Οι ασθενείς που πάσχουν από ινομυαλγία έχουν πόνο σε διάφορα ευαίσθητα σημεία του σώματος τους. Τα ευαίσθητα αυτά σημεία στην ινομυαλγία εντοπίζονται στο λαιμό, στους ώμους, στην πλάτη, στους γοφούς, στους βραχίονες και στα πόδια.

Όταν ασκηθεί πίεση στα ευαίσθητα αυτά σημεία των ασθενών με ινομυαλγία προκαλείται πόνος.

Οι ασθενείς με ινομυαλγία παρουσιάζουν επίσης και άλλα συμπτώματα όπως:

1. Διαταραχές του ύπνου
    
2. Πρωινή δυσκαμψία
    
3. Πονοκέφαλο
    
4. Οδυνηρή έμμηνο ρύση
    
5. Μυρμηγκιάσματα ή μουδιάσματα στα χέρια ή στα πόδια
    
6. Προβλήματα στη σκέψη κα στη μνήμη

Οι αιτίες της ινομυαλγίας

Η ινομυαλγία έχει συσχετισθεί με:

1. Στρεσογόνα ή τραυματικά γεγονότα
    
2. Επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς
    
3. Διάφορες ασθένειες

Η ινομυαλγία μπορεί επίσης να είναι ιδιοπαθής, δηλαδή να μην υπάρχει συσχετισμός με μια άλλη διαταραχή.

Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν ένα ή περισσότερα γονίδια τα οποία εμπλέκονται στην ινομυαλγία. Η δράση των εν λόγω γονιδίων πιθανόν να καθιστά κάποια άτομα να αισθάνονται εντονότερα ορισμένους ερεθισμούς ως οδυνηρούς σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ανθρώπους που για τους ίδιους ερεθισμούς δεν αισθάνονται πόνο.

Πόσοι πάσχουν και ποιοι κινδυνεύουν πιο πολύ να πάθουν ινομυαλγία;

Υπολογίζεται ότι περίπου 2% των ατόμων 18 ετών και άνω πάσχουν από ινομυαλγία. Το 80% έως το 90% των ασθενών με ινομυαλγία είναι γυναίκες.

Η διαταραχή είναι δυνατόν να εκδηλωθεί σε άνδρες και σε παιδιά. Συνήθως η διάγνωση γίνεται σε μεσήλικες.

Άνθρωποι που πάσχουν από ορισμένες ασθένειες έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν ινομυαλγία. Στις ασθένειες αυτές περιλαμβάνονται:

1. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα
    
2. Ο ερυθηματώδης λύκος
    
3. Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα

Οι γυναίκες που έχουν ένα μέλος της οικογένειας τους που πάσχει από ινομυαλγία κινδυνεύουν περισσότερο να παρουσιάσουν οι ίδιες τη νόσο.

Η θεραπεία της ινομυαλγίας

Η θεραπεία της νόσου μπορεί να είναι δύσκολη. Για την αποτελεσματικότητα της θεραπευτικής αγωγής είναι σημαντικό να έχει ο ασθενής ένα γιατρό που γνωρίζει καλά τη νόσο και τη θεραπεία της. Υπάρχουν γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων που γνωρίζουν την πάθηση όπως γενικοί οικογενειακοί γιατροί, παθολόγοι και ρευματολόγοι.

Για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου χρειάζεται ομαδική εργασία διαφόρων επαγγελματιών της υγείας. Στην αμάδα χρειάζονται εκτός από το θεράποντα ή οικογενειακό γιατρό, φυσιοθεραπευτής, γιατρός εξειδικευμένος για τον πόνο και ρευματολόγος.

Οι ασθενείς πρέπει να συμμορφώνονται στις οδηγίες των ειδικών της ομάδας που τους φροντίζει, να παίρνουν τα φάρμακα τους σωστά, να κοιμούνται αρκετά, να κάνουν τη σωματική άσκηση που τους συστήνεται, να ακολουθούν υγιεινή διατροφή, να διατηρούν κανονικό βάρος σώματος και να προσαρμόζουν τον τρόπο ζωής και εργασίας τους.