Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μια πολύ επιθετική μορφή νεοπλασίας. Χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό επιβίωσης.

Η ανίχνευση του καρκίνου στο πάγκρεας είναι πολύ δύσκολη. Η νόσος μπορεί να εξελίσσεται χωρίς συμπτώματα. Η διάγνωση γίνεται δυστυχώς, όταν πλέον έχει φτάσει σε προχωρημένα στάδια. Οι περισσότεροι ασθενείς αποβιώνουν σε λιγότερους από 6 μήνες από την ημέρα της διάγνωσης.

Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι ο δέκατος συχνότερος καρκίνος στην Ευρώπη. Σχετίζεται με το κάπνισμα και υπάρχει κληρονομική προδιάθεση. Συνήθως εκδηλώνεται μετά την ηλικία των 40 ετών.

Η θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η νόσος παρουσιάζει ανθεκτικότητα στη χημειοθεραπεία και στην ακτινοθεραπεία. Η χειρουργική επέμβαση ολικής αφαίρεσης του όγκου δίνει τις καλύτερες πιθανότητες ίασης αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι εφικτό στις πλείστες περιπτώσεις.

Ο συνδυασμός των χημειοθεραπευτικών φαρμάκων gemcitabine και capecitabine μπορούν να αυξάνουν την επιβίωση και έχουν καλύτερα αποτελέσματα από τη χορήγηση μόνο της gemcitabine.

Γιατροί από το Ηνωμένο Βασίλειο, συμπεριέλαβαν σε θεραπευτική δοκιμή 533 ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος δύο πε΄ριπου χρόνια. Με τυχαιοποιημένο τρόπο οι ασθενείς λάμβαναν είτε τα δύο φάρμακα (gemcitabine και capecitabine) μαζί ή μόνο το ένα (gemcitabine).

Η επιβίωση στον 1 χρόνο των ασθενών που λάμβαναν τα δύο φάρμακα ήταν 26% ενώ αυτών που λάμβαναν μόνο το 1 φάρμακο ήταν 19%.

Το συμπέρασμα των ερευνητών στην ενδιάμεση ανάλυση της θεραπευτικής τους δοκιμής, είναι ότι ο συνδυασμός των δύο φαρμάκων αυξάνει σημαντικά την επιβίωση των ασθενών.

Ένα επιπλέον σημαντικό πλεονέκτημα της διπλής θεραπείας είναι ότι το δεύτερο φάρμακο, η capecitabine, χορηγείται ως χάπι από το στόμα. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής χρειάζεται λιγότερο χρόνο στο νοσοκομείο γεγονός που είναι πολύτιμο για την ποιότητα της ζωής κάτω από αυτές τις περιστάσεις.

Η capecitabine είναι η μορφή σε χάπι του γνωστού χημειοθεραπευτικού φαρμάκου 5FU που χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια ενδοφλεβίως. Το 5FU χορηγείται σε καρκίνους του εντέρου και του μαστού.

Ο διπλός συνδυασμός προσθέτει στην επιβίωση των ασθενών και πρέπει να προσφέρεται σε όλους τους ασθενείς για τους οποίους υπάρχει η ένδειξη.

Είναι όμως βέβαιο ότι για τον καρκίνο του παγκρέατος χρειάζονται επειγόντως, νέες καλύτερες θεραπείες.