Οι γυναίκες που στην παιδική ηλικία είχαν καλές σχέσεις με τον πατέρα τους, έχουν την τάση στη ζωή τους να διαλέγουν σύντροφο ή σύζυγο που μοιάζει με αυτόν.

Αντίθετα οι γυναίκες με κακές ή λιγότερο καλές σχέσεις, δεν ελκύονται από άντρες με χαρακτηριστικά που μοιάζουν με αυτά του πατέρα τους.

Τα εν λόγω συμπεράσματα, προέκυψαν από έρευνα Βρετανών και Πολωνών ανθρωπολόγων και ψυχολόγων που εξέτασαν σε γυναίκες το ρόλο των γονικών χαρακτηριστικών στη διαδικασία αποτύπωσης χαρακτήρα στο σεξουαλικό τομέα.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μετρήσεις του προσώπου για να δουν σε ποιό βαθμό τα χαρακτηριστικά του πατέρα τους, επηρέαζαν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις για πρόσωπα που θεωρούσαν ελκυστικά, όσον αφορά στις μελλοντικές τους σχέσεις με άλλους ανθρώπους.

Μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες, πίστευαν ότι η επιλογή συζύγου ή συντρόφου ήταν μια παθητική διαδικασία. Η έρευνα αυτή μας δίνει περισσότερη πληροφόρηση για το πως κάνουμε την επιλογή και για τη γονική επίδραση στην εν λόγω διαδικασία. Ενδυναμώνει τις θεωρίες που στηρίζουν τη θέση ότι η διαδικασία σεξουαλικής αποτύπωσης χαρακτήρα, είναι μια ενεργός εξέλιξη που επηρεάζεται από τη σχέση του παιδιού και του ενήλικα που αποτυπώνει.

Τα νέα αυτά δεδομένα δείχνουν τη σημασία των γονικών σχέσεων στην επιλογή των συντρόφων. Η κατανόηση των ψυχολογικών μηχανισμών που εμπλέκονται θα μπορούσε να βοηθήσει σε τομείς όπως η εξελικτική βιολογία, η γονιμότητα και η γενετική. Επίσης θα μπορούσε να προσφέρει στη συμβουλευτική των σχέσεων και στη ψυχολογία γενικότερα.

Στην έρευναν χρησιμοποιήθηκαν 49 γυναίκες από την Πολωνία που ήσαν οι πρώτες θυγατέρες στην οικογένεια. Η κάθε μία διάλεξε το πιο ελκυστικό πρόσωπο από 15 διαφορετικά πρόσωπα που τους παρουσιάστηκαν. Από τα εν λόγω πρόσωπα, δεν φαίνονταν τα αυτιά, τα μαλλιά, ο λαιμός, οι ώμοι, τα ρούχα και οποιαδήποτε άλλα εξωτερικά από το πρόσωπο στοιχεία που θα μπορούσαν να επηρεάζουν τις επιλογές τους.

Έγιναν μετρήσεις των χαρακτηριστικών των προσώπων των ανδρών που παρουσιάζονταν στις γυναίκες. Οι μετρήσεις αυτές συγκρίθηκαν με τις αντίστοιχες μετρήσεις από τον πατέρα της κάθε γυναίκας που έλαβε μέρος στην έρευνα. Με τον τρόπο αυτό, οι ερευνητές γνώριζαν ποια από τα πρόσωπα των ανδρών συσχετίζονταν περισσότερο με το πρόσωπο των πατέρων.

Στη συνέχεια ζητήθηκε από τις γυναίκες να αξιολογήσουν τη σχέση με τον πατέρα τους. Εξετάστηκαν σημεία όπως ο χρόνος που περνούσαν μαζί του, πόσο ο πατέρας εμπλεκόταν στο μεγάλωμα της κόρης του, πόσο χρόνο ψυχαγωγίας περνούσε μαζί της και πόση συναισθηματική σημασία της έδινε.

Η αξιολόγηση αυτή, έδινε ένα βαθμό όσον αφορά στη θετικότητα της σχέσης πατέρα και κόρης. Η ανάλυση των ευρημάτων, έδειξε ότι όσο πιο μεγάλος ήταν ο βαθμός θετικότητας της σχέσης πατέρα και κόρης τόσο πιο πολλές ήταν οι πιθανότητες για μια γυναίκα να βρίσκει πιο ελκυστικό το πρόσωπο ανδρών που είχαν το μεγαλύτερο βαθμό ομοιότητας χαρακτηριστικών προσώπου με αυτό του πατέρα τους.

Προηγούμενες έρευνες για το ίδιο θέμα, έδειξαν ανάλογα ευρήματα. Η επιβεβαίωση που βρέθηκε από τους Βρετανούς και Πολωνούς επιστήμονες, τονίζει το πόσο σημαντική είναι η σχέση μια γυναίκας με τον πατέρα της στην επιλογή αυτών που μελλοντικά βρίσκει ελκυστικούς.

Βλέπουμε λοιπό ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν αποτυπώνει πρότυπα, τουλάχιστον για το πρόσωπο, με παθητικό τρόπο με βάση αυτά που βρίσκονται στο περιβάλλον του. Αντίθετα φαίνεται ότι πιο πολύ, τα πρότυπα αποτυπώνονται από αυτούς με τους οποίους υπάρχουν ισχυρές, θετικές σχέσεις.

Θα συγκρατήσουμε λοιπόν ότι κορίτσια που έχουν πολύ καλές σχέσεις με τον πατέρα τους, όταν θα είναι ενήλικες γυναίκες, είναι πολύ πιο πιθανόν να διαλέγουν άνδρες με κεντρικά χαρακτηριστικά του προσώπου τους όπως η μύτη, τα μάτια και το μάγουλο, που μοιάζουν με αυτά του πατέρα τους.