Πολλοί άνθρωποι διερωτώνται κατά πόσο η σεξουαλική τους ζωή είναι φυσιολογική.
Είναι γεγονός, ότι αυτά που λέγονται και ακούγονται για το τι συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες, δημιουργούν σε αρκετά άτομα και σε ζευγάρια, απορίες κατά πόσο η δική τους σεξουαλική ζωή είναι κανονική ή όχι.
Ακόμη και στις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχει μέσα στο ζευγάρι μια πλήρης ικανοποίηση για τη δική τους σεξουαλικότητα, εντούτοις οι απορίες υπάρχουν και είναι δικαιολογημένες.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ευθύς εξ' αρχής ότι μια ολοκληρωμένη σεξουαλική σχέση που εκπληρώνει τις ψυχικές και σωματικές ανάγκες ενός ζευγαριού δεν εξαρτάται από τη συχνότητα της σεξουαλικής επαφής ή από ένα είδος συγκεκριμένης σεξουαλικής συμπεριφοράς.
Εκείνο που είναι καθοριστικό είναι το κατά πόσο οι σεξουαλικές δραστηριότητες μέσα στο ζευγάρι, κάνουν και τους δύο να νιώθουν καλά και ικανοποιημένους, χωρίς να βλάπτουν ή να δημιουργούν ψυχικά ή σωματικά προβλήματα ή κίνδυνους στον ένα από τους δύο.
Οι στατιστικές που αφορούν τη συχνότητα σεξουαλικής επαφής μέσα στα ζευγάρια, δημιουργούν συχνά λανθασμένες εντυπώσεις. Για παράδειγμα διαβάζουμε συχνά ότι κατά μέσο όρο, ένα ζευγάρι μπορεί να έχει συνουσία 3 φορές την εβδομάδα. Αυτό δεν είναι μια ορθή εικόνα του τι πραγματικά επικρατεί. Η αλήθεια είναι ότι ο αριθμός που δίνεται είναι ένας αριθμητικός μέσος όρος.
Στην πράξη ο αριθμός των φορών που ένα ζευγάρι έρχεται σε συνουσία, κυμαίνεται μέσα σε ένα πολύ μεγάλο πεδίο. Μπορεί να κυμαίνεται από 15 έως 20 φορές την εβδομάδα για μερικούς μέχρι καμία φορά την εβδομάδα για άλλους. Αυτό σημαίνει ότι εάν ένα ζευγάρι έχει λιγότερες από 3 φορές, που είναι ο αναφερόμενος μέσος όρος, τότε είναι και αυτό μια φυσιολογική κατάσταση.
Το πιο σημαντικό δεν είναι πόσες φορές την εβδομάδα ένα ζευγάρι έχει σεξουαλική επαφή ή τι είδους σεξουαλική δραστηριότητα έχει αλλά το κατά πόσο ο κάθε ένας μέσα στο ζευγάρι είναι ευχαριστημένος και νιώθει άνετα μέσα στα πλαίσια της σεξουαλικής τους σχέσης.
Ακόμη κάτι που είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, αφορά το τι είναι η κανονική σεξουαλική συμπεριφορά. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και οι πολιτιστικές ιδιομορφίες παίζουν κάποιο ρόλο στον ορισμό του τι είναι το κανονικό ή όχι. Ακόμη και οι νομικές ρυθμίσεις επεμβαίνουν στον ορισμό αυτό.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια υπάρχουν και οι πεποιθήσεις και αντιλήψεις του ίδιου του ζευγαριού. Το τι οι δύο μέσα στο ζευγάρι πιστεύουν ότι είναι κανονικό ή όχι, είναι καίριας σημασίας και ουσιαστικότερο για τη δική τους ζωή.
Ο τρόπος διέγερσης στο σεξουαλικό πεδίο των ανθρώπων, ποικίλει μέσα σε ένα πολύ ευρύ πεδίο.
Ο κάθε τρόπος είναι αποδεκτός δεδομένου ότι δεν προκαλεί πρόβλημα στον άλλο στον αισθηματικό και σωματικό τομέα, όταν δεν επηρεάζει τη σχέση, όταν δεν επηρεάζει άλλες πτυχές της ζωής του ζευγαριού και όταν δεν προκαλεί οποιασδήποτε μορφής άλλη δυσκολία ή ανησυχία.
Πώς όμως μπορεί να επιτευχθεί μέσα στο ζευγάρι η αρμονία εκείνη που προκύπτει όταν ικανοποιούνται οι σεξουαλικές ανάγκες και των δύο;
Μπορεί το ερώτημα να ακούγεται απλό αλλά στην πράξη η επικοινωνία στον τομέα αυτό δεν είναι πάντοτε εύκολη, ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια των σχέσεων. Δεν είναι μάλιστα σπάνιες οι περιπτώσεις που προβλήματα αυτού του τύπου μπορεί να δημιουργούν πιο μεγάλα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των δύο.
Το καλύτερο που μπορεί να γίνει για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού είναι η συζήτηση του θέματος μεταξύ των δύο με ένα θετικό, εποικοδομητικό και ευαίσθητο τρόπο. Επίσης η προσεκτική παρατήρηση των αντιδράσεων και της συμπεριφοράς του άλλου δίνει πολύτιμες πληροφορίες για το τι πραγματικά νιώθει.
Οι ερωτήσεις που μπορεί να βάλει ο ένας προς τον άλλο βοηθούν στο να διευκρινιστούν κάποια πράγματα. Για παράδειγμα, η σκέψη για μια σεξουαλική δραστηριότητα δημιουργεί ευχαρίστηση, διέγερση και θετική αναμονή ή μήπως προκαλεί αίσθημα πίεσης, υποχρέωσης και ενοχές;
Επιπρόσθετα μετά από μια σεξουαλική δραστηριότητα, θα πρέπει ο καθένας μέσα στο ζευγάρι, να αναλογιστεί τόσο για τον εαυτό του όσο και για τον άλλο, κατά πόσο υπάρχουν αισθήματα ευχαρίστησης, ικανοποίησης, χαλαρώματος και ολοκλήρωσης ή αντίθετα αισθήματα ενοχής, θυμού και προσβολής.
Εάν η αναμονή ή η συμπλήρωση μια σεξουαλικής δραστηριότητας μέσα σε ένα ζευγάρι, δημιουργεί συνήθως θετικά αισθήματα και στους δύο, τότε η σεξουαλική σχέση είναι λειτουργική και καλή και για τους δύο. Εάν όμως υπάρχουν στον ένα ή και στους δύο αρνητικά αισθήματα τότε η κατάσταση είναι προβληματική και πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Η επικοινωνία μέσα στο ζευγάρι, για τα ευαίσθητα ζητήματα της σεξουαλικής ζωής, είναι καθοριστικής σημασίας για τη λειτουργικότητα της σχέσης και για το μέλλον του ζευγαριού.
