Πολλοί
από τους ασθενείς που έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV
που προκαλεί το AIDS δεν το γνωρίζουν.
Υπολογίζεται ότι πιθανόν μέχρι 30% των ασθενών που έχουν μολυνθεί
και είναι φορείς του ιού HIV, δεν το γνωρίζουν.
Οι συνέπειες της κατάστασης αυτής είναι αρνητικές όχι μόνο για τους
ασθενείς αλλά και για τους σεξουαλικούς τους συντρόφους.
Για τους ασθενείς η καθυστέρηση της διάγνωσης οδηγεί σε καθυστερημένη
έναρξη της θεραπείας γεγονός που είναι αρνητικό για την πρόγνωση.
Παράλληλα, η άγνοια του γεγονότος ότι είναι φορείς του ιού
HIV, διευκολύνει τη μετάδοση της νόσου σε άλλους
ανθρώπους.
Η δυσάρεστη και επικίνδυνη αυτή κατάσταση, τεκμηριώνεται από ανασκόπηση
που έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία σε 100 κέντρα που
παρέχουν φροντίδα για ασθενείς που έχουν μολυνθεί από τον ιό
HIV.
Η έρευνα εστιάσθηκε σε ασθενείς που διαγνώσθηκαν με μόλυνση από τον ιό
μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου 2003.
| Από τους 977 ασθενείς που διαγνώσθηκαν κατά την εν
λόγω περίοδο με μόλυνση από τον ιό HIV, το
33% βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο μόλυνσης δηλαδή η διάγνωση είχε
γίνει καθυστερημένα.
Η καθυστέρηση διάγνωσης παρατηρούταν περισσότερο με την αύξηση της
ηλικίας. Επίσης μεγαλύτερη καθυστέρηση υπήρχε στους μαύρους Αφρικανούς
ασθενείς.
Αντίθετα στους ομοφυλόφιλους δεν υπήρχε καθυστέρηση ανεξάρτητα
ηλικίας και εθνικότητας.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το 41% των ασθενών είχε
διαγνωσθεί κατά τη διάρκεια ανιχνευτικών τεστ ρουτίνας.
Κατά το χρόνο που προηγήθηκε της διάγνωσης, 168 ασθενείς (17%)
είχαν απευθυνθεί σε γιατρό και είχαν ζητήσει βοήθεια λόγω συμπτωμάτων
που σχετίζονταν με τη μόλυνση από τον ιό HIV.
Επίσης τα στοιχεία που συλλέχθηκαν έδειξαν ότι 160 ασθενείς είχαν
αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων χαμηλότερο από το κατώτερο επίπεδο από το
οποίο πρέπει να αρχίζει η θεραπεία κατά του ιού HIV. |
Τα δεδομένα αυτά δείχνουν ότι υπήρξαν πολλές χαμένες ευκαιρίες για
γρηγορότερη και έγκαιρη διάγνωση της νόσου. Υπάρχουν πολλά
πλεονεκτήματα της έγκαιρης διάγνωσης και της γρήγορης έναρξης της υψηλής
δραστικότητας αντιρετροϊκής θεραπείας.
Είναι απαραίτητο η κατάσταση αυτή να βελτιωθεί. Ο αριθμός των ασθενών
με μόλυνση από τον ιό HIV, των οποίων η διάγνωση
γίνεται κατά τη διάρκεια ανιχνευτικών τεστ ρουτίνας πρέπει να αυξηθεί.
Άτομα που ανήκουν σε ομάδες ψηλού κινδύνου για μόλυνση με τον ιό
HIV, πρέπει να ενθαρρύνονται να κάνουν το τεστ
αναγνώρισης της μόλυνσης με τον ιό.
Επιπρόσθετα επιβάλλεται οι γιατροί να είναι καλύτερα εκπαιδευμένοι στο
να αναγνωρίζουν τα κλινικά σημεία μόλυνσης με τον εν λόγω ιό, τόσο στα
πρώτα στάδια όσο και όταν η νόσος προχωρήσει χωρίς να γίνει η διάγνωση.
Ο αριθμός των μη διαγνωσμένων περιπτώσεων μόλυνσης με τον ιό
HIV μπορεί να μειωθεί. Η προσφορά και η
συμμετοχή σε ανιχνευτικά τεστ για τη μόλυνση πρέπει να αυξηθεί.
Η μείωση των καθυστερημένων διαγνώσεων θα είναι ευεργετική για τους
ασθενείς και θα μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης άλλων ανυποψίαστων ανθρώπων.
