλιστα, ότι το κάπνισμα του πατέρα πριν από τη σύλληψη του παιδιού αυξάνει τις πιθανότητες προσβολής του από λευχαιμία.  

Ίσως οι ανησυχητικές αυτές πληροφορίες, να δώσουν ισχυρά κίνητρα σε αυτούς που προτίθενται να κάνουν παιδιά να εγκαταλείψουν εάν την έχουν, την καταστροφική συνήθεια του καπνίσματος.

Μέχρι σήμερα, οι έρευνες είχαν δείξει συσχετισμό μεταξύ καπνίσματος και λευχαιμίας στους ενήλικες, ιδιαίτερα αύξηση του κινδύνου προσβολής τους από οξεία μυελογενή λευχαιμία. Ωστόσο η σχέση μεταξύ του καπνίσματος των γονιών και λευχαιμίας στα παιδιά παρέμενε αδιευκρίνιστη.

Για να εξετάσουν περισσότερο το ζήτημα, γιατροί στα πλαίσια Έρευνας Βορείου Καλιφόρνιας για Λευχαιμία Παιδιών (Northern California Childhood Leukemia Study), μελέτησαν 327 παιδιά με οξεία λευχαιμία από το 1995 έως το 2002. Από αυτά, τα 281 έπασχαν από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία και τα 46 από οξεία μυελοβλαστική λευχαιμία. Τα δεδομένα από τα λευχαιμικά παιδιά, συγκρίθηκαν με τα δεδομένα από 416 παιδιά χωρίς λευχαιμία αλλά με ανάλογα χαρακτηριστικά (ηλικίας, φύλου και άλλα).

Τα ευρήματα ήσαν:

1. Το κάπνισμα από τη μητέρα, όταν υπήρχε μόνο του, δεν σχετιζόταν με αυξημένο κίνδυνο προσβολής των παιδιών από οξεία λευχαιμία, λεμφοβλαστική ή μυελοβλαστική.
    
2. Το κάπνισμα από τον πατέρα πριν από τη σύλληψη του παιδιού, σχετιζόταν με σημαντική αύξηση του κινδύνου προσβολής των παιδιών από οξεία μυελοβλαστική λευχαιμία. Οι άνδρες που κάπνιζαν πριν από τη σύλληψη του παιδιού, είχαν 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν παιδί που προσβλήθηκε από οξεία μυελοβλαστική λευχαιμία σε σύγκριση με αυτούς που δεν κάπνιζαν στην ίδια περίοδο.
    
3.  Υπήρχε επίσης αυξημένος κίνδυνος προσβολής του παιδιού από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία αλλά η αύξηση αυτή συγκριτικά με τον κίνδυνο για μυελογενή λευχαιμία, ήταν χαμηλότερου βαθμού.  
    
4. Ο κίνδυνος προσβολής των παιδιών από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, αυξανόταν σημαντικά όταν υπήρχε ταυτόχρονα πατρικό κάπνισμα πριν από τη σύλληψη και μητρικό ή παθητικό κάπνισμα του παιδιού μετά από τη γέννηση.

Το συμπέρασμα των γιατρών από τη Βόρειο Καλιφόρνια, είναι ότι τα ευρήματα αυτά στηρίζουν έντονα τη θέση ότι το πατρικό κάπνισμα από μόνο του, πριν από τη σύλληψη του παιδιού ή σε συνδυασμό με το παθητικό κάπνισμα του παιδιού μετά τη γέννηση, μπορεί να είναι σημαντικός παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής του παιδιού από οξεία λευχαιμία.

Πρόκειται για την πρώτη φορά που αναδεικνύεται σοβαρή σχέση μεταξύ του καπνίσματος των γονέων και λευχαιμίας στα παιδιά. Βλέπουμε μάλιστα ότι η σχέση αυτή επεκτείνεται πέρα από το παθητικό κάπνισμα και εμπλέκει το πατρικό κάπνισμα, που λαμβάνει χώρα για χρόνια πριν από τη σύλληψη του παιδιού.

Βέβαια πρόκειται για συσχετισμό και όχι απόδειξη αιτιολογικής σχέσης. Για αυτό απαιτούνται περισσότερες και μεγαλύτερου εύρους ανάλογες έρευνες για να αποδειχθεί τελικά εάν επιβεβαιώνεται μια τέτοια σχέση.

Εάν αυτό αποδειχθεί, πιθανόν να σημαίνει ότι το κάπνισμα είναι σε θέση να προκαλεί γενετικές αλλοιώσεις στο σπέρμα του άνδρα. Έτσι κατά τη σύλληψη, οι αλλοιώσεις αυτές μεταφέρονται στο παιδί αυξάνοντας τον κίνδυνο προσβολής του από λευχαιμία.

Μήπως τα στοιχεία αυτά δεν είναι αρκετά για να κάνουν του άνδρες και γυναίκες να μην καπνίζουν εάν προτίθενται να δημιουργήσουν οικογένεια με παιδιά;

Είναι αλήθεια, ότι για πολλές από τις καταστροφικές επιδράσεις του καπνίσματος στον ανθρώπινο οργανισμό έχουν αποδειχθεί αιτιολογικές σχέσεις. Επίσης το πλατύ κοινό γνωρίζει τις αρνητικές επιδράσεις του καπνίσματος στην υγεία του εμβρύου και στη συνέχεια του παιδιού.

Έτσι λοιπόν και παρά την απουσία τελεσίδικων δεδομένων για τις επιδράσεις του γονικού καπνίσματος στον κίνδυνο πρόκλησης λευχαιμίας στα παιδιά, δεν νομίζουμε ότι είναι σωστό οι μελλοντικοί γονείς να διακυβεύουν το μέλλον των παιδιών τους.