Το χρόνιο ανεξέλεγκτο στρες είναι σε θέση να προκαλεί αλλαγές στις ορμόνες του οργανισμού και στη συμπεριφορά μας που οδηγούν στην πρόσληψη ανεπιθύμητου σωματικού βάρους.
Η επιδημία παχυσαρκίας που μαστίζει σήμερα τον κόσμο, έχει σίγουρα σχέση με τον τρόπο ζωής μας που συχνά συνοδεύεται από χρόνιο στρες.
Οποιαδήποτε δίαιτα προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε για να πετύχουμε απώλεια περιττών κιλών ή για να διατηρήσουμε ένα κανονικό βάρος σώματος, κινδυνεύει να αποτύχει λόγω των βιολογικών και ψυχικών μεταβολών που προκαλεί το στρες.
Ο μεταβολισμός των ανθρώπων που βρίσκονται σε στρες αλλοιώνεται. Η κορτιζόνη, μια από τις βασικές ορμόνες του στρες, επιβραδύνει το μεταβολισμό συμβάλλοντας έτσι στη συσσώρευση περιττών κιλών στο σώμα.
Οι άνθρωποι σε κατάσταση στρες επιθυμούν να τρώνε περισσότερα λιπαρά, αλατισμένα και γλυκά φαγητά. Προτιμούν λιγότερο να τρώνε σαλάτες, λαχανικά ή φρούτα που αποτελούν μέρος μιας υγιεινής διατροφής.
Το στρες έχει συσχετισθεί με το μεταβολικό σύνδρομο και την υπεργλυκαιμία δηλαδή ψηλή γλυκόζη στο αίμα. Οι διακυμάνσεις των επίπεδων γλυκόζης στο αίμα, προκαλούν αλλαγές της διάθεσης και κούραση.
Το μεταβολικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται από παχυσαρκία, αυξημένη περίμετρο κοιλιάς, ψηλή πίεση, ψηλά τριγλυκερίδια αίματος, ψηλή κακή χοληστερόλη αίματος, ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη και αυξημένη γλυκόζη αίματος νηστείας. Η κατάσταση αυτή αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακή προσβολή, διαβήτη και εγκεφαλικά επεισόδια.
Το στρες επηρεάζει την κατανομή του λίπους στο σώμα μας. Ευνοεί τη συσσώρευση λίπους στην κοιλιά αυξάνοντας έτσι το σπλαγχνικό λίπος και την περίμετρο της κοιλιάς.
Η αύξηση του σπλαγχνικού λίπους (σχήμα σώματος που μοιάζει με μήλο), δεν είναι μόνο άσχημο από αισθητικής άποψης αλλά ταυτόχρονα αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις και διαβήτη.
Η συναισθηματική υπερφαγία χαρακτηρίζει μεγάλο ποσοστό των καταστάσεων στρες. Η κορτιζόνη είναι ορμόνη που ευνοεί τη συναισθηματική υπερφαγία. Συχνά άνθρωποι σε κατάσταση χρόνιου ανεξέλεγκτου στρες, καταναλώνουν χωρίς πραγματικά να πεινούν, διάφορα τρόφιμα και ποτά που είναι ιδιαίτερα παχυντικά.
Η συμπεριφορά της υπερφαγίας που μπορεί να γίνεται ενσυνείδητα ή ασυνείδητα, υπολογίζεται ότι είναι η συχνότερη διατροφική διαταραχή. Χαρακτηρίζεται από ακατάσχετη επιθυμία για φαγητό που προκύπτει όταν υπάρχουν δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις όπως το στρες, ο θυμός, το άγχος, η μοναξιά, η λύπη και η πλήξη.
Εκτός από την υπερφαγία, ο στρεσαρισμένος άνθρωπος ψάχνει για εύκολες λύσεις. Δεν έχει χρόνο για να φτιάξει κάτι υγιεινό να φάει. Αγοράζει βιαστικά προπαρασκευασμένα φαγητά, επεξεργασμένα τρόφιμα,πλούσια σε θερμίδες, αλάτι και λίπη, έτοιμα για κατανάλωση που δεν είναι ότι καλύτερο για την υγεία του.
Παράλληλα οι πολλές πιέσεις, το στρες δεν αφήνουν χρόνο για σωματική άσκηση. Κανονικά όπως κάθε πρωί νιώθουμε ότι είναι απαραίτητο να νιφτούμε και να πλύνουμε τα δόντια μας, έτσι θα έπρεπε να νιώθουμε για την ανάγκη να ασκούμε το σώμα μας τουλάχιστον 30 λεπτά κάθε μέρα.
Έτσι στην εποχή μας όσο ποτέ άλλοτε, οι άνθρωποι έχουν μια καθιστική ζωή, γεμάτη έγνοιες, απαιτήσεις, ανησυχίες και στρες. Και βλέπουμε ότι το στρες είναι αιτία παχυσαρκίας γεγονός που πρέπει να μας κινητοποιήσει στο να αναπτύξουμε τεχνικές καλύτερου ελέγχου του καθημερινού στρες που μας ταλανίζει.
Ο καλύτερος έλεγχος του χρόνιου στρες, είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση εάν θέλουμε να αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά τον κίνδυνο υπερβολικού βάρους σώματος ή παχυσαρκίας και για να έχει πιθανότητες μακροχρόνιας επιτυχίας οποιαδήποτε δίαιτα πρόκειται να ακολουθήσουμε.
