Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική φλεγμονώδης ασθένεια του δέρματος που χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια ερυθήματος, φαγούρας, και χαρακτηριστικά παχιά, λευκά, λέπια.
Στις περισσότερες περιπτώσεις επηρεάζεται το δέρμα στους αγκώνες και στα γόνατα, όμως η ψωρίαση μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα.
Είναι μια σχετικά συχνή ασθένεια και έχει υπολογισθεί ότι επηρεάζει 2% έως 2,5% του πληθυσμού. Μπορεί να εμφανιστεί είτε ξαφνικά είτε σταδιακά. Χαρακτηρίζεται από περιόδους έξαρσης και από περιόδους που η ασθένεια υποχωρεί.
Επηρεάζει όλες τις ηλικίες αλλά είναι συχνότερη μεταξύ 15 και 35 ετών. Για την ψωρίαση υπάρχει γενετική προδιάθεση και κληρονομικότητα.
Το στρες, οι μολύνσεις, η παχυσαρκία, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, η απουσία ή η υπερβολική έκθεση στον ήλιο, επιδεινώνουν την κατάσταση των ασθενών με ψωρίαση.
Επίσης η φτωχική γενική κατάσταση, η μείωση της άμυνας του οργανισμού που παρατηρείται στους ανοσοκατασταλμένους ασθενείς με καρκίνο ή AIDS και φάρμακα όπως η χημειοθεραπεία επιδεινώνουν την ψωρίαση.
Ποια είναι τα σημεία της ψωρίασης;
Η ψωρίαση χαρακτηρίζεται από τυπικές ερυθηματώδεις βλάβες με πλάκες που είναι πιο παχιές από το υπόλοιπο δέρμα και που καλύπτονται από λέπια χρώματος λευκού ή ασημί. Κάποτε οι βλάβες αυτές διασπώνται, προκαλούν πόνο και πιθανόν να αιμορραγούν.
Οι κυριότεροι εντοπισμοί των δερματικών ανωμαλιών είναι οι αγκώνες, τα γόνατα, ο κορμός, το δέρμα του κρανίου, τα χέρια, τα νύχια, οι πτυχές του δέρματος. Μπορεί επίσης να επηρεάσει το δέρμα που καλύπτει διάφορες αρθρώσεις και στην ουσία είναι δυνατόν να εντοπισθεί σε οποιοδήποτε σημείο του δέρματος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να δημιουργηθούν φλύκταινες με πύο. Η φαγούρα συνοδεύει την πάθηση αυτή.
Επίσης εκδηλώνεται κάποτε και αρθρίτιδα της ψωρίασης με πόνο στις αρθρώσεις.
Η διάγνωση βασίζεται στην κλινική εικόνα του ασθενούς.
Η βιοψία του δέρματος μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση. Οι καλλιέργειες από τις βλάβες του δέρματος επιτρέπουν τον αποκλεισμό άλλων φλεγμονωδών παθήσεων του δέρματος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά αντιγόνα του συστήματος HLA. Στις περιπτώσεις που υπάρχει πόνος στις αρθρώσεις, η ακτινογραφία της άρθρωσης μπορεί να βοηθήσει να φανεί εάν υπάρχει αρθρίτιδα της ψωρίασης.
Η θεραπεία της ψωρίασης
Ο σκοπός της θεραπείας στην ψωρίαση είναι ο έλεγχος των συμπτωμάτων και η πρόληψη των μολύνσεων που μπορούν να προκύψουν. Υπάρχουν διαφόρων ειδών θεραπείες και ο τρόπος αντιμετώπισης εξαρτάται από την ένταση και σοβαρότητα της ασθένειας.
Οι ήπιες μορφές της ψωρίασης μπορούν να αντιμετωπισθούν με τοπικά φάρμακα όπως αλοιφές, κρέμες, σαμπουάν. Μπορούν να χορηγηθούν σαμπουάν του τύπου που χρησιμοποιούνται εναντίον της πιτυρίδας και σαμπουάν ή λοσιόν που περιέχουν παράγωγα της πίσσας του άνθρακα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αναγκαίο να δοθούν κορτιζόνη ή άλλα ανάλογά της, αντι-μυκητισιακά φάρμακα, αντιβιοτικά, λιπαντικά, φαινόλη και άλλα φάρμακα.
Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορούν να χορηγηθούν είτε από το στόμα είτε ενδοφλέβια, ανοσοκατασταλτικά φάρμακα όπως κορτικοστεροειδή ή μεθοτρεξάτη. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί η κυκλοσπορίνη και τα ρετινοειδή φάρμακα. Οι θεραπείες με βιολογικά φάρμακα (etanercept, alefacept, efalizumab, infliximab) υπόσχονται πολλά χάρις στο νέο τρόπο δράσης τους που καταστέλλει τους αρχικούς μηχανισμούς γένεσης της νόσου (καταστολή δραστηριοποίησης λεμφοκυττάρων τύπου Τ και της ειδικής πρωτεΐνης TNF-alpha, tumor necrosis factor-alpha).
Σε σοβαρές περιπτώσεις που αφορούν μεγάλες επιφάνειες του δέρματος ή ακόμη όταν η νόσος είναι ανθεκτική μπορεί να υπάρχει έντονος πόνος με κίνδυνο απώλειας μεγάλων ποσοτήτων υγρών και λοιμώξεων που μπορούν να γενικευθούν.
Σε τέτοιες περιπτώσεις που υπάρχει κίνδυνος γενικευμένης λοίμωξης και σηψαιμίας είναι αναγκαίο ο ασθενής να εισαχθεί στο νοσοκομείο για να χορηγηθούν ενδοφλέβια υγρά, αντιβιοτικά, ηρεμιστικά φάρμακα και αναλγησικά.
Υπάρχουν και άλλες θεραπευτικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως η μέτρια έκθεση στο φως του ήλιου ή σε φωτοθεραπεία.
Το δέρμα του ασθενούς μπορεί να γίνει περισσότερο ευαίσθητο στη δράση των υπεριωδών ακτινών είτε με την εφαρμογή τοπικής αλοιφής με βάση πίσσα του άνθρακα ή με τη λήψη από το στόμα φαρμάκων όπως τα psoralens. Επίσης είναι σημαντικό να αποφεύγονται τα εγκαύματα από τον ήλιο.
Η αντιμετώπιση της αρθρίτιδας της ψωρίασης μπορεί να γίνει με μη στεροειδή αναλγητικά φάρμακα όπως γίνεται και στις άλλες μορφές αρθρίτιδας.
Οι ασθενείς που πάσχουν από ψωρίαση θα πρέπει να έχουν ένα υγιεινό τρόπο ζωής και να τρέφονται καλά. Πρέπει να ξεκουράζονται ικανοποιητικά, να αποφεύγουν το στρες, να έχουν μια καλή υγιεινή του δέρματος και να κάνουν καθημερινά μπάνιο ή ντους.
Το έντονο τρίψιμο του δέρματος για σκοπούς πλυσίματος δεν πρέπει να γίνεται διότι μπορεί να ερεθίσει το δέρμα και να προκαλέσει νέα έξαρση της νόσου.
Φαίνεται ότι η χρήση του αλευριού της βρώμης μέσα στο μπάνιο μπορεί να βοηθά στην ανακούφιση του ασθενούς και στη χαλάρωση των λεπιών.
Πρόγνωση και επιπλοκές
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική ασθένεια που μπορεί να ελεγχθεί με τις θεραπείες.
Συνήθως η πρόγνωση είναι καλή, δεν επηρεάζει τη γενική υγεία εκτός εάν παραμεληθεί. Οι μορφές που εμφανίζονται σε μεγάλες εκτάσεις δέρματος ή ακόμη αυτές που εμφανίζονται σε πολύ νεαρή ηλικία ή σε άτομα μεγάλης ηλικίας είναι σοβαρότερες.
Οι επιπλοκές που μπορούν να συνοδεύσουν τη ψωρίαση περιλαμβάνουν τις δευτερογενείς μολύνσεις του δέρματος που έχουν κίνδυνο γενίκευσης της μόλυνσης, τον καρκίνο του δέρματος, τις παρενέργειες των διαφόρων μορφών θεραπειών που χορηγούνται, τον καταρράκτη και το γεγονός ότι το δέρμα που εμπλέκεται δείχνει πρώιμα σημεία γήρανσης.
Είναι επίσης σημαντικό να τονισθεί ότι για τους ασθενείς είναι ευεργετικό να συμμετέχουν σε ομάδες υποστήριξης ασθενών οι οποίοι πάσχουν από ανάλογες ασθένειες. Η ανταλλαγή εμπειριών και η ψυχολογική υποστήριξη προσφέρουν ανακούφιση και τρόπους καλύτερης αντιμετώπισης των προβλημάτων που δημιουργούνται από τη χρόνια αυτή νόσο.
