Οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες που παρακολουθούν σκηνές βίας στην τηλεόραση, επηρεάζονται αρνητικά με αποτέλεσμα να αναπτύσσουν  οι ίδιοι αργότερα στη ζωή τους μια βίαιη και επιθετική συμπεριφορά εναντίον των άλλων.

Η σοβαρή αυτή διαπίστωση προκύπτει από μια πρώτη στο είδος της, βαρυσήμαντη και μακροχρόνια έρευνα που διήρκεσε 17 χρόνια και συμπεριέλαβε 707 άτομα.

Στην έρευνα εξετάστηκε η συμπεριφορά παιδιών από 700 οικογένειες, από την ηλικία των 14 έως 22 ετών.

Τα κύρια ευρήματα της έρευνας ήταν τα ακόλουθα:

• Οι έφηβοι που έβλεπαν τηλεόραση για περισσότερο από 3 ώρες την ημέρα είχαν διπλάσιο κίνδυνο σε σχέση με αυτούς που έβλεπαν μόνο μια ώρα την ημέρα να επιτεθούν σε κάποιον ή να εμπλακούν σε μια βίαια συμπλοκή, όταν εισέρχονταν στην ενήλικη ζωή
   
• Υπήρχε μια αναλογική σχέση μεταξύ της επιθετικότητας στην καθημερινή ζωή που ανάπτυσσαν οι έφηβοι ή οι νεαροί ενήλικες με το χρόνο που αφιέρωναν για να κοιτάζουν τηλεόραση
   
• Οι ώρες παρακολούθησης τηλεόρασης από γυναίκες ηλικίας 22 ετών, επηρέαζαν το βαθμό με τον οποίο οι γυναίκες αυτές έκαναν εγκληματικές πράξεις (επιθέσεις και απειλές εναντίον άλλων, κλοπές) όταν έφταναν στην ηλικία των 30 ετών
   
• Η σχέση μεταξύ επιθετικότητας και βίαιης συμπεριφοράς από τη μια και ωρών παρακολούθησης της τηλεόρασης από την άλλη, ήταν ανεξάρτητη από οποιοδήποτε άλλο παράγοντα (οικογενειακό εισόδημα, μόρφωση των γονέων, ψυχιατρικό ιστορικό, περιοχή κατοίκησης, προηγούμενο ιστορικό επίθεσης)

Μέχρι σήμερα οι επιστημονικές έρευνες είχαν τεκμηριώσει το γεγονός ότι η βία στην τηλεόραση και στα παιγνίδια βίντεο, προάγουν την επιθετική και εγκληματική συμπεριφορά στα παιδιά.

Τώρα η έρευνα αυτή επιβεβαιώνει δυστυχώς ότι είναι μια πολύ μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού που επηρεάζεται από τη βία που προβάλλουν συνεχώς τα διάφορα μέσα επικοινωνίας και ψυχαγωγίας.

Οι έφηβοι, οι νεαροί ενήλικες και ίσως ενήλικες που έχουν μια προδιάθεση για βίαιη ή εγκληματική συμπεριφορά επηρεάζονται άμεσα και μακροχρόνια από την βία στην οποία τους υποβάλλουν τα διάφορα μέσα επικοινωνίας.

Μάλιστα φαίνεται ότι έστω και ένα επεισόδιο έκθεσης κάποιου στη βία στη τηλεόραση, μπορεί να αυξήσει τη δική του επιθετικότητα αμέσως μετά. Η χρόνια υποβολή των ατόμων σε σκηνές βίας και εγκλήματος αυξάνει την μακροχρόνια επιθετική συμπεριφορά τους.

Θα τονίσουμε το γεγονός ότι είναι πολλές οι έρευνες που απέδειξαν κατά τα τελευταία χρόνια τις νοσηρές και ανεπιθύμητες επιδράσεις που έχουν οι σκηνές βίας πάνω στους νέους και στα παιδιά.

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι κίνδυνοι για όλους είναι πραγματικοί. Αυτά που πρέπει να οπωσδήποτε να γίνονται εναντίον της θλιβερής αυτής κατάστασης θα πρέπει να εστιάζονται βασικά σε δύο τομείς.

Κατά κύριο λόγο θα πρέπει να τεθούν σε λειτουργία μηχανισμοί ελέγχου όσον αφορά την βία, τον τρόμο και την εγκληματικότητα που προβάλλονται από όλους είτε είναι μαζικά μέσα πληροφόρησης, επικοινωνίας ή ψυχαγωγίας.

Οι νομοθετικές ρυθμίσεις δεν αρκούν αλλά χρειάζονται και μηχανισμοί αυτοελέγχου από τα ίδια τα μέσα.

Ίσως όμως, σημαντικότερο από τα πιο πάνω είναι οι γονείς, η ίδια η οικογένεια και το εκπαιδευτικό σύστημα να φροντίζουν να μορφώνουν τα παιδιά τους και να τα διαπαιδαγωγούν για τους κίνδυνους που κρύβουν όλα τα σύγχρονα επικοινωνιακά και ψυχαγωγικά μέσα.

Τα παιδιά και οι έφηβοι που εκπαιδεύονται και μορφώνονται με βάση τις αρχές αυτές θα γνωρίζουν τους κινδύνους. Θα αποτελούν την καλύτερη ασπίδα ασφάλειας της κοινωνίας από τις βλαβερές επιπτώσεις του νοσηρού φαινομένου της προβολής της βίας και της εγκληματικότητας από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας.