Στην εκτροφή πουλερικών και στην ιχθυοκαλλιέργεια, χρησιμοποιούνται ορισμένες προσθετικές χρωστικές ουσίες, που στόχο έχουν να βελτιώσουν την εμφάνιση του τελικού προϊόντος.
Οι χρωστικές αυτές ουσίες συσσωρεύονται στον ανθρώπινο οργανισμό και προκαλούν βλάβες στα μάτια μειώνοντας την όραση.
Συγκεκριμένα μέσα στην τροφή των πουλερικών και των ψαριών προστίθενται ουσίες όπως η canthaxanthin (E 161g) και η astaxanthin.
Οι ουσίες αυτές κάνουν το κρέας των ψαριών, όπως ο σολομός και η πέστροφα, να γίνει πιο κόκκινο. Στα πουλερικά η canthaxanthin κάνει τον κρόκο των αυγών, το κρέας και το δέρμα των κοτόπουλων πιο κίτρινα προς το πορτοκαλί.
Στη βιομηχανία εκτροφής πουλερικών, παραγωγής αυγών και στην ιχθυοτροφία, ο μοναδικός λόγος χρήσης των χρωστικών αυτών ουσιών είναι για να κάνουν τα προϊόντα να φαίνονται περισσότερο ελκυστικά για τους καταναλωτές.
Οι ουσίες αυτές δεν έχουν καμία θρεπτική αξία για τον άνθρωπο που καταναλώνει τα προϊόντα που τις περιέχουν.
Ο καταναλωτής δεν έχει κανένα τρόπο να γνωρίζει τι περιέχει το κοτόπουλο, το αυγό, ο σολομός ή η πέστροφα που αγοράζει. Παρά το γεγονός ότι οι χρωστικές ουσίες που προστίθενται στις τροφές των πουλιών και των ψαριών, συγκεντρώνονται μέσα στο τελικό προϊόν, ο παραγωγός δεν είναι υπόχρεος να αναγράφει πάνω στην ετικέτα του προϊόντος που πωλεί, την περιεκτικότητα σε canthaxanthin (E 161g).
Η συσσώρευση των χρωστικών αυτών ουσιών στον ανθρώπινο οργανισμό μπορεί να μειώσει την όραση. Συγκεκριμένα η canthaxanthin (E 161g), συσσωρεύεται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού προκαλώντας βλάβες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκδώσει νέες οδηγίες προς τα κράτη μέλη, με τις οποίες απαιτεί όπως οι επιτρεπόμενες ποσότητες της canthaxanthin που προστίθενται στις τροφές στην κτηνοτροφία και ιχθυοκαλλιέργεια να μειωθούν κατά 66%.
Μέχρι πρόσφατα η επιτρεπόμενη ποσότητα canthaxanthin στις τροφές ήταν 80 mg/kg. Τώρα σύμφωνα με τις νέες οδηγίες η ποσότητα αυτή πρέπει να μειωθεί σε 25 mg/kg. Οι επιτρεπόμενες ποσότητες θα είναι ακόμη μικρότερες για κότες που γεννούν αυγά.
Όμως κατά τη γνώμη μας το πρόβλημα παραμένει διότι δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει ο καταναλωτής ποια είναι η ποσότητα των χρωστικών αυτών ουσιών που απορροφά ο οργανισμός του.
Τρώγοντας διάφορα φαγητά ψάρι, κοτόπουλο αυγό, δεν μπορεί να ξέρει εάν οι ποσότητες που θα συσσωρευτούν στον οργανισμό του, θα ξεπερνούν τα όρια που μπορεί να ανεχθεί χωρίς πρόκληση βλάβης.
Παράλληλα δεν πρέπει να αγνοούμε τους κίνδυνους που μπορεί να προκύψουν λόγω της μακροχρόνιας κατανάλωσης προϊόντων που περιέχουν χρωστικές ουσίες.
Ίσως να ήταν προτιμότερο, να μπορεί ο καταναλωτής να έχει αναγραμμένα πάνω στις ετικέτες των προϊόντων που αγοράζει, την περιεκτικότητα τους σε canthaxanthin (E 161g). Αυτό θα του επέτρεπε να είναι γνώστης του τι περιέχει ακριβώς το κοτόπουλο, το αυγό και το ψάρι που αγοράζει.
Αναμφίβολα θα πρέπει να προβληματιστούμε κατά πόσο πραγματικά είναι αναγκαίο να γίνεται τόσο ευρεία χρήση προσθετικών χρωστικών ουσιών, μόνο για λόγους εμφάνισης, τη στιγμή μάλιστα που οι ουσίες αυτές δεν έχουν θρεπτική αξία αλλά έχουν κινδύνους για την υγεία.
