Η ακατάσχετη ψυχαναγκαστική επιθυμία που εμφανίζεται σε ορισμένα άτομα για να αγοράζουν συνεχώς και να ξοδεύουν μέχρι οικονομικής εξαντλήσεως διάφορα πράγματα που συχνά δεν έχουν ανάγκη, έχει πολλά από τα στοιχεία άλλων καταστάσεων που χαρακτηρίζονται από εθισμό όπως ο αλκοολισμός, η βουλιμία και το παίξιμο τυχερών παιγνιδιών.

Τα άτομα που υποφέρουν από εθισμό αγορών, έχουν την πεποίθηση ότι όταν θα αγοράζουν καταναλωτικά αγαθά οποιασδήποτε μορφής, θα νιώθουν καλύτερα.

Στην πραγματικότητα η καταναγκαστική αγορά πραγμάτων και η σπατάλη των χρημάτων που προκύπτει, κάνει τα άτομα αυτά να νιώθουν χειρότερα.

Η συμπεριφορά αυτή παρουσιάζει εξάρσεις όταν το άτομο που υποφέρει βρίσκεται σε κατάσταση κατάθλιψης, άγχους, θυμού ή μοναξιάς. Ιδιαίτερα το πρόβλημα επιδεινώνεται κατά τις περιόδους γιορτών.

Αντίθετα με τις προσδοκίες του ασθενούς, οι αγορές που κάνει ανεξέλεγκτα λόγω της ακατάσχετης επιθυμίας που αισθάνεται για να αγοράζει και να ξοδεύει, δεν βελτιώνουν την αυτοπεποίθηση του.

Το στρες που τον καταβάλλει δεν μειώνεται και ούτε ανακουφίζονται οι ενοχές, οι ψυχολογικοί τραυματισμοί που αισθάνεται ούτε και τα καθημερινά προβλήματα που τον ταλανίζουν.

Αντίθετα τα προβλήματα επιδεινώνονται. Η οικονομική κατάσταση του χειροτερεύει, λόγω των αυξημένων δαπανών που προκύπτουν από τον εθισμό στις αγορές.

Τα άτομα που υποφέρουν από το πρόβλημα αυτό, όταν δεν είναι καλά, έχουν άμεσα την ανάγκη να πάνε έξω και να αρχίζουν να αγοράζουν οποιασδήποτε μορφής προϊόντα. Φορτώνονται κάθε λογής εμπορεύματα μέχρι οικονομικής εξαντλήσεως.

Όπως ένας αλκοολικός ή ένας ναρκομανής καταφεύγει στο ποτό ή στη δόση του νομίζοντας ότι αυτά αποτελούν την απάντηση στο πρόβλημα του, έτσι και ο ασθενής που πάσχει από ψυχαναγκαστική μανία για αγορές, καταφεύγει σε αγορές αγαθών που δεν έχει πραγματικά ανάγκη σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από τα προβλήματά του.

Η ψυχολογική αυτή διαταραχή επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες παρά τους άνδρες. Μερικοί ασθενείς έχουν το πρόβλημα όλο το χρόνο. Άλλοι έχουν εξάρσεις κατά τις γιορτινές περιόδους. Ορισμένοι έχουν μανία για αγορά μερικών τύπων προϊόντων όπως παπούτσια, ρούχα, ή είδη κουζίνας. Άλλοι ασθενείς αγοράζουν οτιδήποτε βρουν.

Γυναίκες που έχουν την ψυχαναγκαστική αυτή διαταραχή, έχουν στο σπίτι ένα υπέρογκο αριθμό ειδών ενδυμασίας και άλλων αγαθών που ποτέ δεν έχουν χρησιμοποιήσει. Πάνε σε καταστήματα για να αγοράσουν ένα ή δύο πράγματα και φεύγουν με πάρα πολλά άλλα. Μερικές ξεχνούν ότι κάνουν αυτές τις εξαντλητικές αγορές.

