Η ακμή σοβαρής μορφής, είναι ασθένεια που υποτροπιάζει συχνά και
χρειάζεται αντιμετώπιση με συνδυασμό αντιβιοτικών και τοπικών θεραπειών.
Λόγω των υποτροπών της νόσου, σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλεται για
να αποτρέπονται, να δίνεται μια θεραπεία συντήρησης. Όμως η μακροχρόνια
χρήση αντιβιοτικών, μπορεί να προκαλεί προβλήματα όπως μειωμένη
ευαισθησία και ανάπτυξη ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά των βακτηριδίων.
Λόγω του κινδύνου ανάπτυξης ανθεκτικών στελεχών βακτηριδίων,
συστήνεται τα αντιβιοτικά να χρησιμοποιούνται αυστηρά μόνο όταν και για
όσο χρειάζονται. Οι τοπικές θεραπείες με γέλη
ρετινοειδών ουσιών όπως η ανταπαλένη και ταζαροτένη, φαίνονται να είναι
χρήσιμες τόσο για την αρχική φάση της αγωγής όσο και για τη θεραπεία
συντήρησης της ακμής σοβαρής μορφής.
Οι τοπικές θεραπείες μπορούν μόνες τους, να προσφέρουν σημαντικό
έλεγχο και ανακούφιση μακροχρόνια, σε ασθενείς που πάσχουν από ακμή.
Το σημαντικό αυτό συμπέρασμα προκύπτει από δύο πρόσφατες έρευνες που
δείχνουν ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία για ακμή με συνδυασμό
αντιβιοτικών από το στόμα και τοπική γέλη, μπορούν μετά από μερικούς
μήνες θεραπείας με αντιβιοτικά, να τα σταματήσουν και να συνεχίσουν μόνο
με την τοπική θεραπεία.
Στην πρώτη θεραπευτική δοκιμή σε 253 ασθενείς με σοβαρής μορφής ακμή,
έλαβαν θεραπεία είτε με αντιβιο
τικό μόνο
(δοξυκυκλίνη) είτε αντιβιοτικό μαζί με την τοπική
γέλη ανταπαλένη (adapalene 0,1%).
Μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων τους, σταμάτησαν να παίρνουν
το αντιβιοτικό.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τους ασθενείς στις 4, 8,
12 και 16 εβδομάδες. Διαπίστωσαν ότι 75% από τους ασθενείς που συνέχισαν
την τοπική θεραπεία με τη γέλη ανταπαλένης, διατήρησαν τη βελτίωση που
είχε επιτευχθεί με τη διπλή θεραπεία.
Αντίθετα από τους ασθενείς που διέκοψαν τόσο το
αντιβιοτικό όσο και την τοπική θεραπεία, μόνο 54% διατήρησαν τα καλά
αποτελέσματα της διπλής θεραπείας.
Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι η
συνεχιζόμενη θεραπεία με τοπική γέλη ανταπαλένης 0,1% είναι ευεργετική
ως θεραπεία συντήρησης μετά από τη διακοπή της αντιβίωσης.
Η δεύτερη έρευνα εξέτασε τις επιδράσεις μιας
δεύτερη τοπικής γέλης για την ακμή που περιέχει την ουσία ταζαροτένη (tazarotene
0,1%) σε ασθενείς με ακμή μέτριου ως σοβαρού
βαθμού. Οι ασθενείς έλαβαν ταζαροτένη μαζί με ένα αντιβιοτικό
(μινοκυκλίνη) για διάρκεια 12 εβδομάδων.
Σε εκείνους που υπήρξε βελτίωση του δέρματος,
χορηγήθηκε με τυχαιοποιημένο τρόπο μια από τις ακόλουθες 3 θεραπείες:
Ταζαροτένη μαζί με εικονικό φάρμακο (πλασέμπο), αντιβιοτικό μαζί με γέλη
που περιείχε μόνο εικονικό φάρμακο, ταζαροτένη μαζί με αντιβιοτικό για
ακόμη 12 εβδομάδες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπήρχε ουσιαστική
διαφορά μεταξύ των 3 θεραπειών που έλαβαν οι ομάδες των ασθενών.
Η γέλη ταζαροτένης 0,1% από μόνη της ήταν σε θέση
να προσφέρει διατήρηση των αποτελεσμάτων της διπλής θεραπείας
(μινοκυκλίνη και ταζαροτένη) και θα μπορούσε να χρησιμοποιείται ως
μονοθεραπεία για τη θεραπεία συντήρησης περιορίζοντας με αυτό τον τρόπο
τη χορήγηση των αντιβιοτικών.
Σύμφωνα με τους ερευνητές τα πρόσφατα αυτά
δεδομένα, είναι σημαντικά, διότι δείχνουν ότι η μακροχρόνια χορήγηση
αντιβιοτικών δεν φαίνεται να είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική
θεραπεία της ακμής.
Η τοπική θεραπεία με γέλη ρετινοειδών ουσιών όπως
η ανταπαλένη και ταζαροτένη, μπορούν να είναι χρήσιμες ως θεραπείες
συντήρησης για ασθενείς με ακμή.
Έτσι μπορεί να περιορίζεται η χορήγηση
αντιβιοτικών, γεγονός το οποίο είναι επιθυμητό δεδομένης της συνεχούς
εμφάνισης στελεχών των βακτηριδίων που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά.