Προσέξτε: Τα ψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (ζάχαρο αίματος), επηρεάζουν αρνητικά τη μνήμη.
Ο εγκέφαλος επηρεάζεται ακόμη και όταν δεν υπάρχει διαβήτης αλλά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι πιο ψηλά από το κανονικό, αυτό δηλαδή που ονομάζεται προ-διαβήτης.
Στον εγκέφαλο, η περιοχή που είναι υπεύθυνη για τη μνήμη και ονομάζεται ιππόκαμπος, μειώνεται σε μέγεθος στα άτομα που παρουσιάζουν ψηλή γλυκόζη στο αίμα τους.
Τα βαρυσήμαντα αυτά συμπεράσματα προκύπτουν από κλινική έρευνα που έκαναν γιατροί από το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης σε 30 ενήλικες. Οι ασθενείς δεν είχαν διαβήτη αλλά παρουσίαζαν προ-διαβήτη με ανθεκτικότητα των κυττάρων τους στη δράση της ινσουλίνης. Αυτό μεταφράζεται με αυξημένη γλυκόζη αίματος, χωρίς όμως να είναι αρκετά ψηλή για να εκδηλωθεί κλινικά ο διαβήτης.
Σε τεστ που υπέβαλαν τους ασθενείς με προ-διαβήτη, φάνηκε ότι η βραχυπρόθεσμη μνήμη ήταν σημαντικά μειωμένη σε σύγκριση με συνομήλικους των ασθενών που δεν είχαν ανωμαλίες του μεταβολισμού της γλυκόζης.
Επιπρόσθετα έγιναν απεικονιστικές εξετάσεις του εγκεφάλου που έδειξαν ότι οι ασθενείς αυτοί είχαν μικρότερο ιππόκαμπο από τους υγιείς συνομήλικους τους.
Ποια είναι η σημασία των αποτελεσμάτων αυτών;
Ο προ-διαβήτης είναι μια κατάσταση που δημιουργείται πριν από το διαβήτη. Εάν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, οδηγεί στο διαβήτη.
Ο βασικός μηχανισμός που δημιουργεί την κατάσταση αυτή, είναι η ανθεκτικότητα των κυττάρων στην ινσουλίνη. Τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη με αποτέλεσμα η γλυκόζη, που είναι το κυριότερο καύσιμο των κυττάρων, να μη μπορεί να εισέλθει μέσα στα κύτταρα.
Η γλυκόζη παραμένει ψηλή μέσα στο αίμα ενώ δεν εισέρχεται στο βαθμό που θα έπρεπε μέσα στα κύτταρα με αποτέλεσμα ορισμένες ευαίσθητες δομές στον εγκέφαλο να υποφέρουν.
Ο προ-διαβήτης και ο διαβήτης λόγω των πιο πάνω ανωμαλιών, προκαλούν προβλήματα στη μνήμη. Επιπρόσθετα λόγω του ότι ζωτικές δομές του εγκεφάλου όπως ο ιππόκαμπος που ευθύνεται για τη μνήμη, στερείται γλυκόζης, οδηγείται σε σμίκρυνση με λειτουργικές απώλειες.
Ο διαβήτης και ο προ-διαβήτης έχουν αυξηθεί δραματικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες, παγκοσμίως. Η παχυσαρκία, η κακή διατροφή, η καθιστική ζωή, η απουσία σωματικής εξάσκησης έχουν συμβάλει και συνεχίζουν να συμβάλλουν στην έξαρση της παθολογίας αυτής που τείνει να πάρει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας.
Ίσως τα συμπεράσματα της έρευνας αυτής, να ωθήσουν περισσότερους νέους και ηλικιωμένους, να υιοθετήσουν ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής.
Εάν θέλουν να μη χάσουν από τις πνευματικές τους ικανότητες και ιδιαίτερα να μη μειωθεί η μνήμη τους, θα πρέπει να εξασκούνται περισσότερο και να τρώνε πιο υγιεινά.
Εάν συνειδητοποιήσουν ότι μια αυξημένη γλυκόζη αίματος, ακόμη και πριν από την εκδήλωση του διαβήτη, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση ζωτικών δομών του εγκεφάλου τους, τότε ίσως να αλλάξουν τρόπο ζωής.
Τέλος οι ασθενείς που ήδη πάσχουν από διαβήτη, θα έχουν τώρα ακόμη ένα σοβαρό λόγο για να μεριμνούν με κάθε τρόπο να διατηρούν σε κανονικά επίπεδα τη γλυκόζη αίματος τους, ρυθμίζοντας έτσι ορθά το διαβήτη τους.
