Οι κίνδυνοι λόγω υψηλών θερμοκρασιών αυξάνονται παράλληλα με την αύξηση της ηλικίας.
Στους ηλικιωμένους, το σώμα χάνει μέρος των δυνατοτήτων του, για προσαρμογή στη ζέστη. Για το λόγο αυτό κινδυνεύουν περισσότερο από ασθένειες, που προκαλούνται από τις αυξημένες θερμοκρασίες του καλοκαιριού.
Επιπλέον οι ηλικιωμένοι, είναι πιθανότερο να έχουν παθήσεις που επιδεινώνονται από τη ζέστη ή να λαμβάνουν φάρμακα που μειώνουν τις δυνατότητες προσαρμογής τους, στη θερμότητα.
Η υπερθερμία συμβαίνει όταν η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται υπερβολικά. Η υπερθερμία, ανάλογα με τη σοβαρότητα της, μπορεί να προκαλεί διάφορες παθολογικές κλινικές καταστάσεις, όπως θερμοπληξία, θερμική εξάντληση, θερμική συγκοπή, θερμικές κράμπες και κούραση.
Στις κλινικές καταστάσεις ή παθήσεις, που αυξάνουν τον κίνδυνο για υπερθερμία περιλαμβάνονται:
- Καρδιακή ανεπάρκεια
- Διαβήτης
- Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)
- Μειωμένη ικανότητα κίνησης
- Άνοια ή γνωσιακή μειονεξία
- Φάρμακα που δυνατόν να προκαλούν αφυδάτωση ή μείωση της ικανότητας αντίδρασης στην αύξηση της θερμότητας, από την καρδία, τα αιμοφόρα αγγεία και τους ιδρωτοποιούς αδένες
- Παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος σώματος
- Κατανάλωση αλκοολούχων ποτών
- Αφυδάτωση
- Αλλοιώσεις του δέρματος λόγω ηλικίας, όπως η μείωση της λειτουργίας των μικρών αιμοφόρων αγγείων και των ιδρωτοποιών αδένων.
Ο τρόπος ζωής παίζει επίσης ρόλο στον κίνδυνο υπερθερμίας. Η περιοχή στην οποία ζει κάποιος, η υπερβολική ενδυμασία, η έλλειψη κατάλληλων μέσων μεταφοράς, η πολυκοσμία και η ανεπαρκής κατανόηση της αντιμετώπισης των δύσκολων καιρικών συνθηκών, συμβάλουν στον κίνδυνο υπερθερμίας.
Οι ηλικιωμένοι χρειάζονται βοήθεια από όλους, οικογένεια, φίλους και αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, για την αντιμετώπιση των κίνδυνων των αυξημένων θερμοκρασιών. Πολλοί ηλικιωμένοι είναι ανήμποροι, έχουν προβλήματα ασθενειών ή γνωσιακά και δυνατόν να είναι μόνοι ή να βρίσκονται σε άσχημη οικονομική κατάσταση.
Όλοι πρέπει να νοιάζονται για τους ηλικιωμένους και ανήμπορους, ιδιαίτερα όταν οι καιρικές συνθήκες είναι άσχημες, με αυξημένες ή πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Οι κοινωνικές υπηρεσίες πρέπει να φροντίζουν να παρέχουν συμβουλές και πρακτική βοήθεια στις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.
Η θερμοπληξία είναι μια σοβαρή μορφή υπερθερμίας. Εκδηλώνεται όταν το σώμα καταβάλλεται από τη θερμότητα και δεν μπορεί πλέον να ελέγχει τη θερμοκρασία του.
Στη θερμοπληξία, η θερμοκρασία του σώματος είναι τουλάχιστον 40 βαθμούς Κελσίου.
Ο ασθενής με θερμοπληξία μπορεί να παρουσιάζει τα ακόλουθα:
- Δυνατό γρήγορο σφυγμό
- Απουσία εφίδρωσης
- Ξηρό κοκκινισμένο δέρμα
- Αδυναμία και ζαλάδες
- Σύγχυση, αναστάτωση με διέγερση και αποπροσανατολισμό
- Κώμα.
Σε περίπτωση που δημιουργείται υποψία ότι κάποιος έχει θερμοπληξία, χρειάζεται να ζητηθεί επειγόντως ιατρική βοήθεια και ταυτόχρονα μπορούν, να λαμβάνονται τα ακόλουθα μέτρα:
- Μετακινήστε τον ασθενή σε μέρος σκιερό, δροσερό και εάν είναι δυνατόν σε χώρο, με κλιματισμό
- Παροτρύνετε και βοηθήστε τον ασθενή, να ξαπλώσει και να παραμείνει ήρεμος
- Αφαιρέστε ενδύματα από τον ασθενή, εάν είναι ντυμένος με ρούχα που τον ζεσταίνουν ή ανοίξτε και χαλαρώστε τα, για να εκτίθεται πιο πολύ το σώμα του, στον αέρα
- Ενθαρρύνετε τον ασθενή, να πίνει νερό ή χυμούς, εάν είναι σε θέση να πίνει κανονικά
- Βάζετε σε επαφή με το δέρμα του ασθενούς, κρύο νερό, επιθέματα με πάγο (τυλίξτε παγάκια σ' ένα ρούχο) ή κρύα βρεγμένα ρούχα.
