Η αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου είναι πολύ συχνή πάθηση. Μπορεί να συμβεί σε όλες τις ηλικίες και έχει διάφορες αιτιολογίες.

Η αναιμία είναι παθολογική κατάσταση που οφείλεται στο γεγονός ότι στο αίμα δεν υπάρχει αρκετή αιμοσφαιρίνη. Η αιμοσφαιρίνη είναι πρωτεΐνη που περιέχεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Η αιμοσφαιρίνη μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες προς τους ιστούς και τα διάφορα όργανα του σώματος. Στη συνέχεια προσλαμβάνει το διοξείδιο του άνθρακα και το μεταφέρει πίσω στους πνεύμονες, απ' όπου αποβάλλεται.

Ο σίδηρος είναι ένα απαραίτητο στοιχείο που χρειάζεται για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης από τον οργανισμό.

Ποια είναι τα συμπτώματα και πώς γίνεται η διάγνωση;

Τα συχνότερα συμπτώματα της αναιμίας είναι:

1. Χλωμάδα, ωχρότητα
2. Κούραση
3. Ταχυκαρδία
4. Ασυνήθιστη δυσκολία στην αναπνοή όταν γίνεται κάποια σωματική προσπάθεια
5. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις είναι δυνατόν να μην υπάρχουν  οποιαδήποτε συμπτώματα.

Η διάγνωση της αναιμίας γίνεται από το γιατρό, ο οποίος αφού διαπιστώσει ότι υπάρχουν κλινικές ανωμαλίες στον ασθενή, κάνει ορισμένες αιματολογικές εξετάσεις.

Οι εξετάσεις αυτές όπως η γενική αίματος, δείχνουν στο αίμα τα επίπεδα της αιμοσφαιρίνης, των ερυθρών αιμοσφαιρίων (τα οποία περιέχουν την αιμοσφαιρίνη), τα λευκά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια.

Οι βιοχημικές εξετάσεις του αίματος, μπορούν να δείξουν τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα όπως επίσης και των πρωτεϊνών που το μεταφέρουν και τον αποθηκεύουν. Πρέπει να τονίσουμε ότι η απλή μέτρηση του σιδήρου στο αίμα, έστω και εάν αυτή είναι χαμηλή, δεν επιτρέπει να δείξει εάν υπάρχει έλλειψη σιδήρου.

Για το λόγο αυτό θα πρέπει να γίνεται ένας πλήρης έλεγχος του μεταβολισμού του σιδήρου για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει έλλειψη ή όχι.

Επιπρόσθετες εξετάσεις από το γιατρό θα βοηθήσουν να ξεκαθαρίσει εάν η αναιμία πράγματι οφείλεται στην έλλειψη σιδήρου ή εάν υπάρχουν άλλες αιτίες που οδηγούν στην αναιμία.

Οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν αναιμία είναι πολλές. Εκτός από την έλλειψη σιδήρου υπάρχουν ασθένειες συγγενείς ή επίκτητες του μυελού των οστών, κακοήθεις νόσοι, τοξικές ουσίες, αυτοάνοσα νοσήματα και διάφορες άλλες παθήσεις που συνοδεύονται από αναιμία.

Ποιες είναι οι αιτίες έλλειψης σιδήρου;

Οι αιτίες που μπορούν να οδηγήσουν σε αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου  είναι οι ακόλουθες:

1. Έλλειψη σιδήρου στη διατροφή: Η έλλειψη σιδήρου στη διατροφή παρατηρείται κυρίως σε παιδιά και σε νεαρές γυναίκες. Παιδιά που πίνουν πολύ γάλα και δεν τρώνε φαγητά πλούσια σε σίδηρο κινδυνεύουν να έχουν έλλειψη σιδήρου που μπορεί να οδηγήσει σε σιδηροπενική αναιμία. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε νεαρές γυναίκες που ακολουθούν δίαιτες αδυνατίσματος
    