Όταν η οικογένεια ή οι φίλοι τους αρχίζουν να παραπονιούνται ή να κάνουν παρατηρήσεις για τον εθισμό στις αγορές που έχουν, αρχίζουν να κρύβουν αυτά που αγοράζουν. Συχνά δεν παραδέχονται ότι υπάρχει ένα τέτοιο πρόβλημα.

Εάν η κατάσταση δεν αντιμετωπισθεί, αρχίζουν να έχουν προβλήματα στις σχέσεις τους. Τα προβλήματα επιδεινώνονται, λόγω οικονομικής εξάντλησης και χρεών. Οι οικονομικοί οργανισμοί με τους οποίους συνεργάζονται διεκδικούν με νομικούς τρόπους τα οφειλόμενα και οι κοινωνικές τους δυσκολίες επιδεινώνονται. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που υποχρεώνονται να κάνουν και δεύτερη δουλειά για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.

Η αντιμετώπιση του ψυχαναγκασμού για αγορές πρέπει να αντιμετωπίζεται ολοκληρωμένα, όπως οποιαδήποτε άλλη κατάσταση εθισμού.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνούμε ότι υπάρχει η τάση να συναθροίζονται σε ένα ασθενή διάφορες καταστάσεις εθισμού.

Το άτομο που πάσχει από ψυχαναγκασμό για αγορές, πρέπει να ζητά βοήθεια από ειδικό ψυχολόγο ή και ψυχίατρο. Υπάρχουν επίσης ομάδες αυτοβοήθειας όπου ο ασθενής μπορεί να συμμεριστεί το πρόβλημα του με άλλους συμπάσχοντες για καλύτερη αντιμετώπιση.

Μερικά προληπτικά μέτρα μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς που υποφέρουν από την διαταραχή αυτή. Είναι προτιμότερο να μη χρησιμοποιούν πιστωτική κάρτα. Εάν θέλουν να έχουν μια, να την διατηρούν για χρήση μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

Είναι καλύτερα να πληρώνουν τοις μετρητοίς ή με επιταγή. Να αποφεύγουν τις επισκέψεις σε καταστήματα με εκπτώσεις και σε περίπτωση που το κάνουν να έχουν μόνο λίγα ή τα απαραίτητα χρήματα μαζί τους για αυτά που θέλουν να αγοράσουν.

Είναι καλό να κάνουν πάντοτε μια λίστα από τα πράγματα που θέλουν και είναι απραίτητο να αγοράζουν και να μην παρασύρονται όταν είναι σε καταστήματα για να αρχίζουν να αγοράζουν άλλα είδη που δεν χρειάζονται.

Να αποφεύγουν τους περιπάτους σε εμπορικούς δρόμους με πολλά μαγαζιά ιδιαίτερα όταν αυτά είναι ανοικτά. Επίσης να αποφεύγουν να παραγγέλλουν από καταλόγους και να μην παρακολουθούν τηλεοπτικά κανάλια όπου παρουσιάζονται και πωλούνται κάθε λογής καταναλωτικά αγαθά.

Όταν ταξιδεύουν πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Σε ταξίδια οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη τάση να κάνουν αχρείαστες αγορές.

Όταν σε επισκέψεις ή ταξίδια κάνουν αγορές για συγγενικά πρόσωπα ή φίλους, πρέπει να αγοράζουν τα δώρα τους από πριν, να τα περιτυλίγουν και να θεωρούν ότι οι αγορές για αυτούς έχουν τερματιστεί.

Όταν νιώθουν την ακατάσχετη επιθυμία για αγορές, είναι προτιμότερο να πηγαίνουν έξω για περπάτημα, τρέξιμο ή άλλο σπορ.

Εάν αισθάνονται ότι δεν μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση τότε πρέπει να καλέσουν για βοήθεια είτε το θεραπευτή τους ή και άτομα από την ομάδα αυτοβοήθειας στην οποία ανήκουν.