Η προστατίτιδα είναι φλεγμονή του προστάτη, που προκαλεί πόνο, προβλήματα στην ούρηση και σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Παράλληλα η όλη κατάσταση είναι αιτία κούρασης και κατάθλιψης σε πολλούς άνδρες.

Υπολογίζεται ότι 50% των ανδρών θα πάθουν προστατίτιδα στη ζωή τους. Εκτιμάται επίσης, ότι σε μια συγκεκριμένη στιγμή από 5 έως 10% των ανδρών πάσχουν από προστατίτιδα, γεγονός που την καθιστά μία από τις συχνότερες ουρολογικές παθήσεις.

Οι συχνότερες μορφές προστατίτιδας είναι η μη βακτηριακή, η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα και η χρόνια προστατιτιδα, που μπορεί να υπάρχει εξαιτίας μιας λοίμωξης ή κάποιας άλλης φλεγμονής του προστάτη.  

Η μόλυνση από βακτήρια του προστάτη προκαλεί προστατίτιδα. Η θεραπεία με αντιβιοτικά συνήθως θεραπεύει το πρόβλημα.

Οι λόγοι για τους οποίους μια βακτηριακή προστατίτιδα υποτροπιάζει μπορεί να είναι:

1. Τα αντιβιοτικά δεν είναι ικανά να εισέλθουν αρκετά καλά στον προστάτη για να εξουδετερώσουν τα παθογόνα βακτήρια.
    
2. Πιθανόν τα βακτήρια που προκαλούν την προστατίτιδα να μην είναι ευαίσθητα στα αντιβιοτικά που χορηγούνται.
    
3. Ο ασθενής δεν συμμορφώνεται σωστά στις οδηγίες του γιατρού του.
    
4. Η διάρκεια χορήγησης της αντιβίωσης δεν είναι αρκετή.
    
5. Η ύπαρξη ανατομικών ή λειτουργικών παθήσεων στο ουρολογικό σύστημα του ανδρός που ευνοούν την πρόκληση μολύνσεων. Στις παθήσεις αυτές περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:
   α) Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη.
   β) Οι πέτρες στους νεφρούς ή στην ουροδόχο κύστη (ουρολιθίαση).
   γ) Οι δυσκολίες αδειάσματος της ουροδόχου κύστης (νευρογενής κύστη).

Η αναγνώριση του μικροβίου που προκαλεί την προστατίτιδα βοηθά για τη θεραπεία της χρόνιας ή επαναλαμβανόμενης προστατίτιδας. Ο ουρολόγος μπορεί, για το σκοπό αυτό, να πάρει υγρό από τον προστάτη για τη διενέργεια εξετάσεων που αναγνωρίζουν τον τύπο του βακτηρίου που προκαλεί τη μόλυνση.

Η αναγνώριση του παθογόνου βακτηρίου επιτρέπει τη διενέργεια αντιβιογράμματος. Το αντιβιόγραμμα πληροφορεί για τα αντιβιοτικά, που είναι σε θέση να εξουδετερώνουν το μικρόβιο.

Ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ανιχνεύεται το βακτήριο που ευθύνεται για τη μόλυνση. Υπενθυμίζεται επίσης ότι η συχνότερη μορφή προστατίτιδας είναι η μη βακτηριακή και όχι η βακτηριακή. 

Στα θεραπευτικά μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας περιλαμβάνονται:

1. Συμμόρφωση του ασθενούς στις οδηγίες του γιατρού στις περιπτώσεις που ο άρρωστος δεν παίρνει τα αντιβιοτικά του για όλη τη διάρκεια που του συστήθηκε ή που αμελεί να παίρνει κάποιες από τις δόσεις του. Μερικοί άνδρες όταν αρχίζουν να νιώθουν καλύτερα σταματούν να παίρνουν τα αντιβιοτικά τους.
    
2. Αλλαγή της αντιβίωσης και δοκιμή θεραπείας με άλλο αντιβιοτικό, που πιθανόν να είναι αποτελεσματικότερο. Εάν υπάρχει αντιβιόγραμμα, λόγω του ότι απομονώθηκε κάποιο παθογόνο βακτήριο, η χρήση αντιβιοτικού στο οποίο το βακτήριο είναι ευαίσθητο μπορεί να λύσει το πρόβλημα.
    
3. Χορήγηση αντιβίωσης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η διάρκεια χορήγησης μπορεί να είναι από μερικές εβδομάδες έως τρεις μήνες.
    
4. Χορήγηση φαρμάκων που ανακουφίζουν από τον πόνο, τη φλεγμονή και αποφρακτικά φαινόμενα λόγω υπερπλασίας του προστάτη, εάν υπάρχει.
    
5. Αντιμετώπιση των παθήσεων, λειτουργικών ή ανατομικών, που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μολύνσεις του ουροποιητικού και γεννητικού συστήματος.