2. Περίοδοι γρήγορης ανάπτυξης: Ο οργανισμός όταν βρίσκεται σε περίοδο γρήγορης ανάπτυξης έχει αυξημένες ανάγκες σε σίδηρο. Τα παιδιά κάτω των 3 ετών αναπτύσσονται τόσο γρήγορα που η πρόσληψη σιδήρου από τη διατροφή, μπορεί να μην ικανοποιεί τις ανάγκες του οργανισμού
    
3. Εγκυμοσύνη: Οι γυναίκες που εγκυμονούν ή που θηλάζουν, χρειάζονται 2 με 3 φορές περισσότερο σίδηρο από τους άνδρες. Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να ελέγχονται εάν έχουν ικανοποιητικό σίδηρο στο αίμα τους. Χρειάζεται να έχουν μια διατροφή πλούσια σε σίδηρο ή ακόμη εάν χρειάζεται να παίρνουν χάπια σιδήρου
    
4. Απώλεια αίματος: Η απώλεια αίματος είναι μια συχνή αιτία σιδηροπενικής αναιμίας στους ενήλικες. Στις γυναίκες οι πολλές απώλειες αίματος λόγω μιας έντονης περιόδου, μπορεί να οδηγήσουν σε αναιμία.
   
   Επίσης απώλεια αίματος παρατηρείται και από εσωτερικές αναιμίες από το πεπτικό σύστημα. Παθήσεις όπως το έλκος στο στομάχι, η ελκώδης κολίτιδα, ο καρκίνος και άλλες ασθένειες μπορούν να προκαλέσουν μια χρόνια αιμορραγία που μπορεί να περάσει και απαρατήρητη. Η αναιμία που θα προκληθεί αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην ανακάλυψη της πάθησης που προκαλεί την αιμορραγία και κατά συνέπεια την απώλεια σιδήρου και την αναιμία.
   
   Επιπρόσθετα υπάρχουν και ορισμένα φάρμακα που είναι δυνατόν να προκαλέσουν μια χρόνια αιμορραγία που οδηγεί σε αναιμία. Η ασπιρίνη, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι από τα συχνότερα φάρμακα που προκαλούν χρόνιες αιμορραγίες και αναιμία.

Συμπερασματικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι στη διερεύνηση μιας αναιμίας που οφείλεται στην έλλειψη σιδήρου, είναι σημαντικό να γίνεται προσπάθεια να βρεθεί η αιτία που οδήγησε στην έλλειψη του σιδήρου.

Πώς μπορεί να γίνει πρόληψη;

Η διατροφή που είναι πλούσια σε σίδηρο αποτελεί την καλύτερη πρόληψη εναντίον της σιδηροπενικής αναιμίας.

Τα ακόλουθα τρόφιμα έχουν ψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο:

1. Συκώτι και άλλα κρέατα
2. Θαλασσινά
3. Ξηροί καρποί
4. Αποξηραμένα φρούτα όπως σταφίδες, βερίκοκα και δαμάσκηνα
5. Φασόλια
6. Πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως το σπανάκι και το μπρόκολο
7. Ψωμιά και δημητριακά που είναι εμπλουτισμένα με σίδηρο.

Ο σίδηρος που περιέχεται στα κρέατα απορροφάται πολύ καλά από τον οργανισμό. Η κατανάλωση μικρών ποσοτήτων κρέατος ταυτόχρονα με άλλες πηγές σιδήρου όπως για παράδειγμα τα λαχανικά, βοηθά για καλύτερη απορρόφηση σιδήρου από το έντερο.

Η βιταμίνη C, είτε σε χάπι είτε τρώγοντας φαγητά που είναι πλούσια στη βιταμίνη αυτή (πορτοκάλια, άλλα εσπεριδοειδή ή χυμός πορτοκαλιών), όταν λαμβάνεται ταυτόχρονα με μια διατροφή πλούσια σε σίδηρο, βοηθά τον οργανισμό να απορροφά περισσότερο σίδηρο.

