Περίπου το 30% του πληθυσμού της γης πάσχει από πείνα και  υποσιτισμό.

Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να λαμβάνουν κανονική διατροφή με την αναγκαία ενέργεια και τα ουσιώδη θρεπτικά συστατικά δεν μπορούν να έχουν μια υγιή και δραστήρια ζωή.

Το αποτέλεσμα είναι ανυπολόγιστη απώλεια ανθρωπίνου δυναμικού και κοινωνικής ανάπτυξης. Οι καταστρεπτικές ασθένειες και ο θάνατος συμπληρώνουν την θλιβερή εικόνα που προκύπτει και που μαστίζει τις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου.

Τα στοιχεία που δίνει η Παγκόσμιος Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, είναι ενδεικτικά της τραγικής κατάστασης που επικρατεί: 1 στους 5 ανθρώπους στις αναπτυσσόμενες χώρες, πάσχει από χρόνιο υποσιτισμό. Συνολικά επηρεάζονται 777 εκατομμύρια άνθρωποι   Κάθε χρόνο πεθαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες 12 εκατομμύρια παιδιά. Το 55% των θανάτων αυτών οφείλεται στην κακή διατροφή   2 δισεκατομμύρια άνθρωποι από τους οποίους το 52% είναι έγκυοι γυναίκες και το 39% είναι παιδιά, υποφέρουν από χρόνια έλλειψη θρεπτικών στοιχειών που τους προκαλεί αναιμία   Υπολογίζεται ότι 100 έως 140 εκατομμύρια παιδιά πάσχουν από έλλειψη βιταμίνης Α, η οποία προκαλεί τύφλωση   177 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν κανονική σωματική ανάπτυξη λόγω υποσιτισμού και πείνας   Ένα ποσοστό των βρεφών, που κυμαίνεται από 17% μέχρι ακόμη και 50% του συνόλου των βρεφών στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, γεννιούνται με χαμηλό βάρος γέννησης   740 εκατομμύρια ανθρώπων πάσχουν από έλλειψη ιωδίου

Η πείνα η οποία επηρεάζει 1 άνθρωπο για κάθε 5 στις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι ένα σοβαρό εμπόδιο στην ανάπτυξη των κοινωνιών και των ατόμων. Χωρίς τις σωστές διορθωτικές παρεμβάσεις, η πείνα, ο υποσιτισμός, οι ασθένειες και ο θάνατος που προκαλούνται επαναλαμβάνονται σε κάθε γενεά.

Οι πεινασμένοι υποφέρουν μέσα στη σιωπή και για κάποιο που δεν έχει έμπειρο μάτι, σε πολλούς από αυτούς, δεν φαίνονται άμεσα εξωτερικά σημεία της σοβαρότητας της πείνας που τους καταπονεί.

Η χρόνια πείνα αυξάνει την ευπάθεια στις ασθένειες. Οι άνθρωποι νιώθουν αδύνατοι και ληθαργικοί. Η ικανότητα τους για εργασία μειώνεται  και αυτό επηρεάζει την οικονομία. Αυτό με τη σειρά του συντείνει στην πείνα και τη φτώχεια που βασανίζει τις οικογένειες με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που διαιωνίζει το πρόβλημα.

Οι ελλείψεις της διατροφής σε βιταμίνες και άλλα στοιχεία προκαλεί ανεπάρκεια της σωματικής ανάπτυξης των παιδιών, μειωμένη ανάπτυξη των πνευματικών ικανοτήτων και τύφλωση.

Οι αναιμίες που προκύπτουν λόγω έλλειψης σιδήρου είναι υπεύθυνες για το 20% των θανάτων  των μητέρων στην Αφρική και στην Ασία.

Οι γυναίκες και τα παιδιά είναι περισσότερο ευάλωτα στην πείνα και στον υποσιτισμό. Οι γυναίκες παρά το γεγονός ότι είναι μικρότερες σωματικά και χρειάζονται λιγότερη ενέργεια συνολικά, εντούτοις έχουν ανάγκη από τις ίδιες ή περισσότερες ποσότητες πολλών θρεπτικών συστατικών. Για το λόγο αυτό πρέπει να τρωνε μεγαλύτερες ποσότητες τροφίμων που είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά.

Οι γυναίκες που είναι έγκυοι, χρειάζονται επιπρόσθετες 300 θερμίδες κάθε μέρα. Όταν θηλάζουν χρειάζονται 500 επιπρόσθετες θερμίδες καθημερινά. Η κακή διατροφή προκαλεί στις γυναίκες μεγαλύτερους κινδύνους επιπλοκών και θανάτων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού. 

Οι θάνατοι που προκαλούνται από αιτίες που έχουν σχέση με την εγκυμοσύνη είναι ο κυριότερος λόγος θνησιμότητας στις νεαρές γυναίκες ηλικίας από 15 έως 19 ετών.

