Οι έντονες, διαρκείς διαφωνίες ή διαμάχες με συνάδελφους ή προϊσταμένους των εργαζομένων τους ακολουθούν στο σπίτι και επηρεάζουν τον ύπνο τους.
Η επαγγελματική απασχόληση και ο ύπνος καταλαμβάνουν περίπου τα δύο τρίτα του συνολικού χρόνου των εργαζομένων κατά τις καθημερινές μέρες. Ωστόσο πολύ λίγες έρευνες έγιναν οι οποίες εξέτασαν τις σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ της εργασίας και του ύπνου για το μέσο εργαζόμενο.
Είναι γνωστό ότι η στέρηση ύπνου μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται οδικά δυστυχήματα, χρόνιες παθήσεις και αυξημένη θνησιμότητα. Δυστυχώς για διάφορους λόγους που σχετίζονται με το σύγχρονο τρόπο ζωής, πολλοί άνθρωποι δεν κοιμούνται όσες ώρες χρειάζονται.
Ο τρόπος εργασίας έχει αλλάξει ριζικά κατά τα τελευταία 50 χρόνια. Για πολλούς εργαζομένους, οι κίνδυνοι της σωματικής εργασίας έχουν αντικατασταθεί από τους κινδύνους του ψυχολογικού στρες.
Η σωματική καταπόνηση, που ήταν παλαιότερα πολύ συχνότερη στους εργαζόμενους δημιουργεί κυρίως κούραση η οποία οδηγεί σε ένα ύπνο με ευεργετικά και αναζωογονητικά αποτελέσματα.
Στην εποχή μας, η ψυχολογική ένταση έχει αντίθετα αποτελέσματα. Είναι αιτία προβλημάτων του ύπνου των εργαζομένων. Η στέρηση ύπνου είναι συχνότερη σήμερα με σημαντικό ποσοστό των εργαζομένων να μην κοιμούνται τουλάχιστον 7 ώρες κάθε νύχτα, που απαιτούνται στους ενήλικες.
Αμερικανοί επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, για να εξετάσουν τις σχέσεις επαγγελματικής απασχόλησης και ύπνου, διεξήγαγαν δύο διαδοχικές έρευνες με τη συμμετοχή 2.300 εργαζομένων. Οι έρευνες ήσαν προοδευτικές, δηλαδή οι ίδιοι που είχαν συμπεριληφθεί στην αρχή της μελέτης παρακολουθούνταν διαχρονικά για 10 χρόνια.
Οι Αμερικανοί επιστήμονες εξέτασαν επίσης την επίδραση του φύλου, της μόρφωσης, της επαγγελματικής ιεραρχίας και των οικογενειακών υποχρεώσεων στην πολύπλοκη σχέση επαγγέλματος και ύπνου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν τα ακόλουθα:
- Κατά τη διάρκεια των 10 ετών της έρευνας, περίπου 50% των εργαζομένων δήλωσαν ότι είχαν προβλήματα του ύπνου τους.
- Οι συνθήκες εργασίας επηρέαζαν την ποιότητα του ύπνου των εργαζομένων και όχι το αντίθετο.
- Οι συμμετέχοντες που συχνά ένιωθαν ψυχολογικά αναστατωμένοι ή ενοχλημένοι στην εργασία τους ή αυτοί που είχαν διαρκείς διαπροσωπικές διαφορές με συναδέλφους τους ή προϊσταμένους τους, είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες (σχεδόν 2 φορές πιο πολλές) να αναπτύξουν διαταραχές του ύπνου με αϋπνία.
- Οι υποχρεώσεις για την οικογένεια που έρχονταν σε αντίθεση με τις επαγγελματικές απαιτήσεις, όπως επίσης και η ύπαρξη παιδιών ηλικίας κάτω των 3 ετών, ήταν παράγοντες που αύξαναν σημαντικά τον κίνδυνο για αρνητικές συνέπειες στην ποιότητα του ύπνου των εργαζομένων
- Σε γονείς που εργάζονταν πολλές ώρες ή με σύστημα βάρδιας ή τα Σαββατοκύριακα με στόχο να διευκολύνονται στις διευθετήσεις για τη φροντίδα των παιδιών τους, δεν διαπιστώθηκε αρνητική επίδραση στην ποιότητα του ύπνου τους.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το ψυχολογικό στρες και ιδιαίτερα αυτό που προέρχεται από διαπροσωπικές διαφορές των εργαζομένων με τους συναδέλφους τους ή τους διευθυντές τους, είναι αιτία προβλημάτων και στέρησης ύπνου.
Είναι σημαντικό να διερευνηθούν οι τρόποι με τους οποίους οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να σταματήσουν τις καταστάσεις που βιώνουν στο επαγγελματικό τους περιβάλλον από του να τους προκαλούν αϋπνία και διαρκή στέρηση ύπνου.