Επίσης η βιταμίνη C βοηθά την απορρόφηση του σιδήρου και από τα φαρμακευτικά σκευάσματα είτε αυτά είναι χάπια είτε κάποιας μορφής διάλυμα.

Κάποια φαγητά εμποδίζουν την απορρόφηση του σιδήρου. Το γάλα, η σόγια, ο κρόκος του αυγού, οι φυτικές ίνες, το τσάι και ο καφές μπορεί να εμποδίζουν την απορρόφηση του σιδήρου και για το λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται όταν κάποιος παίρνει μια διατροφή πλούσια σε σίδηρο.

Θεραπεία

Η θεραπεία της αναιμίας είναι η αντιμετώπιση της αιτίας που την προκάλεσε.

Εάν η αιτία είναι η έλλειψη σιδήρου από τη διατροφή, τότε θα πρέπει αυτή να εμπλουτισθεί με φαγητά που είναι πλούσια σε σίδηρο όπως αναφέρεται πιο πάνω.

Εάν ο λόγος είναι μια απώλεια αίματος, τότε αυτή θα πρέπει να εντοπισθεί και η αιτία της να αντιμετωπισθεί.

Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητο να χορηγηθούν φαρμακευτικά σκευάσματα όπως για παράδειγμα τα χάπια σιδήρου.

Τα χάπια σιδήρου είναι δυνατόν να προκαλέσουν κάποια αναστάτωση στο στομάχι, καούρα και δυσκοιλιότητα. Για τα προβλήματα αυτά είναι σημαντικό να ενημερώνεται ο θεράπων ιατρός.

Ορισμένες από τις πιο κάτω συμβουλές μπορούν να βοηθήσουν εναντίον των προβλημάτων που προκαλούν τα φαρμακευτικά σκευάσματα που περιέχουν σίδηρο:

1. Τα χάπια είναι καλό να λαμβάνονται μαζί με το φαγητό
    
2. Είναι σημαντικό η λήψη να αρχίζει σταδιακά. Για παράδειγμα για τις πρώτες 3 μέρες να ληφθεί μόνο 1 χάπι την ημέρα, μετά 2 την ημέρα μέχρι που ο ασθενής να μη νιώθει προβλήματα, από την ποσότητα αυτή. Με τον τρόπο αυτό να αυξάνεται σταδιακά η ποσότητα μέχρι που να φθάσει στη δόση που έχει γράψει  ο γιατρός
    
3. Εάν ο ασθενής παρουσιάζει δυσκοιλιότητα, τότε μπορεί να αυξήσει την ποσότητα των φυτικών ινών στη διατροφή. Αυτό πρέπει να γίνεται έστω και εάν υπάρχει η πιθανότητα οι ίνες να μειώσουν την απορρόφηση του σιδήρου.
   
   Είναι καλύτερα να μειώνεται η δυσκοιλιότητα, έστω και εάν μειώνεται η απορρόφηση του σιδήρου διότι διαφορετικά ο ασθενής μπορεί να σταματήσει να παίρνει τη θεραπεία του
    
4. Τα χάπια σιδήρου δεν πρέπει να λαμβάνονται τη νύχτα πριν τον ύπνο, εάν προκαλούν προβλήματα στο στομάχι
    
5. Εάν μια συγκεκριμένη μορφή σιδήρου ή χαπιού προκαλεί προβλήματα, τότε είναι χρήσιμο ο ασθενής να μιλήσει με το γιατρό του, για να δοκιμασθεί μια άλλη μορφή ή σκεύασμα σιδήρου.

Συγγραφέας άρθρου:
Καθηγητής Λοΐζος Γ. Λοΐζου, MD, PhD
Πρόεδρος Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ για παιδιά με καρκίνο και λευχαιμία,
Κλινικός Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Λευκωσίας,
Παιδίατρος, Παιδογκολόγος-Παιδοαιματολόγος,
τ. Διευθυντής Παιδογκολογικής-Παιδοαιματολογικής Κλινικής
Νοσοκομείο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ, Λευκωσία
Twitter: @DrLoizos
Facebook https://www.facebook.com/DrLoizou/