Στην ουσία οι έφηβοι αυτές, των οποίων η σωματική ανάπτυξη δεν έχει ακόμη συμπληρωθεί και οι οποίες υποφέρουν από σημαντικές ελλείψεις θρεπτικών συστατικών λόγω υποσιτισμού, αντιμετωπίζουν ένα κίνδυνο θανάτου κατά την εγκυμοσύνη που είναι μεγαλύτερος κατά 20 έως 200% από τον ανάλογο κίνδυνο που έχουν οι γυναίκες ηλικίας 20 έως 24 ετών.

Ο υποσιτισμός απειλεί επίσης τα βρέφη τους. Το 50% των 12 εκατομμυρίων παιδιών κάτω των 5 ετών, που πεθαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες, υποκύπτουν σε ασθένειες που έχουν σχέση με την πείνα και με την κακή διατροφή της μητέρας τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Επίσης υπάρχουν δεδομένα που υποστηρίζουν ότι η βρεφική θνησιμότητα είναι μεγαλύτερη, σχεδόν διπλάσια σε παιδιά που γεννιούνται από μητέρες νεαρής ηλικίας σε σχέση με μητέρες που είναι μεγαλύτερες σε ηλικία.

Τα παιδιά είναι το μέρος εκείνο του πληθυσμού μιας χώρας, που είναι το πλέον ευαίσθητο σε διάφορους νοσηρούς παράγοντες. Η κατάσταση της υγείας τους είναι είναι ένας καλός δείκτης της κατάστασης της υγείας του συνόλου της κοινότητας.

Τα παιδιά είναι τα πρώτα θύματα των ελλείψεων της διατροφής σε θρεπτικά στοιχεία. Κάθε χρόνο, περίπου 500.000 παιδιά τυφλώνονται, χάνοντας όλη ή σημαντικό μέρος της όρασής τους, λόγω έλλειψης σε βιταμίνη Α.

Η έλλειψη στη βιταμίνη αυτή αυξάνει την ευπάθεια σε ασθένειες, προκαλεί καθυστέρηση και ανεπάρκεια της σωματικής ανάπτυξης. Επίσης η έλλειψη της βιταμίνης Α, συσχετίζεται και με περισσότερους θανάτους λόγω ιλαράς, διάρροιας και αναπνευστικών παθήσεων.

Η έλλειψη ιωδίου είναι ακόμη μια σημαντική μάστιγα που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους στις φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες. Θεωρείται ως η σημαντικότερη αιτία εγκεφαλικής βλάβης σε παιδιά η οποία μπορεί να προληφθεί.

Η έλλειψη ιωδίου είναι επίσης αιτία αποβολών, γέννησης νεκρών εμβρύων και μητρικής θνησιμότητας.

Σήμερα υπάρχουν 16 εκατομμύρια άτομα με σοβαρή πνευματική καθυστέρηση που προκλήθηκε λόγω έλλειψης ιωδίου κατά την βρεφική ηλικία. Υπάρχουν ακόμη 49,5 εκατομμύρια άνθρωποι που υποφέρουν από εγκεφαλικές βλάβες που προκλήθηκαν από έλλειψη ιωδίου.

Οι ελλείψεις σε θρεπτικές ουσίες και ιχνοστοιχεία στη διατροφή μπορούν εύκολα να προληφθούν. Η καλή διατροφή  τα συμπληρώματα και τα ενδυναμωμένα τρόφιμα μπορούν να διορθώσουν την κατάσταση.

Σήμερα παγκοσμίως το 70% του αλατιού που χρησιμοποιείται εμπλουτίζεται με ιώδιο. Το γεγονός αυτό έχει συμβάλει στην ουσιαστική μείωση των νέων περιστατικών σοβαρής πνευματικής καθυστέρησης λόγω έλλειψης ιωδίου σε βρέφη κατά 50% από το 1990 μέχρι σήμερα.

Έχει υπολογιστεί ότι για ένα έτος, κατά το 1997, η χορήγηση συμπληρωμάτων με βιταμίνη Α, έχει σώσει  τη ζωή σε τουλάχιστο 300.000 παιδιά σε αναπτυσσόμενες χώρες.   

Τα στοιχεία αυτά μας δίνουν ένα μέρος της θλιβερής εικόνα που επικρατεί στις φτωχές χώρες και του τεράστιου προβλήματος της πείνας που τις μαστίζει.

Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές και σε δυστυχία είναι ανυπολόγιστο. Η αντιμετώπιση και πρόληψη του προβλήματος μπορεί να γίνει και είναι επιτακτικό να εντατικοποιηθούν και να συνεχιστούν αδιάκοπα οι προσπάθειες από τις πλούσιες χώρες για να υποστηρίξουν τους αδύνατους να ξεφύγουν από την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται.