Ποιοι κινδυνεύουν πιο πολύ να προσβληθούν από νόσο Αλτσχάιμερ; Ποιος είναι ο ρόλος των γονιδίων, της κληρονομικότητας, του τρόπου ζωής και της διατροφής στην προδιάθεση για Αλτσχάιμερ;
Η συχνότητα της ασθένειας Αλτσχάιμερ αυξάνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς. Δυστυχώς ακόμη δεν έχουν γίνει κατανοητοί οι μηχανισμοί που οδηγούν στην εκφυλιστική αυτή πάθηση του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν σήμερα ειδικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της νόσου.
Οι ερευνητές πιστεύουν, ότι η ασθένεια οφείλεται σε ένα συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Η ύπαρξη ορισμένων γονιδίων σε ασθενείς, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εγκατάσταση της ασθένειας. Όμως από μόνες τους, οι ανωμαλίες στα γονίδια δεν είναι αρκετές για να εξηγήσουν όλα τα περιστατικά.
Για παράδειγμα μεταξύ των ασθενών που πάσχουν από τη νόσο του Αλτσχάιμερ φάνηκε σε ορισμένες έρευνες, ότι το 67% από αυτούς είχαν το γονίδιο της απολιποπρωτεϊνης Ε-e4 (ApoE-e4). Μεταξύ ατόμων που δεν έπασχαν από την ίδια ασθένεια, μόνο το 21% παρουσίαζαν στο γενετικό τους υλικό, ανάλογες ανωμαλίες.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι άλλοι παράγοντες, σε σχέση με το περιβάλλον ή τον τρόπο ζωής, επιδρούν στον εγκέφαλο και προκαλούν τη νόσο, όταν υπάρχει ή όχι το ανώμαλο γονίδιο.
Οι διαπιστώσεις αυτές οδήγησαν τους γιατρούς να ψάξουν τους άλλους παράγοντες που, όταν συνυπάρχουν με το ανώμαλο γονίδιο, δημιουργούν τις εκφυλιστικές αλλαγές στον εγκέφαλο που παρατηρούνται στη νόσο Αλτσχάιμερ.
Μια σειρά ερευνών για τη νόσο Αλτσχάιμερ και τις άλλες εκφυλιστικές παθήσεις του εγκεφάλου έδειξαν το ρόλο που παίζει η διατροφή, η σωματική εξάσκηση, η ψηλή πίεση, η ψηλή χοληστερόλη και ο διαβήτης στη γένεση της νόσου.
Οι ασθενείς που έχουν το γονίδιο ApoE-e4, κινδυνεύουν 4,5 φορές περισσότερο για να προσβληθούν από τη νόσο, σε σύγκριση με τα άτομα τα οποία δεν φέρουν το παθολογικό γονίδιο.
Μεταξύ των ασθενών που έχουν το γονίδιο, εκείνοι οι οποίοι έχουν μια διατροφή πλούσια σε λιπαρές ουσίες, κινδυνεύουν 7 φορές περισσότερο να παρουσιάσουν Αλτσχάιμερ, σε σύγκριση με τα άτομα χωρίς το γονίδιο.
Βλέπουμε λοιπόν ότι μια διατροφή πλούσια σε λίπη, συνεργεί με το παθολογικό γονίδιο οδηγώντας στις γνωστές βλάβες του εγκεφάλου που παρατηρούνται στη νόσο.
Άλλες έρευνες έδειξαν ότι παίζει καθοριστικό ρόλο η διατροφή που έχουμε όταν είμαστε μεταξύ 40 και 50 ετών. Φαίνεται ότι οι τοξικές επιδράσεις μιας κακής ποιότητας διατροφής στην ηλικία αυτή αρχίζει να δημιουργεί τις προϋποθέσεις εκδήλωσης της νόσου.
Με βάση τα δεδομένα που προκύπτουν από τις διάφορες έρευνες πολλοί ειδικοί συστήνουν για σκοπούς πρόληψης της ασθένειας μια διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικές φυτικές ουσίες, δηλαδή με πολλά φρούτα και λαχανικά καθημερινά.
Επίσης για να είναι όσο το δυνατό πιο υγιής και χωρίς επιπρόσθετους κινδύνους η γήρανση, είναι σημαντικό να γίνεται ορθή ρύθμιση της ψηλής πίεσης και του διαβήτη εάν υπάρχουν, να διατηρείται ένα κανονικό βάρος σώματος και να καταπολεμούνται τα ψηλά επίπεδα συνολικής και κακής χοληστερόλης LDL στο αίμα.
Η διατροφή δεν πρέπει να είναι πλούσια σε λίπη και κρέας αλλά να περιέχει αρκετό ψάρι. Το ψάρι και οι βιταμίνες Β, όπως το φολικό οξύ, έχουν προστατευτικές ιδιότητες για τον εγκέφαλο.
Το φολικό οξύ ανήκει στην ομάδα των βιταμινών Β. Περιέχεται στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, στα δημητριακά, στα φασόλια, στα αβοκάντο, στις μπανάνες, στο χυμό πορτοκαλιού, στα σπαράγγια, στη ζύμη, στα μανιτάρια, στους ξηρούς καρπούς, στα φρούτα και στα όσπρια.
Συμπερασματικά εμείς θα τονίσουμε τη σημασία που έχει μια πιθανή πρόληψη, με βάση τα μέχρι σήμερα στοιχεία που υπάρχουν για τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Εναπόκειται σε όλους μας να εφαρμόσουμε μερικές απλές, αλλά αποτελεσματικές αλλαγές στον τρόπο ζωής και στη διατροφή μας, οι οποίες μπορεί να μειώνουν τον κίνδυνο για την ανησυχητική αυτή νόσο ακόμη και στις περιπτώσεις που υπάρχουν τα παθολογικά γονίδια που προδιαθέτουν στην εκδήλωσή της.