Παρά το γεγονός ότι συνολικά το ποσοστό των αυτοκτονιών σε άτομα τρίτης ηλικίας είναι μικρότερο σε σχέση με αυτό που παρατηρείται σε πιο νέους ανθρώπους, εντούτοις η συχνότητα των επιτυχιών στις απόπειρες αυτοκτονίας των ηλικιωμένων είναι μεγαλύτερη.

Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν το θλιβερό αυτό φαινόμενο, γιατροί από πανεπιστήμιο της Νοτίου Καρολίνας, μελέτησαν τα περιστατικά αυτοκτονίας από το 1988 μέχρι το 1997 που καταγράφηκαν στο κέντρο τους.

Τα ευρήματά τους έδειξαν:

• Οι άνδρες αποτελούσαν το 85% των περιπτώσεων. Για κάθε 6 άνδρες αντιστοιχούσε 1 γυναίκα
• Η αυτοκτονία ήταν πολύ συχνότερη στους λευκούς παρά στους μαύρους. Για κάθε 15 λευκούς αντιστοιχούσε μόνο ένας μαύρος
• Ο συχνότερος τρόπος αυτοκτονίας, 80,7%, που χρησιμοποιήθηκε ήταν τα πυροβόλα όπλα. Οι πυροβολισμοί ήταν στο κεφάλι, στο στήθος και στην κοιλιά. Επίσης χρησιμοποιήθηκαν και οι υπερβολικές δόσεις φαρμάκων σε 6,4% των περιπτώσεων, απαγχονισμός (3,8%), πτώση από ψηλά (2,6%), πρόκληση πληγών με αιχμηρά αντικείμενα (2,6%), πνιγμός (2,6%) και δηλητηρίαση με το μονοξείδιο του άνθρακα (1,3%)
• Ο χώρος στον οποίο γινόταν η αυτοκτονία ήταν το σπίτι του θύματος στις περισσότερες περιπτώσεις
• Οι αυτοκτονίες δεν ήταν συχνότερες κατά την διάρκεια των διακοπών ή των γιορτών όπως συνήθως πιστεύεται αλλά ήταν κατανεμημένες καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου
• Το ιστορικό των θυμάτων έδειξε ότι αρκετοί έπασχαν από κατάθλιψη ή άλλη ψυχιατρική πάθηση. Επίσης υπήρχαν άτομα που είχαν ιστορικό καρκίνου ή άλλης χρόνιας εκφυλιστικής νόσου
• Σε 35% των περιπτώσεων υπήρξε ένα πρόσφατο γεγονός στην οικογένεια το οποίο μπορεί να επιτάχυνε ή προκάλεσε την αυτοκτονία. Τέτοια γεγονότα ήταν ένας πρόσφατος θάνατος στην οικογένεια, η τοποθέτηση του ηλικιωμένου σε γηροκομείο, ένα διαζύγιο ή ακόμη κάποιο άλλο γεγονός που προκάλεσε στρες
• Ο μέσος όρος ηλικίας των θυμάτων ήταν 73 ετών. Οι αυτοκτονίες των ατόμων τρίτης ηλικίας αποτελούσαν το 11,5% του συνόλου των περιστατικών που καταγράφηκαν

Ο πληθυσμός των ατόμων τρίτης ηλικίας θα συνεχίσει να αυξάνεται. Η αύξηση των περιστατικών αυτοκτονίας στις ηλικίες αυτές δικαιολογημένα προκαλεί ανησυχίες.

Υπάρχουν ορισμένα προειδοποιητικά σημεία στη συμπεριφορά που μπορούν να δείξουν ότι μπορεί να υπάρχουν καταστάσεις που θα οδηγήσουν στην αυτοκτονία. Τέτοια σημεία είναι:

• Έκφραση ιδεών και συμπεριφοράς αυτοκαταστροφής με απειλές αυτοκτονίας
• Αποτράβηγμα και απομόνωση
• Κατάθλιψη
• Απότομες αλλαγές διάθεσης
• Αλλαγές στην προσωπικότητα

Τα άτομα του περιβάλλοντος του ηλικιωμένου πρέπει να είναι προσεκτικά για τα σημεία αυτά και εάν διαπιστώσουν κάτι τέτοιο πρέπει άμεσα να λάβουν μέτρα και να ζητήσουν τη βοήθεια από τους ειδικούς γιατρούς.

Η έγκαιρη αναγνώριση μιας κατάστασης που μπορεί να οδηγήσει στην αυτοκτονία, η θεραπευτική αντιμετώπιση της μαζί με άλλα μέτρα κοινωνικά, και οικογενειακής ή αισθηματικής φύσης μπορεί να βοηθήσουν αποτελεσματικά τον ηλικιωμένο και να προλάβουν ίσως το μοιραίο.