Η επιθυμία για απαλλαγή από τρίχες σε πολλά μέρη του σώματος αρχίζει συνήθως από την εφηβεία.
Η επιθυμία αυτή δεν αλλοιώνεται με την πάροδο των χρόνων αλλά τουναντίον οι ανάγκες για αποτρίχωση αυξάνονται.
Με την αύξηση της ηλικίας, αρχίζουν να εμφανίζονται τρίχες και σε άλλα μέρη του σώματος όπου δεν υπήρχαν αρχικά, όπως στα αυτιά, στην πλάτη, στα μάγουλα και αλλού. Έτσι γυναίκες αλλά και άντρες καταφεύγουν σε διάφορες μεθόδους αποτρίχωσης για να έχουν μια καλύτερη σωματική εικόνα.
Οι γυναίκες από την αρχαιότητα επιδίωκαν την αποτρίχωση. Σήμερα παρατηρείται ένας αυξανόμενος αριθμός αντρών που θέλουν να μην έχουν τρίχες σε διάφορες περιοχές του σώματος τους.
Ιστορικά, η αποτρίχωση είναι γνωστή από την εποχή της αρχαίας Αιγύπτου. Οι γυναίκες τότε χρησιμοποιούσαν ζεστό κερί για αφαιρούν τις τρίχες από τα πόδια τους.
Από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, η αποτρίχωση για αισθητικούς λόγους άρχισε να διαδίδεται ευρέως. Το 1992 ένα ατύχημα σηματοδότησε την έναρξη της εφαρμογής των λέιζερ για σκοπούς αποτρίχωσης.
Συγκεκριμένα ένας φυσικός που ασχολούταν με ακτίνες λέιζερ, δέχθηκε κατά λάθος ακτίνες στο βραχίονά του. Παρατήρησε στη συνέχεια ότι μερικές τρίχες από την περιοχή που ακτινοβολήθηκε είχαν πέσει.
Το 1995 δόθηκε για πρώτη φορά επίσημα από το Food and Drug Administration των Ηνωμένων Πολιτειών, η έγκριση για χρήση στον άνθρωπο για σκοπούς αποτρίχωσης των ακτινών λέιζερ.
Οι ακτίνες λέιζερ προκαλούν αποτρίχωση λόγω του ότι στοχεύουν τη μελανίνη που βρίσκεται στον αδένα που παράγει την τρίχα.
Η ενέργεια από τις ακτίνες συγκεντρώνεται εκεί στη ρίζα του μαλλιού, προκαλεί θερμότητα και την αλλοιώνει. Η τρίχα δεν μεγαλώνει και νέες θεραπείες με ακτίνες στην ίδια περιοχή καταστρέφουν τελικά τον αδένα που παράγει την τρίχα επιτυγχάνοντας την αποτρίχωση.
Μια θεραπεία με λέιζερ μπορεί να διαρκέσει από μερικά λεπτά μέχρι μερικές ώρες ανάλογα με την έκταση της περιοχής που χρειάζεται αποτρίχωση. Συνήθως χρειάζονται πολλές συνεδρίες με ακτινοβολία για να γίνει καλή αποτρίχωση.
Η πυκνότητα των τριχών, η έκταση που καλύπτουν και ο κύκλος ανάπτυξης της τρίχας παίζουν ρόλο για το πόσες συνεδριάσεις ακτινοβολίας με λέιζερ χρειάζονται για την αποτρίχωση. Οι τρίχες είναι πιο ευαίσθητες στο λέιζερ όταν βρίσκονται σε φάση ανάπτυξης. Ο κύκλος ανάπτυξης μιας τρίχας κυμαίνεται από 4 έως 12 μήνες, ανάλογα με το μέρος του σώματος στο οποίο βρίσκεται.
Βασικά οι ακτίνες λέιζερ για αποτρίχωση μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όλα τα μέρη του σώματος. Στις γυναίκες χρησιμοποιούνται συνήθως στα κάτω μέλη, στο πρόσωπο, στα χείλη, στις μασχάλες και στην κοιλιά. Οι άντρες ζητούν αποτρίχωση κυρίως για την πλάτη, τους ώμους και το στήθος τους.
Παρά το γεγονός ότι χρειάζονται επαναληπτικές συνεδριάσεις με ακτίνες λέιζερ για να επιτευχθεί η αποτρίχωση μιας περιοχής, εντούτοις είναι γρηγορότερη μέθοδος από άλλες επειδή ακτινοβολούνται πολλές τρίχες ταυτόχρονα. Η θεραπεία με λέιζερ μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος.
Εκτός από το γεγονός ότι η αποτρίχωση με λέιζερ, είναι μια δαπανηρή και χρονοβόρα διαδικασία, υπάρχουν και ορισμένες επιπλοκές τις οποίες αυτοί που θέλουν να κάνουν μια τέτοια θεραπεία πρέπει να τις γνωρίζουν.
Οι πιο συχνές επιπλοκές είναι οι ακόλουθες:
- Πόνος με έντονο αίσθημα θερμότητας στην περιοχή που δέχεται την ακτινοβολία
- Ερυθρότητα και πρήξιμο του δέρματος
- Μόνιμη αποχρωμάτιση του δέρματος. Μπορεί επίσης να παρατηρηθεί το αντίθετο, δηλαδή το δέρμα που δέχθηκε την ακτινοβολία να γίνει πιο σκούρο
- Σπάνια μπορεί να δημιουργηθούν ουλές στο δέρμα
- Τα αποτελέσματα δεν είναι πάντοτε καλά και υπάρχουν περιπτώσεις όπου δεν επιτυγχάνεται μόνιμη αποτρίχωση.
Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι η αποτρίχωση με λέιζερ δεν μπορεί να γίνει σε άτομα με άσπρες ή ξανθιές τρίχες διότι οι ρίζες των τριχών αυτών δεν περιέχουν μελανίνη η οποία απορροφά την ενέργεια των ακτινών προκαλώντας έτσι αποτρίχωση.
Συνοπτικά λοιπόν βλέπουμε ότι οι ακτίνες λέιζερ μπορούν να επιτύχουν αποτρίχωση με ασφάλεια, με συχνά ικανοποιητικά αποτελέσματα. Φυσικά υπάρχουν επιπλοκές και αποτυχίες της μεθόδου που πρέπει αυτοί που θέλουν αποτρίχωση να γνωρίζουν καλά.
Επιπρόσθετα είναι απαραίτητο οι θεραπείες με λέιζερ να γίνονται από δερματολόγους με εξειδίκευση στον τομέα αυτό.
Οι γιατροί πρέπει με επιμέλεια να εξηγούν στους ασθενείς που επιζητούν αποτρίχωση τα υπέρ και τα κατά της θεραπείας με λέιζερ όπως επίσης και άλλων θεραπειών αποτρίχωσης.
