Ο
ρινοϊός μπορεί να επιβιώνει και να μεταδίδεται για τουλάχιστον 24 ώρες
σε αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν από άτομα με κοινό κρυολόγημα.
Η μετάδοση του ιού σε υγιείς ανθρώπους γίνεται κατά τη επαφή τους με
τα μολυσμένα αντικείμενα. Στη συνέχεια μεταφέρουν με τα δάκτυλα τους τον
ιό στα μάτια, στη μύτη ή στο στόμα με αποτέλεσμα να προσβάλλονται και
αυτοί από το κοινό κρυολόγημα.
Ο ρινοϊός ευθύνεται για περίπου 50% των περιπτώσεων του κοινού
κρυολογήματος σε παιδιά και ενήλικες.
Ο κυριότερος τρόπος μετάδοσης του ιού, είναι δια μέσου σταγονιδίων
που κατά το βήχα ή το φτάρνισμα εκπέμπονται στον αέρα και από τις
εκκρίσεις της μύτης. Στα παιδιά λόγω του ότι η υγιεινή τους είναι
λιγότερο καλή, η μύτη τους συχνά τρέχει και επειδή βάζουν συχνότερα τα
χέρια στο στόμα, στη μύτη και στα μάτια, η μετάδοση είναι ευκολότερη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι οι διάφορες μορφές επαφής όπως
για παράδειγμα η χειραψία με ασθενείς που πάσχουν από κρυολόγημα, μπορεί
να αποτελέσει αιτία μετάδοσης ιού που προκαλεί κρυολόγημα. Όμως το ότι
ένας ιός μπορεί να περάσει από ένα ασθενή σε αντικείμενα, να επιβιώσει
εκεί και στη συνέχεια διαμέσου των δακτύλων να μολύνει ένα άλλο άτομο,
δεν είναι εξίσου γνωστό.
Μέχρι 35% των επιφανειών που αγγίζουν στις καθημερινές τους
δραστηριότητες ασθενείς με κρυολόγημα λόγω ρινοϊού, μπορεί να έχουν το
ρινοϊό περισσότερο από 18 ώρες μετά τη χρήση από ασθενείς.
Αντικείμενα όπως χερούλια των πορτών, τηλεχειριστήρια τηλεόρασης,
διακόπτες ηλεκτρισμού, τηλέφωνα και άλλα μπορούν να γίνουν εστίες
μετάδοσης της νόσου.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα, γιατροί από το πανεπιστήμιο της
Βιργινίας, εξέτασαν σε δωμάτια ξενοδοχείων, τις επιφάνειες με τις οποίες
ήλθαν σε επαφή 15 ασθενείς με κρυολόγημα. Σε όλους τους ασθενείς είχε
αναγνωρισθεί ο ρινοϊός ως η αιτία πρόκλησης του κρυολογήματος τους.
Οι ασθενείς αυτοί έπρεπε να παραμένουν για 5 ώρες ξύπνιοι στο δωμάτιο
τους προτού να πάνε στο κρεβάτι και ακόμη 2 ώρες την επομένη προτού
φύγουν από το δωμάτιο. Επίσης δεν επιτρεπόταν να έχουν επισκέπτες.
Έπρεπε να κάνουν ένα κατάλογο με όλα τα αντικείμενα που είχαν αγγίξει.
Οι γιατροί στη συνέχεια πήραν δείγματα από 10 επιφάνειες που
χρησιμοποιήθηκαν και έλεγξαν με μεθόδους μοριακής βιολογίας για να
αναγνωρίσουν την ύπαρξη ή όχι του ρινοϊού. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι
το 35% των επιφανειών που χρησιμοποιήθηκαν είχαν τον παθογόνο παράγοντα
και οι συχνότερες εστίες παρουσίας του, ήσαν τα χερούλια των πορτών, οι
διακόπτες των λαμπών, οι στρόφιγγες και τα τηλεχειριστήρια τηλεόρασης.
Επίσης οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πιθανότητες ενός ατόμου να
πάρει στα δάκτυλα του τον ιό που βρίσκεται σε ένα αντικείμενο, είναι της
τάξης του 50%.
Είναι σημαντικό οι άνθρωποι να γνωρίζουν ότι ο ρινοϊός μπορεί να
μεταφερθεί στον οργανισμό τους από αντικείμενα που μολύνθηκαν από
ασθενείς 24 ώρες πρωτύτερα και να τους προκαλέσει κρυολόγημα. Φυσικά η
άμεση επαφή με ασθενείς είναι σημαντικότερος τρόπος μετάδοσης του ιού
αλλά και αυτός ο τρόπος, διαμέσου αντικειμένων πρέπει να είναι γνωστός.
Το πλύσιμο των χεριών και η αποφυγή του αγγίγματος με τα χέρια των
ματιών, του στόματος και της μύτης, ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες του
ρινοϊού να προσβάλει ένα άτομο και να του προκαλέσει κρυολόγημα.