Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που υποφέρουν από την ψωρίαση. Υπολογίζεται ότι μέχρι 3% του πληθυσμού πάσχουν από ψωρίαση.

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια ασθένεια, που επηρεάζει κυρίως και συχνότερα το δέρμα. Όμως είναι δυνατόν να βλάπτει και άλλα συστήματα του οργανισμού.

Σε πολλούς ασθενείς με ψωρίαση δημιουργούνται στεναχώρια, λύπη και κάποτε κατάθλιψη. Ο λόγος είναι οι βλάβες που προκαλεί η ψωρίαση σε διάφορα εμφανή σημεία του δέρματος τους.

Οι εμφανείς αυτές αλλοιώσεις του δέρματος, τους δημιουργούν ψυχολογική καταπόνηση λόγω του ότι σε κοινωνικό επίπεδο δεν θέλουν άλλους να βλέπουν το τι προκαλεί η ψωρίαση στο δέρμα τους. Νιώθουν άβολα όταν οι βλάβες του δέρματος φαίνονται άμεσα στις κοινωνικές τους επαφές, ιδιαίτερα όταν αντιλαμβάνονται ότι ελκύουν την προσοχή κάποιων ή όταν χρειάζεται να απαντούν σε σχετικές ή ενοχλητικές ερωτήσεις.

Δεν είναι όλοι οι ασθενείς με ψωρίαση που ενοχλούνται στον ίδιο βαθμό. Το πως βιώνει ο κάθε ασθενής τις προσωπικές και κοινωνικές προεκτάσεις της ψωρίασης εξαρτάται από την ηλικία, το βαθμό έκτασης και τη θέση των δερματικών βλαβών όπως επίσης και από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του.

Τα καλά νέα είναι ότι στα τελευταία χρόνια οι νέες θεραπείες που προσφέρονται πετυχαίνουν καλύτερα αποτελέσματα από ποτέ άλλοτε. Οι γιατροί έχουν τώρα στη διάθεση τους περισσότερες και αποτελεσματικότερες θεραπείες για τις διάφορες μορφές ψωρίασης οι οποίες βοηθούν τους ασθενείς να έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής.

Η ψωρίαση είναι αυτοάνοση νόσος και δεν είναι μεταδοτική. Προκαλείται από παθολογική διέγερση του συστήματος άμυνας του ασθενούς, δηλαδή του ανοσοποιητικού του συστήματος. Δημιουργούνται φλεγμονή και αλλοιώσεις στα κύτταρα του δέρματος που σχηματίζουν έτσι τα τυπικά φλεγμονώδη και παχιά δερματικά λέπια της ψωρίασης.           

Κανονικά, τα κύτταρα του δέρματος χρειάζονται ένα μήνα για να αναπτυχθούν από το βάθος του δέρματος και να φτάσουν στην επιφάνεια του. Στην ψωρίαση τα κύτταρα αναπτύσσονται σε μερικές μέρες προτού ακόμη να έχουν την ευκαιρία να ωριμάσουν.

Λόγω του παθολογικού αυτού μηχανισμού, τα νέα κύτταρα και τα παλαιότερα, συσσωρεύονται στην επιφάνεια του δέρματος. Το αποτέλεσμα είναι φλεγμονή με ερυθρότητα, ερεθισμό και ενοχλήσεις.

Οι χαρακτηριστικές βλάβες του δέρματος είναι τα παχιά λέπια στο δέρμα που αρχικά είναι κοκκινωπά και μετά παίρνουν χρώμα λευκό ή ασημί. Μπορεί να προκαλούν πόνο και φαγούρα.

Στους περισσότερους ανθρώπους με ψωρίαση, οι δερματικές βλάβες εμφανίζονται στους αγκώνες, στα γόνατα, στο δέρμα του κρανίου, στη ράχη, στο πρόσωπο, στις παλάμες και στα πόδια. Επίσης οι βλάβες που προκαλεί η ψωρίαση μπορεί να εντοπισθούν στα νύχια των χεριών ή των ποδιών, στα γεννητικά όργανα και μέσα στο στόμα.

Η ψωρίαση παρουσιάζεται με περιόδους έξαρσης και ύφεσης. Σε μερικούς ασθενείς έχει σοβαρότερες εκδηλώσεις ενώ σε άλλους η νόσος είναι ηπιότερη.

Δυστυχώς η ψωρίαση μπορεί να επηρεάζει και άλλα συστήματα εκτός από το δέρμα. Σε μερικούς ασθενείς προκαλεί αρθρίτιδα με πρήξιμο των αρθρώσεων. Έρευνες έδειξαν ότι υπάρχει συσχετισμός ψωρίασης και μεγαλύτερου κίνδυνου για διαβήτη, παχυσαρκία, ψηλή χοληστερόλη, εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή προσβολή.

Για τους λόγους αυτούς, η τακτική παρακολούθηση των ασθενών με ψωρίαση πρέπει να περιλαμβάνει τη μέτρηση της πίεσης, να συστήνεται η αποφυγή ή η διακοπή του καπνίσματος και η διατήρηση ενός κανονικού βάρους σώματος.

Για την επιτυχή αντιμετώπιση της ψωρίασης εκτός από τα φάρμακα, ο τρόπος ζωής του ασθενούς έχει μεγάλη σημασία. Το στρες, η ψυχική καταπόνηση, η ξήρανση του δέρματος και ορισμένα φάρμακα μπορεί να επιδεινώνουν την κατάσταση.

Η διαπαιδαγώγηση του ασθενούς από το γιατρό του είναι απαραίτητη. Υπάρχουν διάφορες μορφές θεραπείες που μπορούν να βοηθούν τον ασθενή.

Συχνά οι γιατροί δοκιμάζουν για να δουν ποια θεραπεία είναι η πλέον αποτελεσματική για ένα συγκεκριμένο ασθενή.

Στις θεραπείες που προσφέρονται περιλαμβάνονται:

1. Τοπικές θεραπείες: Πρόκειται για κρέμες ή αλοιφές με ενεργές ουσίες, που τοποθετούνται απευθείας στις δερματικές βλάβες. Οι φαρμακευτικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στις τοπικές θεραπείες είναι τα κορτικοειδή, η βιταμίνη D3, τα ρετινοειδή, η πίσσα και η ανθραλίνη
    
2. Φωτοθεραπεία: Τόσο το φυσικό ηλιακό φως όσο και ο τεχνητός φωτισμός με υπεριώδεις ακτίνες είναι σε θέση να μειώνουν τα συμπτώματα των ασθενών. Η φωτοθεραπεία πρέπει να χορηγείται από γιατρό επειδή η έκθεση στον ήλιο ή σε λάμπες υπεριώδους ακτινοβολίας μπορεί να προκαλεί βλάβες στο δέρμα ή να αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του δέρματος
    
3. Συστηματική θεραπεία με φάρμακα: Ο γιατρός δυνατόν να αποφασίσει τη χορήγηση φαρμάκων με τη μορφή χαπιών ή ενέσεων
    
4. Συνδυασμένη θεραπεία: Ο γιατρός μπορεί να αποφασίσει ότι επιβάλλεται ο συνδυασμός διαφόρων θεραπευτικών μεθόδων
    
5. Ψυχολογική στήριξη: Οι ασθενείς με ήπια ή σοβαρής μορφής ψωρίαση μπορούν να επωφελούνται από συμβουλές ψυχολόγου ή από ομάδες στήριξης ασθενών.