Η κολπική μαρμαρυγή είναι καρδιακή αρρυθμία. Χαρακτηρίζεται από ακανόνιστο και κάποτε πολύ γρήγορο καρδιακό ρυθμό.

Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να υπάρχει συνεχώς ή να υποχωρεί και να επανεμφανίζεται. Πρόκειται για τη συχνότερη μορφή καρδιακής αρρυθμίας.

Είναι πολύ συχνότερη σε ηλικιωμένους παρά σε νέους ανθρώπους. Επίσης είναι συχνότερη σε ασθενείς με καρδιακές παθήσεις. Η αιτία της νόσου βρίσκεται σε αλλοιώσεις του ηλεκτρικού συστήματος της καρδίας.

Στην κολπική μαρμαρυγή οι δύο κόλποι της καρδίας συστέλλονται πολύ γρήγορα και ακανόνιστα όσον αφορά στο ρυθμό. Το αποτέλεσμα είναι ότι το αίμα παραμένει στους κόλπους και δεν αποστέλλεται πλήρως στις δύο κατώτερες κοιλότητες της καρδίας που είναι η αριστερή και η δεξιά κοιλία.

Πολλοί άνθρωποι με κολπική μαρμαρυγή δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Έτσι δεν ξέρουν ότι έχουν την πάθηση.

Στα συμπτώματα της κολπικής μαρμαρυγής περιλαμβάνονται:

1. Δύσπνοια
    
2. Κούραση, αδυναμία, δυσκολίες στην πραγματοποίηση σωματικών προσπαθειών ή ασκήσεων
    
3. Πόνος στο στήθος
    
4. Οι ασθενείς αισθάνονται την καρδία τους που πάλλεται έντονα στο στήθος τους
    
5. Ζαλάδες
    
6. Λιποθυμία
    
7. Σύγχυση.

Τα προβλήματα που δυνατόν να προκαλέσει  η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να είναι σοβαρά και περιλαμβάνουν:

1. Συμπτώματα που καθιστούν δύσκολο ή αδύνατο σε ένα άτομο να πραγματοποιεί τις καθημερινές του δραστηριότητες
    
2. Μακροπρόθεσμα, ο πολύ γρήγορος καρδιακός ρυθμός μπορεί να προκαλέσει βλάβες στον καρδιακό μυ οδηγώντας σε καρδιακή ανεπάρκεια
    
3. Καρδιακή προσβολή (έμφραγμα μυοκαρδίου)
    
4. Εγκεφαλικό επεισόδιο (αποπληξία) λόγω του ότι θρόμβοι αίματος που σχηματίζονται στην καρδία λόγω της κολπικής μαρμαρυγής προκαλούν απόφραξη ζωτικών αρτηριών στον εγκέφαλο.  

Άνθρωποι που έχουν οποιοδήποτε από τους πιο κάτω παράγοντες, κινδυνεύουν περισσότερο να παρουσιάσουν κολπική μαρμαρυγή:

1. Αύξηση του μεγέθους της καρδίας λόγω ψηλής πίεσης (υπέρταση)
    
2. Βλάβες στις βαλβίδες της καρδίας
    
3. Αθηρωμάτωση λόγω ψηλής χοληστερόλης με επιπτώσεις στην καρδία
    
4. Υπερθυρεοειδισμός
    
5. Κατάχρηση αλκοόλ
    
6. Χρήση ορισμένων φαρμάκων
    
7. Παθήσεις των πνευμόνων.

Οι γιατροί μπορούν να κάνουν τη διάγνωση χάρις στο ηλεκτροκαρδιογράφημα εάν κατά τη διάρκεια της διενέργειας του τεστ παρουσιαστεί επεισόδιο κολπικής μαρμαρυγής.

Σε ασθενείς που έχουν συμπτώματα που δημιουργούν υποψίες για κολπική μαρμαρυγή αλλά το ηλεκτροκαρδιογράφημα τους είναι φυσιολογικό, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει να γίνει ηλεκτροκαρδιογράφημα επί 24ωρου βάσης έτσι που ο ρυθμός της καρδίας τους να καταγράφεται καθόλη τη διάρκεια των δραστηριοτήτων τους. Με τον τρόπο αυτό αυξάνονται οι πιθανότητες διάγνωσης της νόσου τους.

Σε ασθενείς στους οποίους γίνεται η διάγνωση της κολπικής μαρμαρυγής, ορισμένα άλλα τεστ και ιδιαίτερα το υπερηχογράφημα της καρδίας (η εξέταση με υπέρηχους της καρδίας) δίνουν σημαντικές πληροφορίες για την ανατομική και λειτουργική κατάσταση της καρδίας του ασθενούς.

Η θεραπεία των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή βασίζεται σε φάρμακα που διορθώνουν τις ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού (αντιαρρυθμικά) και σε φάρμακα για την πρόληψη της αποπληξίας (ασπιρίνη, βαρφαρίνη).

Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί η τοποθέτηση βηματοδότη, χειρουργική επέμβαση ή άλλη εξειδικευμένη θεραπεία.

Οι ασθενείς που πάσχουν από κολπική μαρμαρυγή είναι δυνατόν να έχουν μια κανονική και δραστήρια ζωή.

Ωστόσο η θεραπεία για την κολπική μαρμαρυγή μπορεί να έχει σοβαρές παρενέργειες. Για το λόγο αυτό η συμμόρφωση των ασθενών στις οδηγίες του γιατρού τους είναι απαραίτητη για την ασφάλεια τους.