Η δυσκοιλιότητα παρά το γεγονός ότι είναι συχνή πάθηση, σε πολλές περιπτώσεις δεν αντιμετωπίζεται σωστά. Οι αιτίες που την προκαλούν σε σημαντικό ποσοστό των ασθενών, παραμένουν άγνωστες.

Ο ορισμός της δυσκοιλιότητας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο λόγος είναι διότι η συχνότητα των κενώσεων του εντέρου είναι διαφορετικές από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν κενώσεις 1 έως 2 φορές την ημέρα ή κάποτε ακόμη συχνότερα. Άλλοι, μόνο 1 φορά κάθε 3 ημέρες.

Επίσης υπάρχουν δυσκολίες με την περιγραφή της σύστασης των κοπράνων και συμπτωμάτων των ασθενών που παραπονιούνται για δυσκοιλιότητα. Για μερικούς πρόκειται για σκληρά κόπρανα, δύσκολο να αποβληθούν. Άλλοι παραπονιούνται ότι έχουν πόνο κατά την αφόδευση ή ακόμη αισθάνονται την ανάγκη να αφοδεύσουν και δεν μπορούν να το πετύχουν.

Υπολογίζεται ότι στους υγιείς ανθρώπους, η συχνότητα της αφόδευσης μπορεί να γίνεται από  3 φορές την εβδομάδα έως 3 φορές την ημέρα.

Η δυσκοιλιότητα ορίζεται συνήθως ως η αφόδευση με συχνότητα χαμηλότερη από 2 έως 3 φορές την εβδομάδα ή η αφόδευση με σημαντική δυσκολία που συνοδεύεται με πόνο και καταπόνηση σε περισσότερο του 25% του χρόνου.

Οι αιτίες της δυσκοιλιότητας

Πολύ συχνά δεν είναι δυνατόν να βρεθεί μια αιτία που προκαλεί τη δυσκοιλιότητα. Είναι όμως αναγκαίο κάθε φορά που τίθεται το πρόβλημα να γίνεται μια διαγνωστική διερεύνηση από το γιατρό με στόχο να αναγνωρίζεται εάν είναι δυνατόν ο λόγος πρόκλησης της.

Εάν αναγνωρισθεί η αιτία, τότε η αντιμετώπιση της μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα.

Μεταξύ των συχνότερων λόγων δυσκοιλιότητας περιλαμβάνονται:

1. Αλλαγές της καθημερινής ρουτίνας (ταξίδια, αλλαγές διατροφής)
    
2. Σπαστική κολίτιδα (πάθηση αγνώστου αιτιολογίας που χαρακτηρίζεται από εναλλαγές διάρροιας και δυσκοιλιότητας με ενοχλήσεις στην κοιλιά)
    
3. Εγκεφαλικά επεισόδια
    
4. Φάρμακα (σίδηρος, ασβέστιο, μερικά αντικαταθλιπτικά και αντιυπερτασικά φάρμακα, αντιόξινα που περιέχουν αλουμίνιο, ναρκωτικά, αντιεπιληπτικά και άλλα)
    
5. Υποθυρεοειδισμός
    
6. Παθήσεις των νεύρων και των μυών (διαβήτης, κατά πλάκας σκλήρυνση, τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού και άλλες)
    
7. Χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιά
    
8. Απόφραξη εντέρου (όγκοι, εκκολπωματίτιδα).

Για πολλούς ασθενείς στους οποίους δεν βρίσκεται μια αιτία πρόκλησης της δυσκοιλιότητας, το ζήτημα της θεραπείας παραμένει δύσκολο.

Δυστυχώς πολλά λέγονται και συστήνονται σε αυτές τις περιπτώσεις. Οι φίλοι, οι συγγενείς ακόμη κάποτε και γιατροί, συστήνουν διάφορα πράγματα τα οποία δεν έχουν υποστεί τον απαιτούμενο επιστημονικό έλεγχο για να θεωρηθούν αποτελεσματικά στη θεραπεία της δυσκοιλιότητας.

Τα αποτελέσματα μιας εκτεταμένης ανάλυσης και ανασκόπησης της παγκόσμιας επιστημονικής βιβλιογραφίας σχετικά με τις συχνότερες θεραπείες που συνήθως συστήνονται για τη δυσκοιλιότητα.

Τα συμπεράσματα μιας ευρείας ανασκόπησης της παγκόσμιας επιστημονικής βιβλιογραφίας σχετικά με τις συχνότερες θεραπείες, που συνήθως συστήνονται για τη δυσκοιλιότητα προσθέτουν στις γνώσεις μας και βοηθούν για καλύτερη αντιμετώπισή της:

1. Η αύξηση λήψης υγρών, βοηθά μόνο μερικούς από τους ασθενείς που πάσχουν με δυσκοιλιότητα
    
2. Η αύξηση της λήψης φυτικών ινών διαμέσου της διατροφής, δεν βελτιώνει πάντοτε τη δυσκοιλιότητα
    
3. Η αύξηση της σωματικής άσκησης και δραστηριότητας, συχνά δεν αποδεικνύεται ότι βοηθά κατά της δυσκοιλιότητας
    
4. Τα καθαρτικά δεν είναι επικίνδυνα εάν χρησιμοποιούνται ορθά
    
5. Η δυσκοιλιότητα όταν υπάρχει μόνη της, χωρίς άλλα σημεία ή συμπτώματα, σε πολλούς ασθενείς δεν οφείλεται σε υποθυρεοειδισμό.

Είναι βέβαια σωστό οι ασθενείς στους οποίους δεν βρίσκεται μια αιτία η οποία εάν αντιμετωπιζόταν θα έλυνε το πρόβλημα, να λαμβάνουν μέτρα που πιθανόν να τους βοηθούν.

Πρέπει να γνωρίζουν τις δυνατότητες και περιορισμούς του κάθε μέτρου που θα λαμβάνουν. Η συμβουλή του γιατρού τους είναι καθοριστική και η αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει να γίνεται με τη βοήθεια του.

Μερικοί ασθενείς ανταποκρίνονται στο ένα ή στο άλλο θεραπευτικό μέσο όπως τα ακόλουθα:

1. Αύξηση φυτικών ινών στη διατροφή
   
   
2. Αύξηση πρόσληψης υγρών
   
   
3. Περισσότερη σωματική άσκηση
   
   
4. Καθαρτικά
   
   
5. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο γιατρός μπορεί να εισηγηθεί κλύσμα.

Δεν πρέπει να αναμένεται ότι το πρόβλημα θα λύνεται άμεσα.

Σε περίπτωση που ένας ασθενής με δυσκοιλιότητα παίρνει φάρμακα, πρέπει να μάθει από το γιατρό του κατά πόσο αυτά προκαλούν δυσκοιλιότητα.

Η δυσκοιλιότητα είναι συχνό και ιδιαίτερα ενοχλητικό πρόβλημα. Πολλά παραμένουν άγνωστα για τη δυσκοιλιότητα και πράγματα που θεωρούνταν μέχρι σήμερα σωστά μπορεί να είναι μερικώς ορθά ή ακόμη λανθασμένα.