Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της ψηλής πίεσης έχουν την ιδιότητα να μειώνουν τη δημιουργία χημικών ενώσεων στον οργανισμό που προκαλούν γήρανση.

Η κατανόηση των μηχανισμών που προκαλούν τη γήρανση και η αντιμετώπιση τους με φάρμακα, που θα έχουν ελάχιστες παρενέργειες, θα μπορούσε να διατηρεί τον άνθρωπο βιολογικά νεώτερο και δυνατότερο.

Οι μηχανισμοί που προκαλούν τη γήρανση του οργανισμού είναι πολύπλοκοι. Έχουν σχέση με το γενετικό υλικό του κάθε ατόμου και ήδη έρευνες έχουν αναγνωρίσει ορισμένα χρωμοσώματα και γονίδια, που εμπλέκονται στη μακροζωία.

Επίσης στη γήρανση, σημαντικό ρόλο παίζει και το περιβάλλον με διάφορους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τον οργανισμό και να επιταχύνουν μεταβολικές οδούς που επιταχύνουν τη γήρανση. Για παράδειγμα η ηλιακή ακτινοβολία, με το υπεριώδες φάσμα που περιέχει, επιταχύνει τη γήρανση του δέρματος.

Είναι γνωστό ότι οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, παρουσιάζουν φαινόμενα γήρανσης, νωρίτερα και γρηγορότερα σε σύγκριση με τους συνομήλικους τους, που δεν πάσχουν από την ίδια ασθένεια.

Μάλιστα ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, φαίνονται τόσο ηλικιωμένοι όσο το άθροισμα της πραγματικής τους χρονολογικής ηλικίας και της χρονικής διάρκειας του διαβήτη τους.

Πράγματι οι διαβητικοί παρουσιάζουν πολύ νωρίς ρυτίδες στο δέρμα τους και κινδυνεύουν από πολλές επιπλοκές, όπως βλάβες στα μάτια με κίνδυνο τύφλωσης, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακά προβλήματα, ψηλή πίεση, αγγειακά προβλήματα με κίνδυνο ακρωτηριασμών και διαταραχές της σεξουαλικής λειτουργίας.

Ορισμένοι από τους βιολογικούς μηχανισμούς που οδηγούν στη δημιουργία των φαινομένων αυτών στους διαβητικούς είναι ανάλογοι με αυτούς που παρατηρούνται στη γήρανση.

Συγκεκριμένα τα ψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα που υπάρχουν στους διαβητικούς προκαλούν τη δημιουργία σύνθετων ουσιών, λόγω της προσκόλλησης μορίων γλυκόζης πάνω σε διάφορες πρωτεΐνες του οργανισμού. Οι ουσίες αυτές είναι γνωστές ως AGE (Advanced Glycation Products). 

Οι ουσίες AGE είναι νοσηρές για τον οργανισμό. Παρεμβαίνουν στην ομαλή λειτουργία διαφόρων λειτουργιών σε κυτταρικό επίπεδα. Παράλληλα συμβάλλουν στη γήρανση του οργανισμού

Τα αγγεία μεταξύ άλλων οργάνων υφίστανται βλάβες από την κατάσταση αυτή και δημιουργείται η γνωστή νοσηρή μικροαγγειοπάθεια, που είναι  η βασική αιτία πρόκλησης πολλών επιπλοκών σε διάφορα όργανα στους διαβητικούς.

Οι ουσίες AGE αυξάνονται γρήγορα στους διαβητικούς και όσο πιο ανεξέλεγκτη είναι η γλυκόζη τόσο πιο μεγάλο γίνεται το πρόβλημα.

Στους υγιείς ανθρώπους οι ουσίες AGE δημιουργούνται με πολύ πιο αργό ρυθμό.

Αυστραλοί ερευνητές χρησιμοποίησαν σε εργαστηριακή τους έρευνα με διαβητικά πειραματόζωα, γνωστά φάρμακα εναντίον της ψηλής πίεσης. Οι διαβητικοί προσβάλλονται από ψηλή πίεση και ένας από τους βασικούς λόγους είναι η μικροαγγειοπάθεια που προκαλείται στους νεφρούς.

Χρησιμοποίησαν αναστολείς του ενζύμου μετατροπής της αγγειοτασίνης και συγκεκριμένα τη ραμιπρίλη

Τα ευρήματα των Αυστραλών ερευνητών ήταν ότι η ραμιπρίλη σταματά τη δημιουργία νέων AGE, που είναι υπεύθυνα όπως έχουμε δει πιο πάνω για τη γήρανση και για τις βλάβες στους νεφρούς.

Παράλληλα επισημαίνουν ότι είναι ήδη γνωστό ότι οι διαβητικοί που παίρνουν το φάρμακο αυτό ή άλλα φάρμακα της ίδιας οικογένειας, παρουσιάζουν λιγότερα προβλήματα από άλλους διαβητικούς που λαμβάνουν άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα.

Η πρόθεση των ερευνητών τώρα είναι να μετρήσουν και σε διαβητικούς ασθενείς τις συγκεντρώσεις στο αίμα των ουσιών AGE.

Επειδή οι ουσίες AGE παίζουν ρόλο και στη γήρανση του οργανισμού, οποιαδήποτε μέθοδος έχει τη δυνατότητα να τις μειώσει ή ακόμη να ελαχιστοποιήσει την παραγωγή τους, θα μπορούσε να είναι πολύ χρήσιμη και για τους μη διαβητικούς.

Ένα τέτοιο φάρμακο θα καθυστερεί το γήρας σε όλους τους ανθρώπους.

Τα φάρμακα εναντίον της ψηλής πίεσης, εάν αποδειχθεί με κλινικές έρευνες ότι μειώνουν τις ουσίες AGE, καθυστερώντας έτσι το γήρας στον άνθρωπο, επειδή έχουν κάποιες παρενέργειες δεν θα ήταν τα πλέον κατάλληλα για σκοπούς επιβράδυνσης των βιολογικών μηχανισμών γήρανσης.

Όμως από τα φάρμακα αυτά, είναι δυνατόν να δημιουργηθούν άλλα, νέας γενεάς, με λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες.

Η σημασία των νέων αυτών στοιχείων είναι μεγάλη. Η τελεσίδικη τεκμηρίωση των ευρημάτων αυτών στον άνθρωπο, είναι πιθανόν να οδηγήσει στη δημιουργία φαρμάκων που θα διατηρούν τον άνθρωπο βιολογικά νεώτερο και δυνατότερο.