Ο αριθμός των γυναικών που αποκτούν παιδιά με μεθόδους τεχνητής γονιμοποίησης αυξάνεται.

Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι αυξάνονται παράλληλα και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να επιτευχθεί η σύλληψη και η επιτυχής κύηση σε ζευγάρια με προβλήματα στειρότητας.

Οι έρευνες κατά τα τελευταία χρόνια δείχνουν μια αυξημένη συχνότητα ορισμένων παθήσεων στα παιδιά που γεννήθηκαν μετά από διάφορες μεθόδους τεχνητής γονιμοποίησης.

Λόγω της ταχείας και συνεχιζόμενης αύξησης του αριθμού των παιδιών που γεννιούνται με τον τρόπο αυτό, οι επιστήμονες εξετάζουν επισταμένα τις ανωμαλίες ή οποιεσδήποτε ασθένειες παρουσιάζονται με αυξημένη συχνότητα στα παιδιά αυτά.

Μια πρόσφατη έρευνα από την Ολλανδία έδειξε ότι τα παιδιά που γεννιούνται από τεχνητή γονιμοποίηση πιθανόν να έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μια συγκεκριμένη μορφή καρκίνου των ματιών. Οι Ολλανδοί γιατροί εξέτασαν το πρόβλημα όταν διαπίστωσαν μια αυξημένη συχνότητα του ρετινοβλαστώματος το οποίο είναι μια σπάνια μορφή καρκίνου του ματιού των παιδιών.

Στην επιδημιολογική έρευνα που έκαναν διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν μετά από τεχνητή γονιμοποίηση είχαν από 5 έως 7 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για τον καρκίνο αυτό.

Σε μια άλλη έρευνα που εξέτασε το ίδιο θέμα εξέτασε τη σχέση που έχει το σύνδρομο Beckwith-Wiedeman με την εξωσωματική γονιμοποίηση. Το σύνδρομο αυτό χαρακτηρίζεται από αύξηση του μεγέθους οργάνων του σώματος και αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης διαφόρων καρκίνων.

Στην δεύτερη έρευνα, Αμερικανοί γιατροί παρατήρησαν ότι μεταξύ των παιδιών που εκδήλωναν το σύνδρομο Beckwith-Wiedeman στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπήρχε αυξημένο ποσοστό παιδιών που γεννήθηκαν με μεθόδους τεχνητής γονιμοποίησης.

Συγκεκριμένα τα αποτελέσματα τους έδειξαν ότι τα παιδιά από τεχνητή γονιμοποίηση διέτρεχαν 6 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν το σύνδρομο Beckwith-Wiedeman. Η μελέτη του DNA των παιδιών αυτών έδειξε ειδικές ανωμαλίες που συνοδεύουν το σύνδρομο.

Πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να διαλευκανθεί πλήρως το πρόβλημα της σχέσης μεταξύ τεχνητής γονιμοποίησης και ανωμαλιών στα παιδιά. Το ζήτημα δεν είναι εύκολο και θα χρειαστούν ακόμη πολλές αξιόλογες εργασίες μέχρι να φανεί η πραγματικότητα σε όλες της τις διαστάσεις.

Τα αρχικά ευρήματα που αναφέρονται, ίσως να οφείλονται και σε διάφορους παράγοντες. Οι παράγοντες που οδηγούν σε προβλήματα στα παιδιά μπορεί να είναι: Η τεχνική της εξωσωματικής γονιμοποίησης που χρησιμοποιείται   Η ύπαρξη μιας πιθανής γενετικής σχέσης μεταξύ στειρότητας και καρκίνου   Η καλύτερη παρακολούθηση των παιδιών που γεννιούνται με εξωσωματική γονιμοποίηση πιθανόν να ανιχνεύει γρηγορότερα παθήσεις παρά απ' ότι σε άλλα παιδιά

Ο συνολικός αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση και τα οποία παρουσιάζουν ανωμαλίες παραμένει μικρός έστω και εάν είναι μεγαλύτερος από αυτόν που παρατηρείται σε άλλα παιδιά.

Παρά το γεγονός αυτό, το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και θα πρέπει να εντατικοποιηθούν οι έρευνες για να φανούν πλήρως οι επιδράσεις της εξωσωματικής γονιμοποίησης στην υγεία των παιδιών.