Η ζήλεια είναι κοινό ανθρώπινο αίσθημα. Ο ρόλος της στις διαπροσωπικές σχέσεις είναι εξαιρετικά σημαντικός.

Η διαχείριση του αισθήματος της ζήλειας δεν είναι εύκολη. Είναι δυνατό να παίρνει κακοήθη χαρακτήρα, με τη μορφή του φθόνου, που σαν δηλητήριο μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπιες για όλους όσοι εμπλέκονται.

Αντίθετα, η ορθή αντιμετώπιση στον εσωτερικό μας ψυχικό διαλογισμό, του αισθήματος της ζήλειας, από τον καθένα μας, έχει τη δύναμη να μας οδηγεί προς την πρόοδο και χωρίς να βλάπτουμε κανένα.  

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνεται αυτό που δεν γίνεται επαρκώς μέχρι σήμερα στον τομέα της διαχείρισης της ζήλειας. Απαιτείται όλοι, από πολύ νεαρή ηλικία, να εκπαιδεύονται στη διαχείριση του ισχυρού αυτού αισθήματος, διότι η ζήλεια μπορεί είτε να καταστρέφει είτε να παράγει σπουδαίους καρπούς με όφελος για όλους.     

Υπάρχει η κακή και η καλή ζήλεια. Η κακή ζήλεια είναι φθόνος που κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να μειώνουν ή καταστρέφουν επιτυχίες άλλων. Η καλή ζήλεια είναι όταν μαθαίνουμε από επιτυχίες άλλων. Βλέπουμε πώς έδρασαν, εφαρμόζουμε τις γνώσεις αυτές σε ιδέες μας και φτάνουμε και εμείς σε επιτυχίες.

Η ορθή διαχείριση της ζήλειας μπορεί να είναι εξαιρετικά καρποφόρα. Η ζήλεια μπορεί να είναι λίπασμα για πρόοδο ή δηλητήριο κακουχίας. Για το λόγο αυτό, κατέγραψα τις σκέψεις μου στο άρθρο «Η ζήλια, οι επιδράσεις στις σχέσεις και πώς θα την αντιμετωπίζετε» που σας κοινοποιώ σήμερα. Εύχομαι να βρείτε χρήσιμα στοιχεία, που ίσως θα βοηθούν στην καθημερινή σας επαγγελματική, οικογενειακή και προσωπική σας ζωή.   

Νικήστε τη ζήλια και θα γίνετε πιο δυνατοί και πιο ευτυχισμένοι. Η ζήλια είναι συναίσθημα που νιώθουν σχεδόν όλοι οι άνθρωποι. Εάν ο κάθε άνθρωπος μάθει πώς να τη διαχειρίζεται σωστά μπορεί, από αρνητικό συναίσθημα να τη μετατρέπει σε κινητήριο δύναμη για πρόοδο για τον εαυτό του, την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους του στο επαγγελματικό του περιβάλλον. 

Πώς μπορούμε να διαχειριζόμαστε προς όφελός μας τη ζήλια, που ίσως αισθανόμαστε;

1. Αποφυγή συγκρίσεων. Ας αποφεύγουμε τις αχρείαστες συγκρίσεις με άλλους, διότι συχνά προκαλούν δυσάρεστα συναισθήματα. Είναι προτιμότερο ο καθένας στην προσωπική, οικογενειακή και επαγγελματική του ζωή, να προσπαθεί να γίνεται όσο πιο καλός μπορεί, χωρίς να ασχολείται με το εάν κάποιος άλλος έχει περισσότερα χρήματα ή άλλης μορφής αγαθά ή προτερήματα.

2. Είναι αδύνατο να τα έχουμε όλα. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Οποιοιδήποτε και εάν είμαστε, πάντα θα συναντούμε άλλους, που έχουν κάτι καλύτερο από εμάς. Οι υπέρμετρες προσδοκίες είναι πηγή δυστυχίας και ζήλιας.

3. Δεν είναι όλα όπως φαίνονται ή όπως εμείς νομίζουμε ότι είναι. Δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα των γρήγορων συμπερασμάτων. Συχνά αυτά που ακούμε, βλέπουμε ή νομίζουμε ότι συμβαίνουν, ίσως στην πραγματικότητα να είναι πολύ διαφορετικά.

4. Να εστιάζετε την προσοχή σας στα καλά και θετικά στη ζωή σας. Πολλές φορές οι άνθρωποι παραπονιούνται για αντιξοότητες, κούραση, δυσκολίες και μεγάλο φόρτο εργασίας. Πολύ συχνά ξεχνούν πόσα καλά έχουν στη ζωή τους. Με έναν απλό συλλογισμό, μπορούμε να αναλογιστούμε πόσα καλά έχουμε στη ζωή μας και να αισθανθούμε ευγνωμοσύνη για το ότι τα έχουμε.

5. Να είστε ευχαριστημένοι με αυτά που έχετε. Το να αισθανόμαστε ικανοποίηση, χαρά και ευγνωμοσύνη για τα όσα καλά και θετικά έχουμε, μας επιτρέπει να τα απολαμβάνουμε καλύτερα. Ας είμαστε λοιπόν κάθε μέρα ευχαριστημένοι και ευγνώμονες, γι’ αυτά που η ζωή μάς επιτρέπει να έχουμε, ενώ παράλληλα ας εργαζόμαστε δημιουργικά, συνετά, χωρίς ζήλια, για να πετυχαίνουμε τους στόχους που βάζουμε.

6. Η φιλαλληλία και η φιλανθρωπία είναι αντίδοτα για τη ζήλια. Προσπαθείτε να βοηθάτε τους συνανθρώπους σας. Όταν η αγάπη και η διάθεση για προσφορά, γίνονται μεγαλύτερες από τις προσωπικές υποχρεώσεις και επιδιώξεις, η ηρεμία και η ψυχική γαλήνη που επιτυγχάνεται, απελευθερώνει από τις ψυχικές εντάσεις, τα αρνητικά συναισθήματα και από τη ζήλια. Ταυτόχρονα, όλα τα πιο πάνω, μας εμπλουτίζουν και μας κάνουν να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.

*Συγγραφέας άρθρου:
Καθηγητής Λοΐζος Γ. Λοΐζου,
Πρόεδρος Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ για παιδιά με καρκίνο και λευχαιμία,
Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Λευκωσίας,
Παιδίατρος, Παιδογκολόγος-Παιδοαιματολόγος,
τ. Διευθυντής Παιδογκολογικής-Παιδοαιματολογικής Κλινικής
Νοσοκομείο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ, Λευκωσία.