Η διατροφή έχει πρωταρχικό και καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη των καρδιακών παθήσεων, του καρκίνου, του διαβήτη και πολλών άλλων χρόνιων παθήσεων.

Οι επιδημιολογικές έρευνες που έγιναν παγκοσμίως μας παρέχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία: Σε χώρες όπου ο πληθυσμός έχει μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά παρατηρείται μια σημαντικά πιο χαμηλή συχνότητα καρκίνου και καρδιακών παθήσεων.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση καταγράφονται κάθε χρόνο περίπου 3 εκατομμύρια θάνατοι. Από αυτούς το 1,1 εκατομμύριο οφείλεται σε καρδιαγγειακές παθήσεις, 770.000 οφείλονται στον καρκίνο και 50 χιλιάδες στο διαβήτη.

Επιπρόσθετα ο αριθμός των ατόμων που ζουν στην Ευρώπη με αναπηρίες που οφείλονται σε χρόνιες ασθένειες, ανέρχεται γύρω στα 78 εκατομμύρια. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι από 10% έως 90% των χρόνιων παθήσεων μπορούν να προληφθούν διαμέσου της διατροφής.

Εργαστηριακές μελέτες, σε βιοχημικό και μοριακό επίπεδο, έχουν φέρει στην επιφάνεια σημαντικές πτυχές των ευεργετικών δράσεων των ιχνοστοιχείων που περιέχονται μέσα στα φρούτα και τα λαχανικά.

Βασικά εκείνο που αποδείχτηκε είναι ότι ιχνοστοιχεία από διαφορετικές πηγές δρουν συνεργιστικά με αποτέλεσμα τα προστατευτικά αποτελέσματα εναντίον του καρκίνου να πολλαπλασιάζονται επί 13 φορές.

Ερευνητές από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Κίνα, απέδειξαν στο εργαστήριο ότι η σουλφοραφάνη μαζί με το στοιχείο σελένιο (Se), έχουν 13 φορές πιο μεγάλη δράση εναντίον του καρκίνου παρά ότι το κάθε στοιχείο από μόνο του.

Η σουλφοραφάνη περιέχεται στο μπρόκολο, στα λαχανάκια των Βρυξελλών, στα λάχανα, στο κάρδαμο και στις σαλάτες.

Το στοιχείο σελένιο περιέχεται στους ξηρούς καρπούς, στα πουλερικά, στα ψάρια, στα αυγά, στα μανιτάρια και στους σπόρους του ηλίανθου.

Ο συνδυασμός φαγητών που περιέχουν και τα δυο πιο πάνω  στοιχεία, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά ευεργετικός όσον αφορά την πρόληψη του καρκίνου.

Για παράδειγμα το ψάρι με λαχανάκια των Βρυξελλών ή κοτόπουλο με μπρόκολο και μανιτάρια θα μπορούσαν να προσφέρουν στον οργανισμό το συνδυασμό των στοιχείων που μπορούν να αποτρέπουν χημικές αλλαγές σε κυτταρικό επίπεδο που ευνοούν την ανάπτυξη καρκίνων.

Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι οι ποσότητες του σελενίου και σουλφοραφάνης που χρειάζονται για την ωφέλιμη συνεργιστική δράση, είναι μικρές.

Συγκεκριμένα οι συγκεντρώσεις του σελενίου και της σουλφοραφάνης που χρειάζονται για να έχουν προληπτική δράση εναντίον του καρκίνου όταν δρουν ξεχωριστά είναι πολύ πιο μεγάλες παρά όταν και τα δύο στοιχεία δρουν μαζί.

Αυτό ανοίγει και νέους ορίζοντες για τη μαγειρική. Με λίγα λόγια θα μπορούσε να αναπτυχθεί μια νέα σειρά ελκυστικών φαγητών, που τα περιερχόμενα τους θα βασίζονται σε συνδυασμούς τροφίμων, τα οποία θα περιέχουν ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και φυτικές ίνες που θα δρουν συνεργιστικά για την πρόληψη ασθενειών και ιδιαίτερα για την πρόληψη του καρκίνου.