Η ηλικία του πατέρα κατά τη σύλληψη, αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης σχιζοφρένειας στα παιδιά του, αργότερα στη ζωή τους.

Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από μια νέα Σουηδική έρευνα που συμπεριέλαβε 700.000 άτομα που γεννήθηκαν από το 1973 έως το 1980. Εξετάστηκαν τα δεδομένα που είχαν σχέση με την ηλικία του πατέρα τους κατά τη σύλληψη και τον κίνδυνο προσβολής των ατόμων αυτών από σχιζοφρένεια και άλλες μορφές ψύχωσης.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η αύξηση της ηλικίας του πατέρα κατά τη σύλληψη αύξανε με στατιστικά σημαντικό τρόπο τον κίνδυνο εμφάνισης σχιζοφρένειας στα παιδιά τους. Από το σύνολο των ασθενών που παρουσίασαν σχιζοφρένεια στην εν λόγω έρευνα, στο 15,5% ο πατέρας τους κατά τη σύλληψη, ήταν ηλικίας 30 ετών και άνω.

Ο κίνδυνος παρουσιαζόταν ειδικά για τη σχιζοφρένεια και όχι για τις άλλες μορφές ψύχωσης. Η σχέση μεταξύ της ηλικίας του πατέρα και του κινδύνου για σχιζοφρένεια ήταν πιο δυνατή σε ασθενείς που δεν είχαν οικογενειακό ιστορικό της πάθησης.

Τα δεδομένα αυτά υποστηρίζουν τη θεωρία που δέχεται ότι το σπέρμα του πατέρα υφίσταται διαχρονικά βλάβες που συσσωρεύονται. Με την αύξηση της ηλικίας των ανδρών, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, οι βλάβες του γενετικού υλικού των σπερματοζωαρίων συμβάλλουν στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την εκδήλωση σχιζοφρένειας στα παιδιά τους όταν αυτά θα μεγαλώσουν.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι στην Αγγλία και στην Ουαλία, ο μέσος όρος της πατρικής ηλικίας ήταν κατά το 1980 στα 29,2 έτη ενώ κατά το 2002 ήταν 32,1.

Με βάση τα ευρήματά τους, υπολόγισαν ότι η αύξηση αυτή της πατρικής ηλικίας συνέβαλε στην εμφάνιση 710 νέων περιστατικών σχιζοφρένειας κατά το 2002. Τα περιστατικά αυτά προστέθηκαν στα 5.923 περιστατικά σχιζοφρένειας που είναι αυτά που αναμένονταν κανονικά και εκδηλώθηκαν κατά το 2002.

Η σχιζοφρένεια είναι μια πολύ σοβαρή και χρόνια ασθένεια του εγκεφάλου. Προκαλεί αλλαγές στη σκέψη, στην ομιλία, στην αντίληψη και τη συμπεριφορά. 

Η συχνότητα της ασθένειας σε άνδρες και γυναίκες είναι η ίδια. Συνήθως τα πρώτα προβλήματα εμφανίζονται στην εφηβική ηλικία και σε νέους ενήλικες. Η συχνότητα της ασθένειας είναι περίπου 1% του πληθυσμού παγκοσμίως.

Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας είναι τα ακόλουθα: Οι ασθενείς έχουν έμμονες λανθασμένες πεποιθήσεις ότι καταδιώκονται ή ότι ελέγχονται από άλλους ανθρώπους ή εξωτερικές υπέρτερες δυνάμεις. Νιώθουν ότι λαμβάνουν προσωπικά μηνύματα από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο ή ακόμη ότι έχουν ειδικές δυνάμεις ή ικανότητες Οι ασθενείς έχουν ψευδαισθήσεις και ακούν ή βλέπουν πράγματα τα οποία δεν είναι αληθινά. Συμβαίνει να ισχυρίζονται ότι ακούν φωνές που κανένας άλλος δεν ακούει. Η ομιλία τους είναι αποδιοργανωμένη, με απουσία λογικής συνέχειας στην επικοινωνία τους με τους άλλους Η συμπεριφορά τους είναι σοβαρά αποδιοργανωμένη με πρόβλημα στη διατήρηση μιας κατάλληλης συμπεριφοράς για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων Οι ασθενείς παρουσιάζουν "αρνητικά" συμπτώματα, δηλαδή χάνουν ορισμένες φυσιολογικές λειτουργίες όπως η συναισθηματική έκφραση και δεν έχουν κίνητρα για επίτευξη στόχων στη ζωή

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι πολλά από τα πιο πάνω συμπτώματα μπορούν να προκληθούν από άλλες ασθένειες εκτός από τη σχιζοφρένεια. Μάλιστα, ορισμένα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν ανάλογα συμπτώματα. Γι' αυτό μόνο η συνολική αξιολόγηση από το γιατρό μπορεί να θέσει τη σωστή διάγνωση.