Τώρα νέα τεκμηριωμένα επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι η ευεργετική δράση της μέτριας ή μικρής κατανάλωσης αλκοόλης επεκτείνεται και στην πρόληψη άλλων σοβαρών και πολύ διαδεδομένων ασθενειών όπως ο διαβήτης τύπου 2.

Σε αντίθεση με το τσιγάρο, για το οποίο γνωρίζουμε ότι έστω και ένα την ημέρα είναι βλαβερό, στην περίπτωση του ποτού, αποδεικνύεται ότι μια μέτρια ή ακόμη μικρή καθημερινή κατανάλωση είναι ευεργετική για την υγεία.

Εδώ θα ήταν παράληψή μας να μην αναφέρουμε ότι στην περίπτωση του τσιγάρου, φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι ακόμη και το παθητικό κάπνισμα, ο καπνός δηλαδή που υποχρεωνόμαστε να εισπνέουμε όταν άλλοι καπνίζουν κοντά μας, μπορεί να έχει δηλητηριώδη αποτελέσματα στον οργανισμό μας.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε από γιατρούς στη Βοστόνη και στο Σίδνεϋ, μελέτησε 46.892 άνδρες επαγγελματίες για μια περίοδο 12 ετών. Οι άνδρες αυτοί κάθε δύο χρόνια απαντούσαν ένα ειδικό ερωτηματολόγιο για τις συνήθειές τους και την κατάσταση της υγείας τους όπως αυτή εξελισσόταν διαχρονικά.

Τα ευρήματά τους έδειξαν ότι δεν έπαιζε ρόλο τι είδος ποτού έπαιρναν, δηλαδή εάν αυτό ήταν μπύρα, κρασί ή άλλο οινοπνευματώδες ποτό.

Εκείνοι οι οποίοι έπιναν μεγαλύτερες ποσότητες αλκοόλης, δηλαδή από 50 γραμμάρια και περισσότερο, είχαν λίγο μικρότερο κίνδυνο για διαβήτη με 39% λιγότερες πιθανότητες για να παρουσιάσουν την ασθένεια. Αυτό δείχνει τουλάχιστο εκ πρώτης όψεως ότι όσο περισσότερο έπιναν κάποιοι, τόσο μικρότερος ήταν ο κίνδυνος τους.

Αυτό το τελευταίο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό διότι κατ΄ αρχή ο αριθμός των ατόμων που έπαιρναν τέτοια ποσότητα αλκοόλ στη μελέτη ήταν μικρός και έτσι δεν μπορούν να βγουν σωστά συμπεράσματα. Επιπρόσθετα από ένα σημείο και μετά η ψηλή κατανάλωση αλκοόλ για τον οργανισμό έχει αρνητικές δηλητηριώδεις επιδράσεις.

Για να αντιληφθούμε καλύτερα τα μεγέθη, να αναφέρουμε ότι 50 γραμμάρια αλκοόλης αντιστοιχούν με 3 ή 4 τενεκεδάκια της μπύρας των 12 ουγκιών, ή με 3 ή 4 ποτήρια κρασιού των 5 ουγκιών ή 3 με 4 τέσσερις δόσεις ενός δυνατότερου οινοπνευματώδους ποτού ή λικέρ.

Να υπενθυμίσουμε ότι στην έρευνα αυτή, οι άνδρες που έδειξαν ότι είχαν κατά 36% λιγότερο κίνδυνο για διαβήτη ήσαν αυτοί με μέτρια κατανάλωση αλκοόλης, δηλαδή αυτοί που έπαιρναν καθημερινά από 15 έως 29 γραμμάρια αλκοόλης (δηλαδή κατά προσέγγιση από 1 έως 2  τενεκεδάκια της μπύρας των 12 ουγκιών ή 1 έως 2 ποτήρια κρασιού των 5 ουγκιών ή μία έως δύο δόσεις ενός δυνατότερου οινοπνευματώδους ποτού ή λικέρ).

Επίσης ακόμη ένα σημαντικό αποτέλεσμα της έρευνας ήταν ότι οι άνδρες που έπιναν έστω και ελάχιστες ποσότητες είχαν και αυτοί ευεργετικά αποτελέσματα εάν έπαιρναν τις μικρές ποσότητες αλκοόλης για 5 ημέρες της εβδομάδας.

Εκείνο το οποίο μπορούμε να πούμε συμπερασματικά είναι ότι αυτό το οποίο έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες , " παν μέτρον άριστον", φαίνεται ότι εφαρμόζεται ιδιαίτερα στην περίπτωση αυτή.

Μια λογική μέτρια καθημερινή λήψη αλκοόλης φαίνεται να αποδεικνύεται τελικά ευεργετική τόσο για την καρδία και για τα αγγεία μας αλλά και για την πρόληψη του διαβήτη τύπου 2 στους άνδρες.