Οι πυρετικοί σπασμοί προκαλούνται από τον πυρετό, ιδιαίτερα από την απότομη αύξηση της θερμοκρασίας σε βρέφη και παιδιά. Η συνηθέστερη αιτία των πυρετών, που προκαλούν πυρετικούς σπασμούς είναι οι ιογενείς μολύνσεις.

Εκτιμάται ότι περίπου 3% έως 5% των παιδιών ηλικίας από 6 μηνών έως 6 ετών θα παρουσιάσουν πυρετικούς σπασμούς. Από τα παιδιά που παρουσίασαν ένα πρώτο επεισόδιο πυρετικών σπασμών περίπου 20% έως 30% θα παρουσιάσουν ακόμη ένα επεισόδιο σε κάποια στιγμή.

Πώς είναι το παιδί που κάνει πυρετικούς σπασμούς;

Κατά τη διάρκεια των πυρετικών σπασμών το παιδί μπορεί να φαίνεται λίγο περίεργα και υποτονικό κατά τις πρώτες μερικές στιγμές και μετά να τεντωθεί με σφιγμένους μυς ή να κάνει συσπάσεις, σπασμωδικές κινήσεις (νευρικούς σπασμούς, τονικούς, κλονικούς ή τονικοκλονικούς) και να έχει βολβοστροφή (να γυρίζουν τα μάτια με επαναληπτικές κινήσεις ή γυρισμένα σε μια κατεύθυνση και να βλέπουν προς εκεί).

Η διάρκεια που έχουν οι πυρετικοί σπασμοί είναι συνήθως μικρότερη από 1 λεπτό. Σε σπάνιες περιπτώσεις οι πυρετοί σπασμοί διαρκούν μέχρι 15 λεπτά. Μετά από τους σπασμούς το παιδί επανέρχεται γρήγορα στην κανονική του κατάσταση.

Τι πρέπει εσείς να κάνετε εάν το παιδί σας παρουσιάζει πυρετικούς σπασμούς;

Αρχικά τοποθετείστε το παιδί σας σε ασφαλές σημείο, μακριά από σκληρά ή αιχμηρά αντικείμενα. Για παράδειγμα μπορείτε να το βάλετε ανάλογα με τις συνθήκες στις οποίες βρίσκεται όταν συμβούν οι πυρετικοί σπασμοί στο κρεβάτι του με προσοχή για να μην πέσει κάτω ή στο πάτωμα.

Γυρίστε το κεφάλι του στο πλευρό έτσι ώστε τα σάλια ή ο εμετός εάν κάνει, να μπορούν να φεύγουν από το στόμα. Μην βάλετε τίποτα στο στόμα του παιδιού και καλέστε ιατρική βοήθεια, τον παιδίατρο σας.

Εάν πρόκειται για το πρώτο επεισόδιο πυρετικών σπασμών τα παιδί πρέπει να εξεταστεί από τον παιδίατρο για να επιβεβαιωθεί ότι επρόκειτο πράγματι για πυρετικούς σπασμούς και για να εξακριβωθεί η αιτία που τους προκάλεσε.

Ποιες είναι οι συνέπειες των πυρετικών σπασμών;

Είναι γεγονός ότι οι πυρετικοί σπασμοί προκαλούν μεγάλο φόβο και πανικό στους γονείς. Ωστόσο οι πυρετικοί σπασμοί σε παιδιά που δεν παρουσιάζουν άλλα προβλήματα υγείας δεν έχουν μακροχρόνιες συνέπειες.

Οι πυρετικοί σπασμοί δεν προκαλούν βλάβες στον εγκέφαλο ή άλλα προβλήματα στο νευρολογικό σύστημα των παιδιών και δεν απειλούν ή θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού.

Ποια η πρόληψη για πυρετικούς σπασμούς και ποιος ο ρόλος των αντιπυρετικών;

Οι γιατροί συνήθιζαν να συστήνουν όπως όλα τα παιδιά που είχαν παρουσιάσει πυρετικούς σπασμούς να λαμβάνουν επιθετική θεραπεία με αντιπυρετικά όταν παρουσίαζαν πυρετό. Τα αντιπυρετικά είναι φάρμακα που χαμηλώνουν τη θερμοκρασία του σώματος σε περίπτωση πυρετού και στα παιδιά χρησιμοποιούνται φάρμακα όπως η ιβουπροφαίνη, η παρακεταμόλη (ακεταμινοφαίνη) και το μεφεναμικό οξύ.

Σε ερευνητική εργασία γιατροί από τη Φινλανδία εξέτασαν τη δράση μερικών αντιπυρετικών φαρμάκων σε παιδιά που είχαν ιστορικό πυρετικών σπασμών. Μελέτησαν δύο ομάδες παιδιών που όλα είχαν στο ιστορικό τους πυρετικούς σπασμούς.

Στη μία ομάδα δίνονταν φάρμακα για να μειώνεται ο πυρετός. Στην άλλη ομάδα δεν δίνονταν οποιαδήποτε ενεργά αντιπυρετικά φάρμακα όταν τα παιδιά παρουσίαζαν πυρετό.

Οι γιατροί διαπίστωσαν, ότι δεν υπήρχαν διαφορές στις πιθανότητες να παρουσιάσουν νέο επεισόδιο πυρετικών σπασμών μεταξύ των παιδιών που έπαιρναν αντιπυρετικό φάρμακο όταν είχαν πυρετό και των παιδιών που δεν λάμβαναν οποιοδήποτε αντιπυρετικό φάρμακο όταν είχαν πυρετό.  Και στις δύο ομάδες περίπου 23% των παιδιών παρουσίασαν ένα νέο επεισόδιο πυρετικών σπασμών.

Οι Φινλανδοί γιατροί συμπέραναν ότι τα αντιπυρετικά φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά για την πρόληψη νέων πυρετικών σπασμών σε παιδιά που έχουν ιστορικό με πυρετικούς σπασμούς και για τη μείωση της θερμοκρασίας σώματος σε ασθενή με πυρετικό επεισόδιο που οδηγεί σε νέο πυρετικό σπασμό.   

Η έρευνα αυτή μας βοηθά στο να κατανοήσουμε καλύτερα ότι παιδιά που έχουν ιστορικό πυρετικών σπασμών πρέπει να λαμβάνουν θεραπεία, όπως οποιαδήποτε άλλα παιδιά σε περίπτωση πυρετού.

Οι γονείς μπορούν να δίνουν στο παιδί τους αντιπυρετικό φάρμακο για ν' ανακουφίζουν το παιδί τους, αλλά δεν πρέπει να νιώθουν ότι χρειάζεται θεραπεία γα κάθε πυρετό σε παιδιά με ιστορικό πυρετικών σπασμών.