Οι καρκίνοι του στομαχιού και του κάτω μέρους του οισοφάγου (γαστρικό και γαστροοισοφαγικό αδενοκαρκίνωμα) είναι σοβαρά προβλήματα υγείας που συνοδεύονται από ψηλά ποσοστά θνησιμότητας.

Η αντιμετώπιση του καρκίνου του στομαχιού όπως επίσης και των περισσότερων καρκίνων του πεπτικού συστήματος, βασίζεται στη χειρουργική αφαίρεση του πρωτογενούς όγκου.

Όταν η διάγνωση του καρκίνου του στομαχιού γίνει νωρίς, στα αρχικά στάδια προτού ακόμη η νόσος επεκταθεί, η χειρουργική θεραπεία μπορεί να προσφέρει ίαση σε ποσοστό μέχρι 90% των περιπτώσεων.

Δυστυχώς όμως η έγκαιρη διάγνωση του στομαχικού καρκίνου, είναι κάτι το ασυνήθιστο. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να βρεθούν θεραπείες, που να είναι αποτελεσματικές για τη μάζα των ασθενών με καρκίνο του στομαχιού στους οποίους η διάγνωση γίνεται όταν πλέον η ασθένεια έχει επεκταθεί τοπικά ή έχει κάνει μεταστάσεις και για τους οποίους η πρόγνωση είναι φτωχή.

Σε Βρετανική κλινική έρευνα, διερευνήθηκε ο ρόλος της χημειοθεραπείας πριν και μετά από τη χειρουργική επέμβαση. Σε 503 ασθενείς που διαγνώσθηκαν με καρκίνο του στομαχιού ή του οισοφάγου που ο καρκίνος τους μπορούσε να χειρουργηθεί, χορηγήθηκε προεγχειρητική και μετεγχειρητική χημειοθεραπεία.

Οι ασθενείς έλαβαν με προοδευτικό τυχαιοποιημένο τρόπο είτε μόνο χειρουργική θεραπεία (253 ασθενείς) είτε χημειοθεραπεία πριν και μετά από τη χειρουργική επέμβαση (250 ασθενείς).

Χρησιμοποιήθηκε ο συνδυασμός ECF με τα ακόλουθα χημειοθεραπευτικά φάρμακα: Επιρουμπισίνη (50 mg/m² την πρώτη μέρα), σισπλατίνη (60 mg/m² την πρώτη μέρα) και φθοριουρακίλη (200 mg/m² κάθε μέρα σε συνεχή ενδοφλέβια έγχυση για 21 ημέρες).

Χορηγήθηκαν 3 κύκλοι πριν και 3 κύκλοι χημειοθεραπείας μετά απτό την επέμβαση. Ο κάθε κύκλος περιείχε και τα 3 φάρμακα.

Τα αποτελέσματα μετά την επέμβαση όπως επίσης και η παρακολούθηση των ασθενών στα χρόνια που ακολούθησαν έδειξαν ότι:

1. Το μέγεθος του καρκίνου κατά την επέμβαση ήταν μικρότερο στην ομάδα των ασθενών που έλαβαν προεγχειρητική χημειοθεραπεία
    
2. Το στάδιο της νόσου όπως φαινόταν κατά την επέμβαση ήταν λιγότερο προχωρημένο στην ομάδα που είχε λάβει χημειοθεραπεία
    
3. Μετά από παρακολούθηση κατά μέσο όρο 4 ετών, το ποσοστό επιβίωσης στην ομάδα των ασθενών που έλαβαν προεγχειρητική και μετεγχειρητική χημειοθεραπεία ήταν σημαντικά μεγαλύτερο από εκείνο των ασθενών που χειρουργήθηκαν μόνο
    
4. Στους ασθενείς με χημειοθεραπεία το ποσοστό των θανάτων ήταν κατά 25% χαμηλότερο και το χρονικό διάστημα επιβίωσης χωρίς υποτροπή της νόσου ήταν μεγαλύτερο.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η χημειοθεραπεία πριν και μετά τη χειρουργική επέμβαση, μπορεί να προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα σε ασθενείς με καρκίνο του στομαχιού και του κάτω μέρους του οισοφάγου (αδενοκαρκίνωμα) δεδομένου ότι έχουν καρκίνο που είναι ακόμη δυνατόν να χειρουργηθεί με στόχο την αφαίρεση του. 

Υπάρχουν και νεότερα χημειοθεραπευτικά φάρμακα εκτός από το συνδυασμό (ECF) που χρησιμοποιήθηκε στην εν λόγω κλινική έρευνα που πιθανόν να έχουν ακόμη καλύτερα αποτελέσματα. Όμως για να αποδειχθεί αυτό, χρειάζονται περαιτέρω έρευνες.

Πιστεύουμε, ότι τα δεδομένα αυτά είναι σε θέση να δημιουργούν αισιοδοξία για τις προσπάθειες καλύτερης θεραπείας του καρκίνου του στομαχιού και του οισοφάγου που δυστυχώς σήμερα λόγω της καθυστέρησης στη διάγνωση συνοδεύονται στις πλείστες περιπτώσεις, από άσχημη πρόγνωση.