Για ασθενείς που πάσχουν από διάφορες μορφές αρθρίτιδας, εάν οι άλλες θεραπείες όπως τα αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και η φυσιοθεραπεία αποτύχουν, οι γιατροί μπορεί να συστήσουν τη χορήγηση τοπικά, ενέσεων κορτιζόνης.

Οι ενέσεις κορτιζόνης συστήνονται στις περιπτώσεις που ο πόνος εντοπίζεται κυρίως σε μια συγκεκριμένη άρθρωση ή ένα σημείο σε μυ από το οποίο αρχίζει ο πόνος.  Συνήθως οι ενέσεις αυτές περιλαμβάνουν ένα φάρμακο της οικογένειας των κορτικοστεροειδών όπως η κορτιζόνη και ένα τοπικό αναισθητικό.

Το αναισθητικό προσφέρει άμεση ανακούφιση. Η διάρκεια δράσης του, είναι μόνο μερικές ώρες. Η αντιφλεγμονώδης δράση του κορτικοστεροειδούς προσφέρει ανακούφιση από τον πόνο που δυνατόν να διαρκεί για μερικές εβδομάδες ή μήνες. Μπορεί όμως να χρειαστούν μερικές μέρες μέχρι που να επιτευχθεί ικανοποιητική ανακουφιστική δράση.

Η ανακούφιση από τον πόνο που προσφέρουν οι ενέσεις αυτές, επιτρέπει κατά τους μερικούς μήνες που διαρκεί, να συνεχιστεί η φυσιοθεραπεία και η όσο το δυνατό μεγαλύτερη βελτίωση της λειτουργίας της άρθρωσης και της επηρεαζόμενης περιοχής. Με λίγα λόγια, δεν πρέπει η ανακούφιση που επιτυγχάνεται να οδηγεί στην εγκατάλειψη της αγωγής για αποκατάσταση της περιοχής που πάσχει αλλά αντίθετα να θεωρείται ως ευκαιρία για επίτευξη καλύτερων λειτουργικών αποτελεσμάτων με τη βοήθεια της φυσιοθεραπείας ή ακόμη της εργοθεραπείας.

Η ένεση στην άρθρωση που πάσχει ή στο σημείο έναρξης πόνου σε ένα μυ, γίνεται από το γιατρό, στο ιατρείο του. Συνήθως δεν υπάρχουν επιπλοκές αλλά μπορεί να υπάρχει λίγος πόνος και ελαφρύ πρήξιμο στο σημείο της ένεσης. Λίγος πάγος τοπικά, ανακουφίζει από τα εν λόγω συμπτώματα.

Εάν μετά την πάροδο δύο ημερών από την ένεση κορτικοστεροειδών, τα αρχικά συμπτώματα παραμένουν ή επιδεινώνονται ή εκδηλώνεται πυρετός και ρίγος, είναι πιθανόν να έχει προκληθεί κάποια μόλυνση. Επειδή η μόλυνση μετά από ένεση κορτιζόνης δεν είναι σπάνιο γεγονός, επιβάλλεται σε περίπτωση υποψίας ενός τέτοιου ενδεχόμενου, να ζητείται η συμβουλή του γιατρού για άμεση αντιμετώπιση και αποφυγή περαιτέρω επιπλοκών.

Οι ενέσεις κορτιζόνης χρησιμοποιούνται σε ασθενείς που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα των χεριών, των γονάτων, των γοφικών αρθρώσεων (αρθρώσεις μηριαίων-λαγόνιων οστών), του αυχένα και του κάτω μέρους της πλάτης.

Επίσης οι ενέσεις αυτές χρησιμοποιούνται στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στην τενοντίτιδα (ώμων, αγκώνων, καρπών, φτερνών), στις φλεγμονές του σάκου των τενόντων ή αρθρώσεων (ώμων, γονάτων, αγκώνων, γοφών) και σε σημεία έναρξης πόνων σε μυς (αυχένα, ώμων, γοφών).

Ο αριθμός των ενέσεων με κορτικοστεροειδή που μπορεί να χορηγηθεί, περιορίζεται σε τρεις έως τέσσερις το χρόνο. Παρά το γεγονός ότι δρουν μόνο τοπικά σε αντίθεση με τα κορτικοστεροειδή που λαμβάνονται από το στόμα και έχουν ανεπιθύμητες παρενέργειες (παχυσαρκία, υπερτρίχωση, οστεοπόρωση, καταρράκτη, δερματικά προβλήματα), εντούτοις οι ενέσεις κορτιζόνης έχουν σοβαρές παρενέργειες ιδιαίτερα εάν εάν η ένεση γίνει εντός των τενόντων ή νεύρων.

Ο γιατρός που θα κάνει την ένεση κορτιζόνης, πρέπει να έχει εμπειρία στον τομέα αυτό. Είναι πολύ σημαντικό, να τοποθετηθεί η κορτιζόνη στο σωστό σημείο, πράγμα που δεν είναι εύκολο.

Σε μια άρθρωση, πιθανόν η αιτία του πόνου να είναι ο χόνδρος της άρθρωσης που έχει υποστεί βλάβη, ο τένοντας ή κάποιος σάκος μεταξύ τένοντα, μυ και οστού. Για την κάθε περίπτωση, η ένεση κορτιζόνης πρέπει να γίνεται στο σωστό σημείο.

Ο εντοπισμός γίνεται καλύτερα με το πρώτο μέρος της ένεσης που περιέχει το αναισθητικό. Η άμεση υποχώρηση του πόνου, δείχνει ότι είναι το σημείο που πάσχει και έτσι ο γιατρός μπορεί να προχωρήσει με την ένεση του κορτικοστεροειδούς.

Επισημαίνεται ότι ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικά φάρμακα, πρέπει να τα διακόψουν για λίγες μέρες πριν από την ένεση για να μειωθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας.

Επίσης εάν η ένεση επιμολύνει μια άρθρωση με βακτηρίδια, οποιαδήποτε καθυστέρηση στη θεραπεία δυνατόν να έχει δυσάρεστες επιπτώσεις και κινδύνους για τη λειτουργικότητα της άρθρωσης.

Σε περίπτωση που σε σημεία ή αρθρώσεις στα οποία έγιναν ενέσεις κορτικοστεροειδών, παρατηρηθούν κοκκίνισμα, πρήξιμο, πόνος, αυξημένη τοπική θερμότητα, πυρετός, διαφυγή υγρών ή άσχημη μυρωδιά, επιβάλλεται άμεση ιατρική συμβουλή. Πρόκειται για σημεία μόλυνσης και η καθυστέρηση θεραπείας, δυνατόν να οδηγήσει στην καταστροφή της άρθρωσης.