Οι μολύνσεις με μύκητες των νυχιών αρχίζουν συχνά με την εμφάνιση μιας μικρής κίτρινης ή άσπρης κηλίδας κάτω από την άκρη του νυχιού.

Σταδιακά η μόλυνση νυχιών προχωρά κάνοντας το νύχι πιο χοντρό, χωρίς τη χαρακτηριστική του λάμψη και με αλλοιωμένο σχήμα. Το νύχι γίνεται πιο εύθραυστο και το χρώμα του αλλάζει.

Με την εξέλιξη της μόλυνσης από μύκητες των νυχιών, παρουσιάζεται πόνος και άσχημη μυρωδιά. Εάν δεν δοθεί η κατάλληλη θεραπεία, το νύχι μπορεί να καταστραφεί ή να υποστεί μόνιμες αλλοιώσεις.

Οι αλλοιώσεις των νυχιών μπορεί να είναι δείκτες προβλημάτων υγείας, που υπάρχουν γενικά στον οργανισμό ή τοπικά στα χέρια ή πόδια. Για το λόγο αυτό όταν διαπιστώνονται ανωμαλίες στα νύχια, πρέπει να ζητείται η συμβουλή του γιατρού.

Οι ονυχομυκητιάσεις χρειάζονται φαρμακευτική αγωγή μεγάλου χρονικού διαστήματος και συχνά επανεμφανίζονται μετά το τέλος των θεραπειών.

Οι ασθενείς με μειωμένη άμυνα του οργανισμού όπως οι διαβητικοί, οι καρκινοπαθείς και άτομα που παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για διάφορους λόγους, είναι πιο ευάλωτοι στις μυκητιάσεις νυχιών και στις υποτροπές τους. Σε αυτούς υπάρχει επιπρόσθετα ο κίνδυνος εξάπλωσης της νόσου στον υπόλοιπο οργανισμό, γεγονός που μπορεί να έχει σοβαρότατες συνέπειες.  

Για τους λόγους αυτούς, η πρόληψη και η έγκαιρη έναρξη της αντιμυκητιασικής θεραπείας, έχουν μεγάλη σημασία. Η μυκητίαση νυχιών όταν αρχίσει δεν υποχωρεί. Εάν δεν δοθεί η κατάλληλη θεραπεία, η μόλυνση είναι δυνατόν να διαρκεί για πάντα.

Τα προληπτικά μέτρα είναι χρήσιμα για όλους.

Η πρόληψη βοηθά όλους. Όμως στους ασθενείς που για διάφορους λόγους έχουν μειωμένη άμυνα του οργανισμού τους (ανοσοκατασταλμένοι), τα μέτρα αυτά καθίστανται ακόμη πιο επιτακτικά.

Η καλή υγιεινή των χεριών και ποδιών είναι καθοριστικός παράγοντας για την πρόληψη των μολύνσεων κάθε μορφής στα ευαίσθητα αυτά σημεία του σώματος. Μετά από κάθε πλύσιμο, μπάνιο ή ντους, είναι απαραίτητο χέρια και πόδια να στεγνώνονται καλά. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δίνεται στα διαστήματα μεταξύ των δακτύλων.

Το κόψιμο των νυχιών πρέπει να γίνεται προσεκτικά. Να μην κόβονται πολύ κοντά στη σάρκα των δακτύλων και να λιμάρονται με προσοχή οι περιοχές που έχουν γίνει πιο χοντρές.

Το περπάτημα με γυμνά πόδια πρέπει οπωσδήποτε να αποφεύγεται σε δημόσιους χώρους όπως πισίνες, αποδυτήρια ή αλλού. Επίσης είναι καλό να περιορίζεται και σε άλλους χώρους για να μειώνονται οι πιθανότητες μετάδοσης μικροβίων ή μικροτραυματισμών που διευκολύνουν την είσοδο τους στον οργανισμό.

Για τους ίδιους λόγους πρέπει να επιλέγονται παπούτσια αναπαυτικά, κατάλληλου μεγέθους για να μειώνονται οι πιθανότητες καταπόνησης των ποδιών που κινδυνεύουν περισσότερο από μύκητες και άλλα μικρόβια. Είναι επίσης προτιμότερο να χρησιμοποιούνται κάλτσες με μεγαλύτερες δυνατότητες απορροφητικότητας του ιδρώτα των ποδιών. Το υγρό και θερμό περιβάλλον ευνοεί την ανάπτυξη μυκήτων και για αυτό είναι καλό να αλλάζονται συχνά οι κάλτσες.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι χρήσιμη η τοποθέτηση αντιμυκητιασικού παράγοντα με πούδρα ή σπρέι στα πόδια ή στο εσωτερικό των παπουτσιών. 

Η θεραπεία της μυκητίασης των νυχιών, πρέπει να γίνεται μόνο από το γιατρό.

Ο γιατρός με βάση το ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εξέταση και τα συμπληρωματικά τεστ που πιθανόν να κρίνει αναγκαία, τοποθετεί τη διάγνωση και αποφασίζει για την πλέον κατάλληλη θεραπευτική και προληπτική αντιμετώπιση ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περίπτωσης.

Τα φάρμακα για τις ονυχομυκητιάσεις που χρησιμοποιούνται με τη μεγαλύτερη συχνότητα είναι η τερβιναφίνη, η ιτρακοναζόλη και η φλουκοναζόλη. Η χρονική διάρκεια χορήγησης τους, κυμαίνεται από 6 έως 12 εβδομάδες.

Τα αποτελέσματα της θεραπείας δεν φαίνονται άμεσα. Η καταπολέμηση του μύκητα στο ήδη υπάρχον νύχι, συνοδεύεται από την ανάπτυξη του νέου νυχιού που μπορεί πλέον να αναπτύσσεται κανονικά χωρίς τις μολυσματικές παθολογικές αλλοιώσεις.

Επειδή χρειάζεται χρόνος για την εκρίζωση της μόλυνσης και την αποκατάσταση του νυχιού, οι ασθενείς δεν πρέπει να απογοητεύονται και να εγκαταλείπουν πρόωρα τη θεραπεία τους. Μπορεί να χρειαστούν 4 ή περισσότεροι μήνες για να γιατρευτεί το νύχι.

Η πρόωρη διακοπή ή η μη ορθή λήψη της της αντιμυκητιασικής θεραπείας σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού, ευνοούν τις υποτροπές της πάθησης. Η λήψη των φαρμάκων αυτών απαιτεί ιατρική παρακολούθηση διότι μπορεί να παρουσιαστούν παρενέργειες στο δέρμα ή στο συκώτι.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να επιλέξει ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου ή άλλα προβλήματα που παρουσιάζει ο ασθενής, να χορηγήσει επιπρόσθετα τοπικές θεραπείες με κρέμες, λοσιόν ή ειδικά αντιμυκητιασικά σπρέι ή λάκα. Δυστυχώς τα σκευάσματα αυτά, πολύ συχνά δεν είναι αρκετά για την εκρίζωση της μυκητίασης και απαιτούνται φάρμακα από το στόμα.

Τα προληπτικά μέτρα, η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπεία κάτω από ιατρική παρακολούθηση, είναι οι απαραίτητες ενέργειες για την επιτυχή αντιμετώπιση των μυκητιάσεων των νυχιών.